امتداد رسالت: اثبات امامت و خلافت امیرالمومنین علیه السلام از قرآن و سنت طبق منابع معتبر اهل سنت صفحه 30
- تقدیم به 1
- مقدمه 1
- پیشگفتار 3
- فصل اول: امامت حضرت علی علیه السلام در قرآن 5
- اشاره 5
- اشاره 6
- بررسی آیه بدون توجه به روایات شأن نزول 6
- یکم: آیه ی هدایت 6
- طبق روایات معتبر، هادی مردی از بنی هاشم است 8
- روایات نزول آیه در حق امیرالمومنین علیه السلام 10
- دوم: مفرد بودن کلمه ی ولی 15
- بررسی آیه بدون توجه به روایات شأن نزول 15
- روایات نزول آیه در حق امیر المومنین علیه السلام 18
- راویان از طبقه ی صحابه 18
- راویان از طبقه ی تابعین 30
- تأیید اعتبار روایات توسط علمای عامه 35
- اجماع علمای عامه بر نزول آیه ی ولایت در حق علی علیه السلام 41
- اعتراف ابن عثیمین به دلالت آیه ی ولایت بر امامت 42
- بحثی در معنای ولایت 43
- پاسخ به مهمترین شبهات در مورد آیه ی ولایت 46
- اشاره 46
- شبهه ی اول: به سیاق آیه ی 51 مائده که از دوستی با یهود و نصاری نهی می کند ، آیه ی 55 نیز در مورد دوستی است 46
- شبهه ی دوم: رکوع در آیه ی ولایت به معنای خضوع است 47
- شبهه ی سوم: با فقیر بودن حضرت علی علیه السلام ، زکات ممکن نبوده است 48
- شبهه ی چهارم: حصر ولایت به امیرالمومنین علیه السلام ، ولایت دیگر ائمه علیهم السلام را نفی می کند 49
- سوم: آیه ی مباهله 51
- اشاره 51
- اعتراف ابن تیمیه و قنوچی به دلالت آیه بر فضیلت اهل بیت علیهم السلام 55
- به گواهی آیه ، حضرت علی علیه السلام نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است 56
- به گواهی روایات، حضرت علی علیه السلام نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است 61
- دلالت آیه بر افضلیت و امامت امیرالمؤمنین علیه السلام 64
- اعتراف علمای اهل سنت به دلالت آیه بر افضلیت امیر مومنان علیه السلام 66
- پاسخ به شبهات علمای اهل سنت 69
- اشاره 71
- فصل دوم: امامت حضرت علی علیه السلام در حدیث 71
- یکم: حدیث منزلت 72
- اشاره 72
- پاسخ به مهمترین شبهات در مورد حدیث منزلت 74
- اشاره 93
- دوم: حدیث ولایت 93
- «ولی» به معنای «ولی امر» در کلام ابوبکر و عمر 95
- دلالت حدیث ولایت بر خلافت و ولایت امر 96
- سوم: حدیث اولویت 97
- چهارم: حدیث امامت 99
- اشاره 105
- پنجم: حدیث اطاعت 105
- دلالت حدیث بر ولی امر بودن امیرالمومنین علیه السلام 107
- اشاره 108
- ششم: حدیث جدایی 108
- دلالت حدیث بر خلافت امیرالمومنین علیه السلام 110
- روایت یکم: 111
- اشاره 111
- هفتم: احادیث خلافت 111
- روایت دوم: 112
- اشاره 112
- روایت سوم: 112
- یکم: خلیفتی فی اهلی 113
- دوم: أخی و وصیی وخلیفتی فیکم فاسمعوا له وأطیعوا 116
- سوم: أخی وصاحبی ووارثی ووزیری 122
- اشاره 125
- هشتم: احادیث وصایت 125
- وصی و وصیت در احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 125
- وصایت امیرالمومنین علیه السلام در حدیث صحیحین 143
- وصی از زبان اهل بیت علیهم السلام 149
- وصی در کتاب های لغت اهل سنت 151
- وصی در اشعار صحابه 152
- اشاره 157
- نخست: از ابن عباس با پنج طریق 157
- نهم: حدیث اختیار 157
- دوم: ابو هریره 159
- سوم: از ابو ایوب انصاری با دو سند 159
- چهارم: علی الهلالی 160
- پنجم: ابو سعید خدری 161
- دهم: حدیث غدیر 162
- اشاره 162
- اسناد حدیث غدیر 163
- اشاره 164
- یکم: شمس الدین ذهبی 164
- اقرار علمای عامه به تواتر حدیث غدیر 164
- سوم: جلال الدین سیوطی 165
- دوم: ابن حجر عسقلانی 165
- پنجم: محمد بن جعفر الکتانی 166
- چهارم: ابن حجر هیثمی مکی 166
- ششم: محمد بن اسماعیل الامیر الصنعانی 166
- هفتم: محمد ناصر الدین ألبانی 167
- هشتم: شعیب الأرنؤوط 168
- الف) مولی به معنای «اولی» از دیدگاه علمای لغت 169
- مولی به معنی اولی به نفس و ولی امر 169
- اشاره 169
- ب) مولی به معنای «اولی» از دیدگاه مفسرین 172
- ج) مولی به معنای «اولی» در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 173
- د) نگاهی منطقی به معنای مولی در غدیر 175
- شاهد اول: اهتمام حضرت رسول (ص) به حدیث غدیر 177
- شواهدی محکم بر اراده ی ولایت از حدیث غدیر 177
- شاهد دوم: نزول آیه ی ابلاغ قبل از قضیه غدیر 183
- شاهد سوم : خبر از نزدیکی رحلت 194
- شاهد چهارم: مقارنه ولایت رسول خدا (ص) و امیر مؤمنان علیه السلام 195
- شاهد پنجم: حدیث ثقلین در سیاق حدیث غدیر 197
