منهل العطشان فی رسم احرف القرآن صفحه 17

منهم «1» به کاف «2» و هاء، و أو أن یظهر «3» به

همز قبل از واو و بی همز «4»، و در شوری بما کسبت «5» و فبما بی فاء و با فاء، و در زخرف یا عباد لا خوف «6» بی یاء اضافه و با یاء، و ما تشتهیه الأنفس «7» با هاء ضمیر و بی هاء، و در احقاف بوالدیه حسنا و إحسانا «8»، و در الرّحمن ذا العصف و ذو العصف «9»، و ذی الجلال «10» آخر به یاء و به واو، و در حدید و کلّ وعد اللّه «11» به رفع «12» و نصب، و فإنّ اللّه الغنیّ «13» به حذف هو «14» و اثبات آن، و در «و الشّمس» فلا یخاف «15» به فاء «16» و به واو.

پس ناچار بود از تعدّد مصاحف تا در هر مصحفی نوعی از اختلاف ثبت رود.

و منقول است از امیر المؤمنین علی- علیه السّلام- که: «اگر من والی شدمی امر مصاحف را همان کردمی که عثمان کرد.» «17»

و از امام مالک سؤال کردند که شاید که مصحف بر این طرز بنویسند که در میان است؟- یعنی نه در رسم صحابه- گفت: نه بلکه بر کتبته اولی که صحابه- رضی اللّه عنهم- نوشته اند. و مخالفی نیست این قول را از علماء امّت، و مراد به این، امّهات است نه الواح صبیان.

باب در ذکر آنچه جمیع مصاحف متّفقند یا بعضی بر هیأت کتابت آن از اوّل قرآن تا آخر

اشاره

التزام رفت در این مختصر تتبّع امام ولی اللّه ابو القاسم شاطبی به نهجی که در عقیله

______________________________
(1). غافر/ 21.
(2). قرائت ابن عامر.
(3). غافر/ 26.
(4). «و أن». قرائت نافع و ابن کثیر و ابو عمرو.
(5). آیه 30.
(6). آیه 68.
(7). آیه 71.
(8). آیه 15.
(9). آیه 12.

(10). آیه 78.

(11). آیه 10.

(12). قرائت ابن عامر.

(13). آیه 24.

(14). قرائت نافع و ابن عامر و

ابو جعفر.

(15). آیه 15.

(16). قرائت نافع و ابن عامر و ابو جعفر.

(17). النشر فی القراءات العشر، ج 1، ص 8؛ المصاحف، ص 23.