معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 239

1- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج3، ص150؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج1، ص212.

2- نهج البلاغه، خطبه 39.

زمانی زیاد به کوفه رفت، وقتی برگشت به او گزارش دادند که سمره هشت هزار نفر را کشته است! زیاد او را فرا خواند و پرسید: نترسیدی در میان این کشتگان، بی گناهی هم باشد؟! سمرهْ گفت: اگر دو برابر آن را هم کشته بودم، باکی نداشتم!!

روزی سمره با سواران خود، از راهی می گذشت. مردی نا به هنگام با جلوداران او روبرو شد و تا به خود آمد، یکی از سواران سمره نیزه خود را در دهان آن مرد فرو کرد که در دم جان سپرد! وقتی سمره رسید و آن مرد را آغشته به خون دید، از چگونگی کشتن او پرسید، سپس گفت: مردم باید بدانند که هرگاه ما با موکب به جایی رهسپاریم، از برابر ما دور شوند و خود را در معرض خطر قرار ندهند!

پس از مرگ زیاد، وقتی معاویه سمره را از فرمانداری موقت بصره عزل کرد، سمره گفت: لعنت بر معاویه! اگر من آن گونه که فرمان او را بردم، خدا را می پرستیدم، تا ابد سعادتمند بودم!((1))

پیشگویی های امیر مؤمنان(ع) درباره ی معاویه و بنی امیه

اشاره

امیرمؤمنان علیه السلام بارها و در مناسبت های گوناگون درباره معاویه و سیطره او بر جامعه اسلامی، سخن گفته است؛ گاهی این سخنان را در قالب هشدار به مردم کوفه بیان

می فرمود.

در این بخش به بیان برخی از سخنان امام علیه السلام ، در این خصوص، می پردازیم: