حکومت امام علی علیه السلام صفحه 80

شما دیدیم که رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین می کرد و کتاب خدا نیز از آن سخن رانده... کسانی در گذشته در اسلام بر دیگران پیشی گرفته، با شمشیرها و نیزه هاشان به یاری دین برخاستند امّا رسول خدا به هنگام تقسیم، سهمی بیشتر برای آنان در نظر نگرفت و آنان را به خاطر پیشی گرفتن شان در دین، بر دیگران نگزید که خداوندِ پاک پیشی گیرنده و مجاهد را در روز رستاخیز به کارهای شان پاداش دهد و به خدا سوگند نه شما و نه دیگری را نرسد که جز این عمل کند»(1)

این سخن با همه بلاغت و ایجاز، موضع امام نسبت به پیاده نمودن اصل مساوات و پایبندی به احکام کتاب خدا و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله را نشان می دهد و به خوبی می نمایاند که چرا حضرتش نصیحت هایی که در این خصوص به او شده بود، نپذیرفت.

به خاطر همین موضع گیری بود که زبیر پسر عوام در برابر گروهی از مردم نکوهش خود را متوجه علی علیه السلام ساخته، ابراز می دارد عثمان نیز کارهایی کرد که به کشته شدن او انجامید! امّا پاسخ امام علیه السلام، هر شک و شبهه ای را نسبت به موضع خود از میان برد. او می فرماید: «فرمانم می دهید که با ستم بر آنان که ولایت شان را

یافته ام، پیروزی را به دست آورم؟ به خدا سوگند تا انسانی باقی بوده و ستاره ای در آسمان از پیِ ستاره ای دیگر در حرکت است، رفتار خود تغییر ندهم. اگر این ثروت از آنِ شخصِ من بود در تقسیم آن دادگری می کردم چه رَسَد که تنها و تنها از آنِ خداست»(2)

جنگهای تحمیلی (ناخواسته)

عوامل همه جنگ هایی که علی بن ابی طالب در سراسر دوره خلافت خود وارد آن شده است، در ضرورت هایی جستجو می شود که برای ایستادن در برابر خطر