منهل العطشان فی رسم احرف القرآن صفحه 53

و در قصص أن یهدینی «1».

و در یس و أن اعبدونی «2».

و در ص أولی الأیدی «3».

و در زمر أفمن یتّقی «4» و لو أنّ اللّه هدانی «5».

و در دخان فأسر بعبادی «6».

و در الرّحمن فیؤخذ بالنّوصی «7».

و در صفّ لم تؤذوننی «8» و برسول یأتی «9».

و در منافقون لو لا أخّرتنی «10».

و در

و الفجر فادخلی فی عبادی «11».

از این جمله دوازده لام الفعل است و باقی زائد. و اللّه أعلم.

باب در بیان همزاتی که واقعند در رسم بر غیر قیاس

اوّلا طریق کتابت همزه بر قیاس بیان کنیم تا مخالف قیاس معلوم شود.

بدان که همزه را صورتی معیّن نمی باشد الّا در حالت ابتدا أعنی در اوّل کلمه که صورتش الف است مثل: أحد و إن و أجیب «12»، و اگرچه حرفی یا بیشتر بر وی زیادت کرده باشند مثل لأحد «13» «14»، فإن و سأنبّئک «15» و فأنت و أفأصفیکم «16» و لبإمام «17».

بلکه صورت وی حرفی است که همزه را به آن تخفیف می کنند و حینئذ در وسط خواهد بود یا در طرف، و بر هر تقدیر یا ساکن باشد یا متحرّک.

______________________________
(1). آیه 22.
(2). آیه 61.
(3). آیه 45.
(4). آیه 24.
(5). آیه 57.
(6). آیه 23.
(7). آیه 41.
(8). آیه 5.
(9). آیه 6.

(10). آیه 10.

(11). آیه 29.

(12). بقره/ 186.

(13). س: باحد.

(14). ص/ 35؛ لیل/ 19.

(15). کهف/ 78.

(16). اسراء/ 40.

(17). حجر/ 79.