معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 247

1- حدیقهْ الشیعه، محقق اردبیلی، تصحیح صادق حسن زاده، چاپ اول، قم: انصاریان، 1377ش، ج1، ص 463-462.

2- شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج2،ص 290.

10- آگاهی دادن از تروریست های معاویه

«اصبغ بن نباته» - از یاران امام علیه السلام - می گوید:

نماز صبح را با علی علیه السلام خواندیم، ناگاه مردی با لباس سفر پدیدار شد،امام علیه السلام پرسید: از کجا می آیی؟ گفت! از شام. فرمود: برای چه؟ گفت: کاری دارم. حضرت فرمود: تو به من می گویی، یا من جریان را به تو بگویم؟! عرض کرد: شما بگویید! امام علیه السلام فرمود: در فلان روز، از فلان ماه و سال، معاویه اعلام کرد؛ هر که علی را بکشد ده هزار دینار به او جایزه می دهم. فلان مرد پذیرفت اما پس از این که به خانه رفت، پشیمان شد.

روز دوم، منادی ندا داد هر که علی را بکشد بیست هزار دینار جایزه دارد. این بار نیز شخصی برخاست و اعلام آمادگی کرد اما او هم پشیمان شد و استعفا داد. روز سوم منادی از طرف معاویه اعلام کرد، هر که علی را بکشد، سی هزار دینار به او داده خواهد شد! و تو پذیرفتی و برای کشتن من آمدی! و تو مردی از طایفه حِمْیَر هستی. آن مرد گفته های امام علیه السلام را تصدیق کرد و از نیت خود برگشت. حضرت علیه السلام به قنبر فرمود: توشه راه وآذوقه برای او فراهم نما.((1))

11- آگاهی امام(ع) از حیله معاویه

روزی معاویه به اطرافیان خود گفت: چگونه می توان فهمید که مرگ من زودتر است، یا مرگ علی علیه السلام ؟ همگی گفتند، راهی نیست. معاویه گفت: من این را از خود علی به دست می آورم؛ زیرا او