- شرح حال مؤلّف 1
- مقدّمه مصحّح 1
- آثار مؤلّف 2
- درباره رساله حاضر 3
- شیوه تصحیح 5
- نسخه مورد استفاده 5
- [متن] 6
- اشاره 6
- فصل 14
- باب در ذکر آنچه جمیع مصاحف متّفقند یا بعضی بر هیأت کتابت آن از اوّل قرآن تا آخر 17
- اشاره 17
- فصل 25
- اشاره 26
- باب در ذکر کلماتی که الف را در آن اثبات کرده اند در خط از برای معنی 26
- فصل 27
- باب در بیان کلماتی که به سبب تعدّد و اختلاف انسان تعدّد مصاحف واجب بود و آنکه هر کلمه به کدام مصحف مخصوص است 28
- باب در ذکر آنچه حذف کرده اند از وی یکی از دو «یاء» بر سبیل اختصار 30
- اشاره 32
- فصل 32
- باب در ذکر الفاتی که مرسومند به واو و بر لفظ تفخیم الفات را به واو نوشته اند در چهار اصل مطّرد و چهار حرف متفرّق 34
- فصل 34
- اشاره 34
- فصل در ذکر زیادت واو از برای فرق یا بیان همزه 34
- باب در ذکر کلماتی که حذف الف از ایشان در همه مصاحف مطّرد است 34
- فصل 42
- فصل 43
- باب در بیان آنچه یاء از آن حذف کرده اند و اکتفا به کسره که پیش از وی است کرده در غیر معنی ندا 45
- اشاره 50
- فصل 50
- فصل 51
- باب در ذکر یائاتی که مرسومند بر اصل خود و در مشاکل ایشان حذف واقع شده 51
- باب در بیان همزاتی که واقعند در رسم بر غیر قیاس 53
- فصل 60
- باب در ذکر ذوات الیاء 61
- باب المقطوع و الموصول 82
- فصل در ذکر هائات تأنیث که به تاء مرسومند و در مصاحف [این] روزگار نیز رعایت آن واجب است خاصّه از برای قرائت عاصم که وقف او بر همه به تاء است. 89
- اشاره 91
- خاتمه 91
- فصل اوّل در ذکر چیزی چند که کاتب مصاحف را سزاوار است رعایت آن کردن 91
- فصل در ذکر کلماتی دیگر که آن را در مصاحف به تاء نوشته اند و در جمع و افراد آن اختلاف است 91
- فصل دوّم [در معنی لحن] 99
و لا یهدی القوم «1» و
یلقی الرّوح «2». و همچنین حاضری المسجد الحرام «3» و غیر محلّی الصّید «4» و المقیمی الصّلوه «5» و غیر معجزی اللّه «6».
و هر اسمی مرفوع یا مخفوض یعنی مجرور که آخر وی یاء باشد و از جهت ملاقات تنوین، آن یاء ساقط شده باشد اتّفاق است مصاحف را بر حذف آن یاء بنابر آنکه در وصل از لفظ ساقط است. مثل غیر باغ و لا عاد «7» و من وال «8» و من واق «9» و غواش «10» و لیال «11» و بواد «12» و فی کلّ واد «13» و لا حام «14» و مستخف باللّیل «15» و إلّا زان «16» و دان «17» و لآت «18» و ملاق «19» و من راق «20». و جمله آن سی حرف است و در چهل و هفت موضع.
فصل
اشاره
در ذکر آنچه واو را از آن حذف کرده اند از جهت اکتفا به ضمّه ای که پیش از او است.
پنج موضع واقع است: و یدع الإنسان «21» و یمح اللّه الباطل در عسق «22»، یدع الدّاع «23»، سندع الزّبانیه «24» و صالح المؤمنین «25».
______________________________
(1). بقره/ 258 و 264؛ آل عمران/ 86؛ مائده/ 51 و 67 و 108؛ انعام/ 144؛ توبه/ 19 و 24 و 37 و 80 و 109؛ نحل/ 107؛ قصص/ 50؛ احقاف/ 10؛ صف/ 5 و 7؛ جمعه/ 5؛ منافقون/ 6.
(2). غافر/ 15.
(3). بقره/ 196.
(4). مائده/ 1.
(5). حج/ 35.
(6). توبه/ 2.
(7). بقره/ 173؛ انعام/ 145؛ نحل/ 115.
(8). رعد/ 11.
(9). رعد/ 34؛ غافر/ 21.
(10). اعراف/ 41.
(11). مریم/ 10؛ حاقّه/ 9؛ فجر/ 2.
(12). ابراهیم/ 37.
(13). شعراء/ 225.
(14). مائده/ 103.
(15). رعد/ 10.
(16). نور/ 3.
(17). الرحمن/ 54.
(18). انعام/ 134؛ عنکبوت/ 5.
(19).
حاقّه/ 20.
(20). قیامه/ 27.
(21). اسراء/ 11.
(22). آیه 24.
(23). قمر/ 6.
(24). علق/ 18.
(25). تحریم/ 4.