- اشاره 1
- معاویه از دیدگاه قرآن 1
- مقدمه استاد انصاری بویراحمدی 1
- معاویه از دیدگاه پیامبر اسلام(ص) 2
- شجره نامه و نَسَب خانوادگی معاویه 3
- پیشگفتار 6
- فصل اول:مباحث مقدماتی 8
- اشاره 8
- درآمد 9
- اشاره 15
- تبار شناسی معاویه 15
- 1- نیاکان 15
- 2- انتساب معاویه به چهار نفر 17
- 3- شخصیت نسبی معاویه از نظر حضرت علی(ع) 21
- اشاره 23
- 4- جنایات هند، مادر معاویه 23
- 1-جنایات هند،مادرمعاویه 24
- 2- دستور نبش قبر 25
- اشاره 28
- خیانت های ابوسفیان 28
- 1- ابوسفیان در جنگ بدر 29
- 2- ابوسفیان در جنگ اُحد 31
- 3- آمدن ابوسفیان به مدینه 32
- 4- اسلام ابوسفیان 33
- اسلام معاویه 38
- اشاره 38
- 1- معاویه و نکوهش ابوسفیان برای قبول اسلام 38
- 2- سخن امیرمؤمنان(ع) 40
- 3- سخن کفرآمیز معاویه در باره پیامبر(ص) 41
- اشاره 41
- 1- از بین بردن بنی هاشم: 43
- گفتار ابن ابی الحدید در اسلام آوردن معاویه 43
- 2- ساخت حدیث و سیره: 43
- اشاره 43
- معاویه از زبان پیامبر(ص) 45
- شجره ملعونه در قرآن 47
- 1- عقده های روانی 48
- ویژگی های شخصیتی معاویه 48
- 2- حیله گری و نیرنگ 52
- 3- دنیامداری 53
- 4- بردگی شیطان 56
- عنوان خال المؤمنین 59
- اشاره 59
- نقد و بررسی 60
- 1- ابوجعفر اسکافی معتزلی، متوفی 220 ه- ق: 61
- نظر دانشمندان مسلمان 61
- اشاره 61
- 2- محمد بن عقیل علوی حضرمی: 62
- 3- سید مرتضی معتقد است: 63
- 4- جاحظ می نویسد: 64
- اشاره 65
- کتابت وحی 65
- نقد و بررسی 66
- علامه سید مرتضی عسکری(ع) 67
- نظر دانشمندان اسلامی 67
- مداینی 68
- قاضی نورالله شوشتری(ع) 68
- مرحوم احمدی میانجی 69
- محمود ابوریه 70
- صاحب النصایح الکافیه 71
- جاحظ 73
- اشاره 77
- فصل دوم:معاویه در دوران خلفا 77
- مقدمه 78
- دوران ابوبکر 79
- اشاره 79
- پاداش همکاری ابوسفیان 81
- سکوت و همکاری ابوسفیان با دستگاه خلافت 81
- دوران عمر 83
- اشاره 83
- پایه ریزی حکومت معاویه در زمان عمر 84
- ویژگی های شخصیتی عمر 85
- رفتار عمر با کارگزاران خود 88
- نظارت بر کارگزاران 89
- برخورد متفاوت با معاویه 91
- قرار دادن معاویه در مقابل امیر مؤمنان(ع) 96
- دوران عثمان 100
- اشاره 100
- تثبیت سیطره بنی امیه 100
- حکومت شبه مستقل معاویه 103
- برخورد معاویه با صحابه 112
- عباده بن صامت خزرجی 112
- ابوذر در برابر معاویه 117
- قاریان کوفه 123
- نقش معاویه در قتل عثمان 126
- برخورد معاویه با عمرو عاص و نقش او در قتل عثمان 133
- برخورد معاویه با عمروعاص 134
- نکته آخر 135
- نقش طلحه در قتل عثمان 136
- امیر مؤمنان(ع) و عثمان 138
- مظلومیت امیرمؤمنان(ع) 143
- نتیجه گیری 147
- فصل سوم: معاویه در عصر حاکمیت امیرمؤمنان(ع) 149
- اشاره 149
- مقدمه 150
- اشاره 152
- 1- علت تاریخی: 152
- اشاره 152
- علل بیعت نکردن معاویه با امیرمؤمنان(ع) 152
- عبد شمس و هاشم: 153
- حرب و عبدالمطلب: 156
- اشاره 158
- امیر مؤمنان(ع) و معاویه 158
- الف) نامه به عبدالله بن عمر: 160
- ب) نامه ی معاویه به سعد بن وقاص: 161
- ج) نامه ی معاویه به محمد بن مسلمه (فارس انصار): 162
- اشاره 163
- 2- قدرت طلبی معاویه 163
- دشمنی با اسلام 166
- کینه های پنهان از امیر مؤمنان(ع) 167
- 1- نقش معاویه در جنگ جمل 170
- اشاره 170
- اشاره 170
- نگاهی به جنگ های زمان امیر مؤمنان× و نقش معاویه در آنها 170
- منشأ تاریخی جنگ جمل 171
- نقش معاویه در برپایی جنگ جمل 173
- موقعیت استراتژیک کوفه و بصره 179
- 2- نقش معاویه در جنگ صفین 181
- اشاره 181
- سیاست استمهال و اتلاف معاویه 183
- اتهام خیانت به جریر 185
- 3- نقش معاویه در پیدایش خوارج 187
- اشاره 187
- اشاره 188
- عوامل پیروزی معاویه 188
- 1- عامل اجتماعی 189
- 2- عامل روانی و فکری 197
- 3- جذب نخبگان فکری و مذهبی 199
