معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 69

1- عسکری، علامه سید مرتضی، نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج3، ص 60، پاورقی.

2- عمادزاده، حسین، امویان، ابوسفیان و معاویه، ص 99-98.

3- همان، ص 100.

مرحوم احمدی میانجی

نویسنده کتاب پر ارج «مکاتیب الرسول»، می نویسد:

با اینکه معاویه، در چند ماه آخر عمر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، عهده دار کتابت بود، درباره ی او زیاده روی کردند و منزلت او را بالا بردند تا آن جا که او را کاتب وحی قلمداد کردند و با این عنوان او را شایسته تعظیم دانستند و کتابت وحی را به او نسبت داده و نام دیگران را حذف کردند.

مرحوم علامه (ره) در «کشف الحق و نهج الصدق» می نویسد:

معاویه پیوسته در حال شرک به سر میبرد. در تمام دوران بعثت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، پیوسته وحی را تکذیب میکرد و شرع را به استهزاء می گرفت. وی در روز فتح مکه نیز در یمن بود و بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم طعن می زد.

تمام آن چه که معاویه - در حیات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم - انجام داد این بود که بعضی از نامه های پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را در چند ماه آخر نوشت اما وقتی به قدرت رسید، قلم های مزدور اموی او را بالا بردند تا جایی که او را از کاتبان وحی و غیر وحی معرفی کردند و نام غیر او را حذف کردند؛ به گونه ای که حتی «ابن اثیر» امیر مؤمنان علیه السلام را از کاتبان عهدنامه ها و صلح نامه ها دانسته و کتابت وحی را از آن حضرت سلب کرده است!! با اینکه خودش می دانسته، امیر مؤمنان علیه السلام مدت 10 سال در مکه عهده دار امر کتابت وحی بوده و در این زمان کسانی مانند همانندابی بن کعب، محمد بن مسلم، زید بن ثابت - که در وقت آمدن رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به مدینه خردسال بود- معاویه، عمرو عاص، مغیره، عبدالله بن ارقم، ثابت بن قیس در شرک به سر می بردند یا در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نبودند.

حضرت امام علی علیه السلام همیشه همراه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بود. آن حضرت به