معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 218

1- همان، ج3، ص 162-161.

2- ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج4، ص 1446.

او را عزل کرد. پس از عثمان، تا زمان جنگ صفین، در طائف بود، تا جریان حکمیت پیش آمد، او فرصت را مغتنم شمرد و به شام پیش معاویه رفت.

خیانت تاریخی

مغیرهْ بن شعبه، با خوش خدمتی و زرنگی، سرانجام، از طرف معاویه، به ولایت کوفه گماشته شد زمانی که با خبر شد که معاویه در صدد است او را عزل کند و سعید بن عاص را به جای او بگمارد؛ برای حفظ سیاست، استعفای خود را نوشت و به شام فرستاد و معاویه نیز آن را پذیرفت.

او از این که از قدرت کنار گذاشته می شد سخت اندوهناک بود و در صدد چاره جویی برآمد. او در شام، نزد معاویه رفت و به او یادآور شد که باید برای خود، جانشین برگزینی و من در بین مردم عراق، همواره از یزید تبلیغ می کردم و افکار عمومی را با شخصیت او آشنا می کردم!

معاویه از این پیشنهاد مغیره بسیار خرسند شد و گفت: ای مغیره! به محل کارت برگرد و پایۀ، این کار (جانشینی) را برای پسر برادرت یزید، استوار کن. تو کسی هستی که در هر کاری اقدام کنی به انجام می رسانی؛ تو را به خدا قسم می دهم که به کوفه برگردی و این کار را تمام کنی!!

مغیره، پس از این اقدام، به دوستانش گفت: پای معاویه را چنان در رکاب گمراهی و ضلالت گذاشتم که تا روز قیامت، جز با ریختن خونهای فراوان، نتواند آن را خارج کند!! آنگاه به محل مأموریت خود رهسپار شد.