- مقدمه استاد انصاری بویراحمدی 1
- اشاره 1
- معاویه از دیدگاه قرآن 1
- معاویه از دیدگاه پیامبر اسلام(ص) 2
- شجره نامه و نَسَب خانوادگی معاویه 3
- پیشگفتار 6
- اشاره 8
- فصل اول:مباحث مقدماتی 8
- درآمد 9
- تبار شناسی معاویه 15
- اشاره 15
- 1- نیاکان 15
- 2- انتساب معاویه به چهار نفر 17
- 3- شخصیت نسبی معاویه از نظر حضرت علی(ع) 21
- 4- جنایات هند، مادر معاویه 23
- اشاره 23
- 1-جنایات هند،مادرمعاویه 24
- 2- دستور نبش قبر 25
- اشاره 28
- خیانت های ابوسفیان 28
- 1- ابوسفیان در جنگ بدر 29
- 2- ابوسفیان در جنگ اُحد 31
- 3- آمدن ابوسفیان به مدینه 32
- 4- اسلام ابوسفیان 33
- اشاره 38
- 1- معاویه و نکوهش ابوسفیان برای قبول اسلام 38
- اسلام معاویه 38
- 2- سخن امیرمؤمنان(ع) 40
- 3- سخن کفرآمیز معاویه در باره پیامبر(ص) 41
- اشاره 41
- 1- از بین بردن بنی هاشم: 43
- گفتار ابن ابی الحدید در اسلام آوردن معاویه 43
- 2- ساخت حدیث و سیره: 43
- اشاره 43
- معاویه از زبان پیامبر(ص) 45
- شجره ملعونه در قرآن 47
- ویژگی های شخصیتی معاویه 48
- 1- عقده های روانی 48
- 2- حیله گری و نیرنگ 52
- 3- دنیامداری 53
- 4- بردگی شیطان 56
- عنوان خال المؤمنین 59
- اشاره 59
- نقد و بررسی 60
- 1- ابوجعفر اسکافی معتزلی، متوفی 220 ه- ق: 61
- نظر دانشمندان مسلمان 61
- اشاره 61
- 2- محمد بن عقیل علوی حضرمی: 62
- 3- سید مرتضی معتقد است: 63
- 4- جاحظ می نویسد: 64
- کتابت وحی 65
- اشاره 65
- نقد و بررسی 66
- علامه سید مرتضی عسکری(ع) 67
- نظر دانشمندان اسلامی 67
- مداینی 68
- قاضی نورالله شوشتری(ع) 68
- مرحوم احمدی میانجی 69
- محمود ابوریه 70
- صاحب النصایح الکافیه 71
- جاحظ 73
- اشاره 77
- فصل دوم:معاویه در دوران خلفا 77
- مقدمه 78
- دوران ابوبکر 79
- اشاره 79
- پاداش همکاری ابوسفیان 81
- سکوت و همکاری ابوسفیان با دستگاه خلافت 81
- اشاره 83
- دوران عمر 83
- پایه ریزی حکومت معاویه در زمان عمر 84
- ویژگی های شخصیتی عمر 85
- رفتار عمر با کارگزاران خود 88
- نظارت بر کارگزاران 89
- برخورد متفاوت با معاویه 91
- قرار دادن معاویه در مقابل امیر مؤمنان(ع) 96
- تثبیت سیطره بنی امیه 100
- دوران عثمان 100
- اشاره 100
- حکومت شبه مستقل معاویه 103
- عباده بن صامت خزرجی 112
- برخورد معاویه با صحابه 112
- ابوذر در برابر معاویه 117
- قاریان کوفه 123
- نقش معاویه در قتل عثمان 126
- برخورد معاویه با عمرو عاص و نقش او در قتل عثمان 133
- برخورد معاویه با عمروعاص 134
- نکته آخر 135
- نقش طلحه در قتل عثمان 136
- امیر مؤمنان(ع) و عثمان 138
- مظلومیت امیرمؤمنان(ع) 143
- نتیجه گیری 147
- فصل سوم: معاویه در عصر حاکمیت امیرمؤمنان(ع) 149
- اشاره 149
- مقدمه 150
- اشاره 152
- 1- علت تاریخی: 152
- علل بیعت نکردن معاویه با امیرمؤمنان(ع) 152
- اشاره 152
- عبد شمس و هاشم: 153
- حرب و عبدالمطلب: 156
- امیر مؤمنان(ع) و معاویه 158
- اشاره 158
- الف) نامه به عبدالله بن عمر: 160
- ب) نامه ی معاویه به سعد بن وقاص: 161
- ج) نامه ی معاویه به محمد بن مسلمه (فارس انصار): 162
- اشاره 163
- 2- قدرت طلبی معاویه 163
- دشمنی با اسلام 166
- کینه های پنهان از امیر مؤمنان(ع) 167
- اشاره 170
- 1- نقش معاویه در جنگ جمل 170
- نگاهی به جنگ های زمان امیر مؤمنان× و نقش معاویه در آنها 170
- اشاره 170
- منشأ تاریخی جنگ جمل 171
- نقش معاویه در برپایی جنگ جمل 173
- موقعیت استراتژیک کوفه و بصره 179
- 2- نقش معاویه در جنگ صفین 181
- اشاره 181
- سیاست استمهال و اتلاف معاویه 183
- اتهام خیانت به جریر 185
- 3- نقش معاویه در پیدایش خوارج 187
- اشاره 187
- اشاره 188
- عوامل پیروزی معاویه 188
- 1- عامل اجتماعی 189
