- شرح حال مؤلّف 1
- مقدّمه مصحّح 1
- آثار مؤلّف 2
- درباره رساله حاضر 3
- شیوه تصحیح 5
- نسخه مورد استفاده 5
- [متن] 6
- اشاره 6
- فصل 14
- باب در ذکر آنچه جمیع مصاحف متّفقند یا بعضی بر هیأت کتابت آن از اوّل قرآن تا آخر 17
- اشاره 17
- فصل 25
- اشاره 26
- باب در ذکر کلماتی که الف را در آن اثبات کرده اند در خط از برای معنی 26
- فصل 27
- باب در بیان کلماتی که به سبب تعدّد و اختلاف انسان تعدّد مصاحف واجب بود و آنکه هر کلمه به کدام مصحف مخصوص است 28
- باب در ذکر آنچه حذف کرده اند از وی یکی از دو «یاء» بر سبیل اختصار 30
- اشاره 32
- فصل 32
- فصل در ذکر زیادت واو از برای فرق یا بیان همزه 34
- باب در ذکر کلماتی که حذف الف از ایشان در همه مصاحف مطّرد است 34
- اشاره 34
- باب در ذکر الفاتی که مرسومند به واو و بر لفظ تفخیم الفات را به واو نوشته اند در چهار اصل مطّرد و چهار حرف متفرّق 34
- فصل 34
- فصل 42
- فصل 43
- باب در بیان آنچه یاء از آن حذف کرده اند و اکتفا به کسره که پیش از وی است کرده در غیر معنی ندا 45
- فصل 50
- اشاره 50
- فصل 51
- باب در ذکر یائاتی که مرسومند بر اصل خود و در مشاکل ایشان حذف واقع شده 51
- باب در بیان همزاتی که واقعند در رسم بر غیر قیاس 53
- فصل 60
- باب در ذکر ذوات الیاء 61
- باب المقطوع و الموصول 82
- فصل در ذکر هائات تأنیث که به تاء مرسومند و در مصاحف [این] روزگار نیز رعایت آن واجب است خاصّه از برای قرائت عاصم که وقف او بر همه به تاء است. 89
- اشاره 91
- خاتمه 91
- فصل در ذکر کلماتی دیگر که آن را در مصاحف به تاء نوشته اند و در جمع و افراد آن اختلاف است 91
- فصل اوّل در ذکر چیزی چند که کاتب مصاحف را سزاوار است رعایت آن کردن 91
- فصل دوّم [در معنی لحن] 99
أرایت «1» و أرایتم «2» و أفرایت «3» و أفرایتم «4» همه جا خلاف است.
فصل
در جمیع مصاحف جزءا «5» دوگانه،
و جزء مقسوم «6» را بی واو نوشته اند.
و فنجی من نشاء «7» در یوسف «8»، و نجی المؤمنین «9» در انبیاء «10» به یک نون نوشته اند.
و ثمّ ننجّی رسلنا «11»، حقّا علینا ننج المؤمنین «12» به دو نون.
أتمدّونن «13» و أتعداننی «14»، و بعضی ذکر کرده اند إنّا لننصر رسلنا «15» و لننظر کیف تعملون «16» یعنی به یک نون، و اعتباری ندارد بلکه به دو نون است.
و لا تأمنّا «17» به یک نون نوشته اند.
و السّماء بنینها بأید «18» و بأیّکم المفتون «19» به دو یاء نوشته اند. و در حجر «20» و ق «21» الأیکه را به این صورت نوشته اند که تصویر کردیم. و در شعراء «22» و ص «23» لیکه بر قرائت اهل حجاز «24» و شام. «25»
و ما هو علی الغیب بضنین «26» به ضاد نوشته اند. «27»
______________________________
(1). کهف/ 63؛ فرقان/ 43؛ علق/ 9 و 11 و 13؛ ماعون/ 1.
(2). انعام/ 46؛ یونس/ 50 و 59؛ هود/ 28 و 63 و 88؛ قصص/ 71 و 72؛ فاطر/ 40؛ فصّلت/ 52؛ احقاف/ 4 و 10؛ ملک/ 28 و 30.
(3). مریم/ 77؛ شعراء/ 205؛ جاثیه/ 23؛ نجم/ 33.
(4). شعرا/ 75؛ زمر/ 38؛ نجم/ 19؛ واقعه/ 58 و 63 و 68 و 71.
(5). بقره/ 260 و زخرف/ 15.
(6). حجر/ 44.
(7). حمزه و کسائی و ابو عمرو و ابن کثیر و نافع و ابو جعفر و خلف فننجی خوانده اند.
(8). آیه 110.
(9). ابن عامر و شعبه نجّی و بقیّه ننجی خوانده اند.
(10). آیه 88.
(11). یونس/ 103.
(12). همان.
(13). نمل/ 36.
(14). احقاف/ 17.
(15). غافر/ 51.
(16). یونس/ 14.
(17). یوسف/ 11.
(18). ذاریات/ 47.
(19). قلم/ 6.
(20). آیه 78.
(21). آیه 14.
(22). آیه 176.
(23). آیه 13.
(24). نافع و ابن
کثیر و ابو جعفر.
(25). ابن عامر.
(26). تکویر/ 24.
(27). ابن کثیر و ابو عمرو و کسائی و رویس بظنین خوانده اند.