معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 256

1- نهج البلاغه، خطبه 158.

سینه، بیرون می اندازند و پس از آن، دیگر تا روز و شب از پی هم در گردش است برای بار دیگر مزه حکومت را نخواهند.

20- پیشگویی از شهادت امامان(ع)

امیر مؤمنان علیه السلام ، در جواب نامه معاویه، می نویسد:

ای معاویه! پیامبر خدا، زکریا علیه السلام ، با ارّه بریده شد و حضرت یحیی را قومش کشتند و سرش را بریدند، در حالی که آنها را به خدا دعوت می کرد و این به خاطر بی ارزشی دنیاست. دوستان شیطان، از قدیم با دوستان خدای رحمان جنگیده اند.

حضرت علیه السلام ، با استناد به «آیه 21» «سوره آل عمران» که می فرماید: «کسانی که به آیات خدا کفر می ورزند و پیامبران را به ناحق می کشند و کسانی از مردم را که به عدالت امر می کنند نیز میکشند، آنان را به عذاب دردناک بشارت بده، می نویسد:

ای معاویه! پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به من خبر داده که امتش، به زودی محاسن مرا از خون سرم رنگین خواهد کرد و من شهید خواهم شد و تو پس از من، زمام امور را به دست می گیری و به زودی پسرم حسن را ناجوانمردانه و به وسیله سمّ می کشی و پسرت یزید - که خدا او را لعنت کند - به زودی، پسرم حسین را می کشد، که این کار را به نیابت از او، پسر زناکار به عهده می گیرد.((1))