- مقدمه استاد انصاری بویراحمدی 1
- اشاره 1
- معاویه از دیدگاه قرآن 1
- معاویه از دیدگاه پیامبر اسلام(ص) 2
- شجره نامه و نَسَب خانوادگی معاویه 3
- پیشگفتار 6
- فصل اول:مباحث مقدماتی 8
- اشاره 8
- درآمد 9
- اشاره 15
- 1- نیاکان 15
- تبار شناسی معاویه 15
- 2- انتساب معاویه به چهار نفر 17
- 3- شخصیت نسبی معاویه از نظر حضرت علی(ع) 21
- 4- جنایات هند، مادر معاویه 23
- اشاره 23
- 1-جنایات هند،مادرمعاویه 24
- 2- دستور نبش قبر 25
- اشاره 28
- خیانت های ابوسفیان 28
- 1- ابوسفیان در جنگ بدر 29
- 2- ابوسفیان در جنگ اُحد 31
- 3- آمدن ابوسفیان به مدینه 32
- 4- اسلام ابوسفیان 33
- اسلام معاویه 38
- اشاره 38
- 1- معاویه و نکوهش ابوسفیان برای قبول اسلام 38
- 2- سخن امیرمؤمنان(ع) 40
- اشاره 41
- 3- سخن کفرآمیز معاویه در باره پیامبر(ص) 41
- 2- ساخت حدیث و سیره: 43
- گفتار ابن ابی الحدید در اسلام آوردن معاویه 43
- اشاره 43
- 1- از بین بردن بنی هاشم: 43
- معاویه از زبان پیامبر(ص) 45
- شجره ملعونه در قرآن 47
- 1- عقده های روانی 48
- ویژگی های شخصیتی معاویه 48
- 2- حیله گری و نیرنگ 52
- 3- دنیامداری 53
- 4- بردگی شیطان 56
- عنوان خال المؤمنین 59
- اشاره 59
- نقد و بررسی 60
- اشاره 61
- نظر دانشمندان مسلمان 61
- 1- ابوجعفر اسکافی معتزلی، متوفی 220 ه- ق: 61
- 2- محمد بن عقیل علوی حضرمی: 62
- 3- سید مرتضی معتقد است: 63
- 4- جاحظ می نویسد: 64
- اشاره 65
- کتابت وحی 65
- نقد و بررسی 66
- علامه سید مرتضی عسکری(ع) 67
- نظر دانشمندان اسلامی 67
- قاضی نورالله شوشتری(ع) 68
- مداینی 68
- مرحوم احمدی میانجی 69
- محمود ابوریه 70
- صاحب النصایح الکافیه 71
- جاحظ 73
- فصل دوم:معاویه در دوران خلفا 77
- اشاره 77
- مقدمه 78
- اشاره 79
- دوران ابوبکر 79
- پاداش همکاری ابوسفیان 81
- سکوت و همکاری ابوسفیان با دستگاه خلافت 81
- دوران عمر 83
- اشاره 83
- پایه ریزی حکومت معاویه در زمان عمر 84
- ویژگی های شخصیتی عمر 85
- رفتار عمر با کارگزاران خود 88
- نظارت بر کارگزاران 89
- برخورد متفاوت با معاویه 91
- قرار دادن معاویه در مقابل امیر مؤمنان(ع) 96
- تثبیت سیطره بنی امیه 100
- دوران عثمان 100
- اشاره 100
- حکومت شبه مستقل معاویه 103
- عباده بن صامت خزرجی 112
- برخورد معاویه با صحابه 112
- ابوذر در برابر معاویه 117
- قاریان کوفه 123
- نقش معاویه در قتل عثمان 126
- برخورد معاویه با عمرو عاص و نقش او در قتل عثمان 133
- برخورد معاویه با عمروعاص 134
- نکته آخر 135
- نقش طلحه در قتل عثمان 136
- امیر مؤمنان(ع) و عثمان 138
- مظلومیت امیرمؤمنان(ع) 143
- نتیجه گیری 147
- فصل سوم: معاویه در عصر حاکمیت امیرمؤمنان(ع) 149
- اشاره 149
- مقدمه 150
- علل بیعت نکردن معاویه با امیرمؤمنان(ع) 152
- اشاره 152
- 1- علت تاریخی: 152
- اشاره 152
- عبد شمس و هاشم: 153
- حرب و عبدالمطلب: 156
- اشاره 158
- امیر مؤمنان(ع) و معاویه 158
- الف) نامه به عبدالله بن عمر: 160
- ب) نامه ی معاویه به سعد بن وقاص: 161
- ج) نامه ی معاویه به محمد بن مسلمه (فارس انصار): 162
- اشاره 163
- 2- قدرت طلبی معاویه 163
- دشمنی با اسلام 166
- کینه های پنهان از امیر مؤمنان(ع) 167
- اشاره 170
- 1- نقش معاویه در جنگ جمل 170
- اشاره 170
- نگاهی به جنگ های زمان امیر مؤمنان× و نقش معاویه در آنها 170
- منشأ تاریخی جنگ جمل 171
- نقش معاویه در برپایی جنگ جمل 173
- موقعیت استراتژیک کوفه و بصره 179
- 2- نقش معاویه در جنگ صفین 181
- اشاره 181
- سیاست استمهال و اتلاف معاویه 183
- اتهام خیانت به جریر 185
- اشاره 187
- 3- نقش معاویه در پیدایش خوارج 187
