معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 167

1- ابن عبد ربه، احمد بن محمد، العقد الفرید، ج1، ص 9.

2- تفصیل این مطلب را در فصل اوّل آوردیم.

کینه های پنهان از امیر مؤمنان(ع)

از دلایلی که مانع بیعت معاویه با امام علیه السلام شد، کینه های شخصی معاویه بود که از امیر مؤمنان علیه السلام در دل داشت. از یاد او نمی رود که چند تن از بستگان نزدیک او - برادر، جد و دایی او در جنگ بدر - به دست علی علیه السلام به خاک ذلت افتاده بودند. در واقع معاویه، امیر مؤمنان علیه السلام را در هم کوبندۀ غرور و سروری بنی امیه می دانست و از همین رو، برای او دشوار بود که در برابر امام علیه السلام سر تسلیم فرود آورد.

امام علیه السلام پیش از آغاز جنگ صفین و طی نامه ای، در پاسخ به تهدید نظامی معاویه، نوشت:

«وَ قَدْ دَعَوْتَ إِلَی الْحَرْبِ فَدَعِ النَّاسَ جَانِباً وَ اخْرُجْ إِلَیَّ وَ أَعْفِ الْفَرِیقَیْنِ مِنَ الْقِتَالِ لِتَعْلَمَ أَیُّنَا الْمَرِینُ عَلَی قَلْبِهِ وَ الْمُغَطَّی عَلَی بَصَرِهِ فَأَنَا أَبُو حَسَنٍ قَاتِلُ جَدِّکَ وَ أَخِیکَ وَ خَالِکَ شَدْخاً یَوْمَ بَدْرٍ وَ ذَلِکَ السَّیْفُ مَعِی وَ بِذَلِکَ

الْقَلْبِ أَلْقَی عَدُوِّی مَا اسْتَبْدَلْتُ دِیناً وَ لَا اسْتَحْدَثْتُ نَبِیّاً وَإِنِّی لَعَلَی الْمِنْهَاجِ الَّذِی تَرَکْتُمُوهُ طَائِعِینَ وَ دَخَلْتُمْ فِیهِ مُکْرَهِینَ».((1))

معاویه! مرا به جنگ خوانده ای، اگر راست می گویی، مردم را بگذار و به [تنهایی] جنگ من بیا، و دو لشکر را از کشتار باز دار، تا بدانی بر دل کدام یک از ما پرده ی تاریک کشیده شده و دیده ی چه کسی پوشیده است؟

من ابوالحسن، کشنده جد و دایی و برادر تو، در روز نبرد بدر