معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 237

1- اسد الغابه، ابن اثیر، چاپ اول، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی،1416 ه- ق. ج3، ص 36.

ذِی الدَّیْنِ الْمَطُولِ...».((1))

ای مردم کوفه! بدن های شما در کنار هم اما افکار و خواسته های شما پراکنده است؛ سخنان ادعایی شما، سنگ های سخت را می شکند اما رفتار سست شما دشمنان را امیدوار می سازد؛ در خانه های تان که نشسته اید، ادعا و شعارهای تُند سر می دهید اما در روز جنگ می گویید: ای جنگ از ما دور شو! آن کس که از شما یاری خواهد، ذلیل و خوار است و قلب رها کننده ی شما آسایش ندارد بهانه های واهی می آورید چون بدهکاران خواهان مهلت، از من مهلت می طلبید... .

7- نعمان بن بشیر

نعمان، در فتنه های دوران عثمان، هوادار او به شمار می رفت. پس از آن، با معاویه همراه شد و سپس با یزید همکاری کرد.

نعمان، کسی است که پیراهن خون آلود عثمان را از مدینه به شام آورد. او در دوران معاویه، حاکم کوفه و پس از آن، حاکم شهر حمص شد. معاویه، در سال 39 نعمان را با یک هزار سوار، به شهر «عین التمر» فرستاد؛ آنان شهر را غارت کردند.

در این شهر، پادگانی مسلّح از سربازان امام علیه السلام ، که حدود یکصد نفر بودند، در شهر «عین التمر» حضور داشتند. نعمان به آنان یورش برد اما مدافعان دلیر شهر، غلاف های شمشیر را شکستند و به مقابله با آنها پرداختند. در اثنا جنگ پنجاه نفر