- اشاره 188
- عوامل پیروزی معاویه 188
- 1- عامل اجتماعی 189
- 2- عامل روانی و فکری 197
- 4- استخدام عمرو عاص 199
- 3- جذب نخبگان فکری و مذهبی 199
- الف) برداشت سیاست بازان حرفه ای: 206
- الف) سیاست امیر مؤمنان(ع): 207
- ب) برداشت مردان خدا: 207
- اشاره 208
- فرمان معاویه: 208
- ب) سیاست معاویه: 208
- یاران جنایت پیشه معاویه 211
- اشاره 211
- اشاره 211
- 1- عمرو بن عاص 211
- سخن امام دربارۀ عمرو عاص: 214
- 2- مغیرهْ بن شعبهْ 215
- اشاره 215
- آغاز زندگی سیاسی مغیره 216
- خیانت تاریخی 218
- سخن حسن بصری 219
- 3 - زیاد بن ابیه (عبُید) 220
- آغاز زندگی سیاسی زیاد 220
- اشاره 220
- معاویه و زیاد 222
- تسلیم شدن زیاد 225
- 4 - بُسر بن ارطاهْ عامری 229
- اشاره 229
- جنایت تاریخی بُسر 231
- سخن امام(ع) 232
- سرانجام بُسر 233
- رسوایی بُسر 233
- 5- سفیان بن عوف 234
- 6- ضحّاک بن قیس 236
- 7- نعمان بن بشیر 237
- 8- سمرهْ بن جندب 238
- اشاره 239
- پیشگویی های امیر مؤمنان(ع) درباره ی معاویه و بنی امیه 239
- 1- شکم بارگی معاویه 240
- هشدار به کوفیان و خبر از سلطه معاویه 240
- نکته های خطبه امام(ع) 240
- 3- دست نیافتن معاویه به اهداف شومش 242
- 2- خبر از شهادت خودش پیش از معاویه 242
- 4- مرگ طبیعی معاویه 242
- 5- بدعت گذاری معاویه در رواج دشنام به امیر مؤمنان(ع) 243
- 6- خاموش نشدن نام علی(ع) با تبلیغات منفی معاویه 244
- 7- معاویه نمی میرد تا فرمانروای امت شود 245
- 8- معاویه نمی میرد تا آن که صلیب بر گردن آویزد 245
- 9- پیشگویی حضرت(ع) درباره شهادت عمروبن حُمُق خزاعی 246
- 11- آگاهی امام(ع) از حیله معاویه 247
- 10- آگاهی دادن از تروریست های معاویه 247
- 12- پیشگویی امام(ع) درباره حکومت بنی امیه 248
- 13- پیشگویی حضرت(ع) درباره شهادت حُجر بن عدی و یاران او 249
- 14- چگونه ای آنگاه که چند عین بر یک عین ظلم کنند؟! 250
- 15- خبر از ستمگری و فساد بنی امیه 250
- 16- خبر از فتنه های بنی امیه 251
- 18-هشدارازآینده تلخ فرزندان امیه 253
- 17- سرانجام تلخ و دردناک بنی امیه 253
- 19- آینده تاریک بنی امیه 255
- 20- پیشگویی از شهادت امامان(ع) 256
- 21- پیشگویی از آینده سیاه امت به دست بنی امیه 257
- جواب نهایی معاویه به امیر مؤمنان(ع) 258
- نتیجه گیری نهایی 258
- فهرست منابع و مآخذ 266
1- همان، ج1،ص 10.
2- گلپایگانی، وحید، معاویه سردسته تبهکاران، ص 88.
3- عسقلانی، ابن حجر، تطهیر الجنان، مصر: مکتبهْ القاهره، ص 19.
می بینیم که خلیفه به گونه ای آشکار، مردم را به سوی حکومت شام و شخص معاویه راهنمایی کرده و این طور وانمود می کند که کلید حل مشکلات مسلمانان، در هر وضعیتی، در دستان معاویه است!!
قرار دادن معاویه در مقابل امیر مؤمنان(ع)
بر اساس مستندات تاریخی، خلیفه در دوران خلافت خود، پیوسته می کوشید تا معاویه را از جهت ذهنی و روانی برای به دست گرفتن خلافت، آماده کند. از این رو در مناسبت های گوناگون، از به دست گرفتن خلافت توسط معاویه، خبر می داد! و گاه این خواسته ی درونی خود را در قالب تهدید ابراز می کرد. او حتی، در واپسین روزهای زندگی اش که شورای شش نفره را تشکیل داد، از افتادن
توپ خلافت به زمین معاویه سخن گفت!
ابن ابی الحدید به نقل از ابن عباس، می نویسد:
عمر به شورای شش نفره گفت: اگر شما دست در دست یکدیگر نهاده و با هم توافق نمایید، هم خود و هم فرزندان تان از این سفره گسترده بهره مند خواهید بود اما اگر حسد و بدخواهی پیشه کردید، معاویهْ بن ابی سفیان بر شما غالب شده و منصب خلافت را از آن خود خواهد کرد».((1))
ابن ابی الحدید، در چند جا بدین معنا اشاره کرده است که این اولین چراغ