- 2- عامل روانی و فکری 197
- 3- جذب نخبگان فکری و مذهبی 199
- 4- استخدام عمرو عاص 199
- الف) برداشت سیاست بازان حرفه ای: 206
- الف) سیاست امیر مؤمنان(ع): 207
- ب) برداشت مردان خدا: 207
- فرمان معاویه: 208
- ب) سیاست معاویه: 208
- اشاره 208
- اشاره 211
- یاران جنایت پیشه معاویه 211
- 1- عمرو بن عاص 211
- اشاره 211
- سخن امام دربارۀ عمرو عاص: 214
- 2- مغیرهْ بن شعبهْ 215
- اشاره 215
- آغاز زندگی سیاسی مغیره 216
- خیانت تاریخی 218
- سخن حسن بصری 219
- آغاز زندگی سیاسی زیاد 220
- 3 - زیاد بن ابیه (عبُید) 220
- اشاره 220
- معاویه و زیاد 222
- تسلیم شدن زیاد 225
- 4 - بُسر بن ارطاهْ عامری 229
- اشاره 229
- جنایت تاریخی بُسر 231
- سخن امام(ع) 232
- رسوایی بُسر 233
- سرانجام بُسر 233
- 5- سفیان بن عوف 234
- 6- ضحّاک بن قیس 236
- 7- نعمان بن بشیر 237
- 8- سمرهْ بن جندب 238
- پیشگویی های امیر مؤمنان(ع) درباره ی معاویه و بنی امیه 239
- اشاره 239
- هشدار به کوفیان و خبر از سلطه معاویه 240
- نکته های خطبه امام(ع) 240
- 1- شکم بارگی معاویه 240
- 2- خبر از شهادت خودش پیش از معاویه 242
- 3- دست نیافتن معاویه به اهداف شومش 242
- 4- مرگ طبیعی معاویه 242
- 5- بدعت گذاری معاویه در رواج دشنام به امیر مؤمنان(ع) 243
- 6- خاموش نشدن نام علی(ع) با تبلیغات منفی معاویه 244
- 8- معاویه نمی میرد تا آن که صلیب بر گردن آویزد 245
- 7- معاویه نمی میرد تا فرمانروای امت شود 245
- 9- پیشگویی حضرت(ع) درباره شهادت عمروبن حُمُق خزاعی 246
- 10- آگاهی دادن از تروریست های معاویه 247
- 11- آگاهی امام(ع) از حیله معاویه 247
- 12- پیشگویی امام(ع) درباره حکومت بنی امیه 248
- 13- پیشگویی حضرت(ع) درباره شهادت حُجر بن عدی و یاران او 249
- 14- چگونه ای آنگاه که چند عین بر یک عین ظلم کنند؟! 250
- 15- خبر از ستمگری و فساد بنی امیه 250
- 16- خبر از فتنه های بنی امیه 251
- 18-هشدارازآینده تلخ فرزندان امیه 253
- 17- سرانجام تلخ و دردناک بنی امیه 253
- 19- آینده تاریک بنی امیه 255
- 20- پیشگویی از شهادت امامان(ع) 256
- 21- پیشگویی از آینده سیاه امت به دست بنی امیه 257
- نتیجه گیری نهایی 258
- جواب نهایی معاویه به امیر مؤمنان(ع) 258
- فهرست منابع و مآخذ 266
من احساس سر افکندگی می کنم و این آزارم می داد. از این رو، تصمیم به کشتن آنها گرفتم! وقتی در میان راه، همگی با نوشیدن شراب، بی هوش شدند؛ من نقشه ام را عملی کردم و تمام دارایی آنها را برداشته، یکسره به مدینه آمدم. در مسجد پیش پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شرفیاب شدم و شهادتین را گفتم. ابوبکر مرا شناخت، پرسید مالکی! آنها که همراه تو بودند، کجا رفتند؟ من ناگزیر جریان را از اول تا آخر، تعریف کردم و گفتم این کاری بود که در حال شرک و جاهلیت، از من سر زد. اکنون مسلمان شده ام و خمس آنچه را به دست آورده ام تسلیم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می کنم!
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: اسلام تو را می پذیرم اما از این اموال چیزی قبول نمی کنم، زیرا آن را از راه غدر و خیانت به دست آورده ای و مالی که از راه خیانت به دست آید، هرگز خیری در آن نیست. وقتی خبر کشته شدن 13 نفر از بنی مالک به طائف رسید، بنی مالک، به قصد خونخواهی به قبیله ثقیف، اعلام جنگ دادند و پس از گفتگوی زیاد عمویم «عروهْ بن مسعود» ناچار شد خونبهای سیزده نفر را پرداخت کند.((1))
آغاز زندگی سیاسی مغیره
مغیره، در زمان عمر، حکومت بصره را عهده دار بود و در آن دوران، کاری انجام داد که از حکومت بر کنار شد. او متهم شد که با زنی ارتباط نامشروع دارد. وقتی او به همراه شاهدان، به مدینه آمدند و دادگاه، در محضر خلیفه تشکیل شد،