- شاهد ششم: دعای پس از حدیث غدیر 198
- شاهد هفتم: تبریک و تهنیت مردم به امیر مؤمنان علیه السلام 201
- شاهد هشتم: نزول آیه اکمال بعد از قضیه غدیر 211
- اشاره 211
- اعتراف ناخواسته ی علمای عامه بر نزول آیه ی اکمال در غدیر خم 213
- وفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 81 یا 82 روز بعد از نزول آیه ی اکمال 215
- وفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در روز 12 ربیع الاول 218
- پاسخ به شبهات پیرامون آیه ی اکمال 219
- شاهد نهم: استدلال امیر مؤمنان علیه السلام به حدیث غدیر 228
- اشاره 228
- یکم: استدلال در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 228
- دوم: استدلال در زمانی که در خلافتشان نزاع شد 230
- یکم: گروهی از انصار که ابو ایوب انصاری صحابی در میانشان بود 234
- شاهد دهم: فهم صحابه از حدیث غدیر 234
- اشاره 234
- دوم: عبد الله بن عباس 235
- سوم: طلحه بن عبید الله 237
- چهارم: حسّان بن ثابت (شاعر) 239
- پنجم: ابو طفیل عامر بن واثله 240
- ششم و هفتم: عمر و ابوبکر 240
- اعتراف علمای اهل سنت به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 241
- اشاره 241
- یکم: ابو حامد غزالی متوفای حدود 505 ه_ 241
- دوم: محمد بن طلحه شافعی متوفای 652 ه_ 242
- سوم: سبط بن جوزی حنفی متوفای 654 ه_ 243
- چهارم: محمد بن یوسف گنجی شافعی متوفای 658 ه_ 245
- مرتبه اول : برای دعوت اهل یمن به اسلام 247
- پاسخ به شبهه ی شکایت لشکر یمن 247
- اشاره 247
- مرتبه دوم : برای انجام قضاوت 253
- مرتبه سوم: برای جمع آوری اموال و زکات 254
- نتیجه گیری و جواب 261
- اعتراف علامه شبلی نعمانی 264
- پاسخ به شبهه چرایی عدم طرح حدیث غدیر در مکه 266
- فصل سوم: امامت امیرالمومنین علیه السلام در پرتو عصمت 270
- اشاره 270
- مقدمه اول: ضرورت وجود معصوم بعد از پیامبر (ص) در قرآن 271
- مقدمه دوم (1): امکان وقوع عصمت در غیر انبیا از نظر عامه 273
- مقدمه دوم (2): اعتقاد علمای عامه به عصمت صحابه 274
- اشاره 277
- نصوص دالّ بر عصمت امیر مؤمنان علیه السلام 277
- حدیث یکم: علی مع الحق والحق مع علی 278
- حدیث دوم: من اطاع علیا فقد اطاعنی 282
- حدیث سوم: من فارق علیا فقد فارقنی 283
- حدیث چهارم: اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ، وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ 284
- حدیث پنجم: إنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ اَلثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِی مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی أَبَداً 285
- آیه ی تطهیر: إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا 289
- تشریح نکات آیه 289
- اشاره 289
- طرح یک شبهه و پاسخ آن 295
- برداشت عصمت از آیه در حدیث نبوی 296
- نزول آیه ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا علیهم السلام 298
- اعتراف علمای عامه به نزول خاصه آیه ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا 304
- چند نکته پیرامون دخالت سیاق در آیه ی تطهیر 309
- اهل البیت در آیه ی (وَأْمُرْ أَهْلَک بِالصَّلَاهِ) 316
- البیت در حدیث سد الابواب 320
- فصل چهارم: غصب خلافت 324
- اشاره 324
- پیشگویی پیامبر (ص) از خیانت به امیرالمومنین علیه السلام 325
- یاد آوری حق امیرالمومنین علیه السلام در سقیفه و بعد از آن 331
- اشاره ی امیر المومنین علیه السلام به غصب خلافت در شورای شش نفره 335
- اشاره 337
- اشاره 337
- دلیل قرآنی 337
- شبهه: چرا امام علی علیه السلام قیام نکردند تا حقشان را پس بگیرند؟ 337
- یکم: اقتدا به سیره ی حضرت موسی علیه السلام 338
- دوم: اقتدا به سیره ی حضرت هارون علیه السلام 338
- سوم: اقتدا به داستان قضاوت حضرت سلیمان علیه السلام 340
- دستور صبر به امیر المومنین علیه السلام 342
- دلیل نبوی 342
- اشاره 342
- دستور صبر به جناب حذیفه بن یمان 343
- دستور صبر به جناب ابوذر 344
- علت عدم قیام در کلام علوی 349
- فهرست منابع و مآخذ 352
راویان از طبقه ی تابعین
جا دارد به تعدادی دیگر از روایات اشاره کنیم که مرسل هستند، اما از آنجایی که از تابعین بزرگ نقل شده اند، به عقیده ی تعدادی از علمای اهل سنت، این روایات نیز حجت هستند؛ به خصوص که علمای اهل سنت تصریح کرده اند که روایات تفسیری که از تابعین نقل می شود، حکم مرفوع (روایت نبوی) دارند.
