منهل العطشان فی رسم احرف القرآن صفحه 59

شد. در معظم مصاحف عراق صورت ندارد پس اگر به الف نوشته باشند بر قیاس باشد.

و همچنین اختلاف است در أرأیت «29» و أرأیتکم «30» و أرأیتم «31» و أفرأیت «32» و أفرأیتم «33» و نأ «34» و رأ «35» به الفی نوشته اند بعد از راء و نون الّا کلمه ما رأی «36» و لقد رأی «37» چنانچه گذشت.

و در مفتوحه بعد از کسر، مقرّر است که صورت همزه یاء باشد مثل فئه «38» و ملئت «39». و لیکن در مائه «40» و مائتین «41» الفی قبل از همزه زیاده کرده اند تا فرق باشد در مفرد میان مائه و منه و تثنیه را بر آن حمل کرده. و از همزات مبتدأه که «42» کتابت ایشان «43» خارجند از قیاس و به صورت حرفی مصوّرند که تخفیف ایشان به آن است. از آن جمله در مضمومه أؤنبّئکم در آل عمران «44». و در نظیرتین او که أءنزل «45» است و أءلقی «46» به قاعده نوشته اند. این قدر هست که به یک الف نوشته اند تا جمع بین الصّورتین نشود.

و همچنین هؤلاء را به واو نوشته اند و وصل به هاء تنبیه

کرده بعد از حذف الفش همچنانکه در یاء ندا با منادی کرده شد. و رسم کرده اند یا بنؤمّ در طه «47» بر این صورت که همزه أمّ را به واو تصویر کنند و به نون ابن پیوسته گردانند و این الف که مکتوب

(29). کهف/ 63؛ فرقان/ 43؛ علق/ 9 و 11 و 13؛ ماعون/ 1.

(30). انعام/ 40 و 47.

(31). انعام/ 46؛ یونس/ 50 و 59؛ هود/ 28 و 63 و 88؛ قصص/ 71 و 72؛ فاطر/ 40؛ فصّلت/ 52؛ احقاف/ 4 و 10؛ ملک/ 28 و 30.

(32). مریم/ 77؛ شعراء/ 205؛ جاثیه/ 23؛ نجم/ 33.

(33). شعراء/ 75؛ زمر/ 38؛ نجم/ 19؛ واقعه/ 58 و 63 و 68 و 71.

(34). اسراء/ 83؛ فصّلت/ 51.

(35). انعام/ 76 و 77 و 78؛ هود/ 70؛ یوسف/ 24 و 28؛ نحل/ 85 و 86؛ کهف/ 53؛ طه/ 10؛ احزاب/ 22.

(36). نجم/ 11.

(37). نجم/ 18.

(38). بقره/ 249؛ آل عمران/ 13؛ انفال/ 16 و 45؛ کهف/ 43؛ قصص/ 81.

(39). کهف/ 18.

(40). بقره/ 259 و 261؛ انفال/ 65 و 66؛ کهف/ 25؛ نور/ 2؛ صافّات/ 147.

(41). انفال/ 65 و 66.

(42). س:+ قیاسی.

(43). س:+ الف بعضی.

(44). آیه 15.

(45). ص/ 8.

(46). قمر/ 25.

(47). آیه 94.