- 4- استخدام عمرو عاص 199
- الف) برداشت سیاست بازان حرفه ای: 206
- ب) برداشت مردان خدا: 207
- الف) سیاست امیر مؤمنان(ع): 207
- اشاره 208
- فرمان معاویه: 208
- ب) سیاست معاویه: 208
- اشاره 211
- یاران جنایت پیشه معاویه 211
- اشاره 211
- 1- عمرو بن عاص 211
- سخن امام دربارۀ عمرو عاص: 214
- اشاره 215
- 2- مغیرهْ بن شعبهْ 215
- آغاز زندگی سیاسی مغیره 216
- خیانت تاریخی 218
- سخن حسن بصری 219
- اشاره 220
- 3 - زیاد بن ابیه (عبُید) 220
- آغاز زندگی سیاسی زیاد 220
- معاویه و زیاد 222
- تسلیم شدن زیاد 225
- 4 - بُسر بن ارطاهْ عامری 229
- اشاره 229
- جنایت تاریخی بُسر 231
- سخن امام(ع) 232
- سرانجام بُسر 233
- رسوایی بُسر 233
- 5- سفیان بن عوف 234
- 6- ضحّاک بن قیس 236
- 7- نعمان بن بشیر 237
- 8- سمرهْ بن جندب 238
- پیشگویی های امیر مؤمنان(ع) درباره ی معاویه و بنی امیه 239
- اشاره 239
- نکته های خطبه امام(ع) 240
- 1- شکم بارگی معاویه 240
- هشدار به کوفیان و خبر از سلطه معاویه 240
- 3- دست نیافتن معاویه به اهداف شومش 242
- 4- مرگ طبیعی معاویه 242
- 2- خبر از شهادت خودش پیش از معاویه 242
- 5- بدعت گذاری معاویه در رواج دشنام به امیر مؤمنان(ع) 243
- 6- خاموش نشدن نام علی(ع) با تبلیغات منفی معاویه 244
- 8- معاویه نمی میرد تا آن که صلیب بر گردن آویزد 245
- 7- معاویه نمی میرد تا فرمانروای امت شود 245
- 9- پیشگویی حضرت(ع) درباره شهادت عمروبن حُمُق خزاعی 246
- 11- آگاهی امام(ع) از حیله معاویه 247
- 10- آگاهی دادن از تروریست های معاویه 247
- 12- پیشگویی امام(ع) درباره حکومت بنی امیه 248
- 13- پیشگویی حضرت(ع) درباره شهادت حُجر بن عدی و یاران او 249
- 14- چگونه ای آنگاه که چند عین بر یک عین ظلم کنند؟! 250
- 15- خبر از ستمگری و فساد بنی امیه 250
- 16- خبر از فتنه های بنی امیه 251
- 18-هشدارازآینده تلخ فرزندان امیه 253
- 17- سرانجام تلخ و دردناک بنی امیه 253
- 19- آینده تاریک بنی امیه 255
- 20- پیشگویی از شهادت امامان(ع) 256
- 21- پیشگویی از آینده سیاه امت به دست بنی امیه 257
- نتیجه گیری نهایی 258
- جواب نهایی معاویه به امیر مؤمنان(ع) 258
- فهرست منابع و مآخذ 266
1- سلیم بن قیس، هلالی، کتاب اسرار آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم ، ترجمه اسماعیل انصاری زنجانی، چاپ اول، قم: الهادی، 1375ش، ص 445.
21- پیشگویی از آینده سیاه امت به دست بنی امیه
امیر مؤمنان علیه السلام در همین نامه، ضمن خبر ازآینده سیاه مردم - در دوران سیطره بنی امیه بر آنها - به معاویه می نویسد:
پس از تو حکومت این امت را هفت نفر از فرزندان ابی العاص و مروان بن حکم و پنج نفر از فرزندان او (مروان) به دست می گیرند که تکمیل دوازده امامی است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در رؤیا آنها را دیده بود که از منبرش پشت سر هم و مانند میمونها می پرند و امت او را از دین خدا به عقب بر می گردانند و آنها از نظر عذاب شدیدترین مردم در روز قیامت هستند.
در همین نامه، امام علیه السلام برای معرفی این دوازده تن، به معاویه می نویسد:
دو نفر از طایفه مختلف قریش و ده نفر از بنی امیه، یکی از آن ده نفر رفیق توست که به خونخواهی او آمده ای و تو و پسرت و هفت تن از فرزندان حکم بن ابی العاص که اول آنها مروان است.((1))
بدان ای معاویه! به خدا قسم، این نامه را برای تو نوشتم در حالی که می دانم تو از آن نفعی نمی بری بر تو تأثیری ندارد و از این خبر خوشحال می شوی که به زودی، تو و پس از تو پسرت، حکومت را به دست می گیرید؛ چرا که آخرت برای تو مهم نیست و تو به آخرت، کافر هستی! اما به زودی پشیمان می شوی، همان طور که پشیمان شدند آنان که این حکومت را برای تو پایه گذاری کردند و تو را بر ما مسلط کردند اما زمانی پشیمان شدند که ندامت، سودی نداشت.