جلال الدین سیوطی می نویسد:
«روایات سبب نزول آیات اگر از تابعی نقل شود، حکم مرفوع را دارد و پذیرفته می شود ؛ البته اگر سند تا تابعی صحیح باشد و شخص تابعی از ائمه ی تفسیری باشد که تفسیر را از صحابه اخذ کردند؛ مانند مجاهد ، عکرمه و سعید بن جبیر یا اینکه روایت مرسلش به کمک روایت مرسل دیگری کمک داده شود و از این قبیل .»(1)
دکتر احمد عمر هاشم، از اساتید علوم حدیث الازهر می گوید :
«از جمله احادیث مقطوعی که حکم مرفوع دارند، سخن تابعی در سبب نزول [آیات قرآن] است.»(2)
یکم: سلمه بن کهیل
«از سلمه بن کهیل روایت شده است که گفت: علی علیه السلام انگشترش را در حالی که در رکوع بود، صدقه داد؛ پس آیه ی ولایت نازل شد.»(3)
این روایت را ابن ابی حاتم با سند معتبر نقل کرده است.(4)
1- الإتقان فی علوم القرآن ج 1 ص 94 و لباب النقول ج 1 ص 15 ما تقدم أنه من قبیل المسند من الصحابی إذا وقع من تابعی فهو مرفوع أیضا لکنه مرسل فقد یقبل إذا صح السند إلیه وکان من أئمه التفسیر الآخذین عن الصحابه کمجاهد وعکرمه وسعید بن جبیر أو اعتضد بمرسل آخر ونحو ذلک
2- قواعد اصول الحدیث ، ص 140 پی دی اف / ومن المقطوع الذی به حکم المرفوع قول التابعی فی سبب النزول
3- [[3] ]حدثنا أبو سعید الاشج ثنا الفضل بن دکین أبو نعیم الاحوال ، ثنا موسی بن قیس الحضرمی عن سلمه بن کهیل قال : تصدق علی بخاتمه وهو راکع فنزلت انما ولیکم الله ورسوله والذین امنوا الذین یقیمون الصلاه ویؤتون الزکاه وهم راکعون
4- تفسیر ابن أبی حاتم ج 4 ص 1162 ح 6551 بررسی سند روایت طبق برنامه ی جوامع الکلم: عبد الله بن سعید الکندی : ثقه / الفضل بن دکین الملائی : ثقه موسی بن قیس الحضرمی : ثقه (در برنامه جوامع الکلم بی انصافی شده و به او رتبه ی مقبول داده اند) شمس الدین ذهبی از او به عنوان «ثقه» یاد کرده است: الکاشف ج 2 ص 307 «موسی بن قیس الحضرمی عصفور الجنه عن سلمه بن کهیل وعطیه العوفی وعنه أبو نعیم وخلاد بن یحیی ثقه شیعی د.» ابن حجر عسقلانی هم او را «صدوق» دانسته است: تقریب التهذیب ج 1 ص 553 رقم 7003 «موسی بن قیس الحضرمی أبو محمد الفراء الکوفی یلقب عصفور الجنه صدوق رمی بالتشیع من السادسه د س .» سلمه بن کهیل الحضرمی : ثقه شمس الدین ذهبی از او به عنوان «الإمام الثبت الحافظ» یاد کرده است. سلمه بن کهیل ابن حصین الإمام الثبت الحافظ أبو یحیی الحضرمی سیر أعلام النبلاء ج 5 ص 298