معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 255

1- نهج البلاغه، خطبه 105.

19- آینده تاریک بنی امیه

«فَعِنْدَ ذَلِکَ لَا یَبْقَی بَیْتُ مَدَرٍ وَ لَا وَبَرٍ إِلَّا وَ أَدْخَلَهُ الظَّلَمَهُ تَرْحَهً وَأوْلَجُوا فِیهِ نِقْمَهً فَیَوْمَئِذٍ لَا یَبْقَی لَهُمْ فی السَّمَاءِ عَاذِرٌ وَ لَا فی الأَرْضِ نَاصِرٌ أَصْفَیْتُمْ بِالْأَمْرِ غَیْرَ أَهْلِهِ وَ أَوْرَدْتُمُوهُ غَیْرَ مَوْرِدِهِ وَ سَیَنْتَقِمُ اللَّهُ مِمَّنْ ظَلَمَ مَأْکَلًا بِمَأْکَلٍ وَ مَشْرَباً بِمَشْرَبٍ مِنْ مَطَاعِمِ الْعَلْقَمِ وَ مَشَارِبِ الصَّبِرِ وَ الْمَقِرِ وَ لِبَاسِ شِعَارِ الْخَوْفِ وَ دِثَارِ السَّیْفِ وَ إِنَمَا هُمْ مَطَایَا الْخَطِیئَاتِ وَ زَوَامِلُ الآثَامِ فَأُقْسِمُ ثُمَّ أُقْسِمُ لَتَنْخَمَنَّهَا أُمَیَّهُ مِنْ بَعْدِی کَمَا تُلْفَظُ النُّخَامَهُ ثُمَّ لَا تَذُوقُهَا وَ لَا تَطْعَمُ بِطَعْمِهَا أَبَداً مَا کَرَّ الْجَدِیدَان».((1))

از سیطره فرزندان امیه، خانه ای در شهر یا خیمه ا ی در بیابان باقی نمی ماند جز آن که ستمگران بنی امیه، اندوه و غم را به آنجا می کشانند و بلا و کینه توزی را در همه جا مطرح می کنند. پس در آن روز برای مردم، نه عذرخواهی در آسمان و نه یاوری در زمین باقی خواهد ماند؛ زیرا نا اهلان را به زمامداری برگزیده اید و زمامداری را در جایگاه دروغینی قرار داده اید اما به زودی، خداوند از ستمگران بنی امیه انتقام می گیرد. خوردنی را به خوردنی و نوشیدنی را به نوشیدنی؛ خوردنی تلخ تر از گیاه علقم و نوشیدنی جانگداز تر از شیره ی درخت صبر. خداوند از درون، ترس و وحشت و ازبیرون، شمشیر را بر آنها مسلط خواهد کرد که آنها مرکب های عصیان ونافرمانی و شتران بارکش گناهانند. من پیاپی سوگند می خورم که پس از من، بنی امیه خلافت را چون خلط