مثالهای زیبای قرآن: (امثال القرآن) صفحه 102

لذّتی معنوی در خود حس می‌کنیم و به نوعی آرامش درونی و حالتی روحانی و کیفیّتی معنوی دست می‌یابیم.

اینها همان رشد و تعالی‌ای است که «آیه شریفه مَثَل» بدان دلالت دارد. خداوند قادر و رحمان می‌توانست به همه فقرا آن اندازه مال و ثروت بدهد که هیچ نیازمندی در جهان وجود نداشته باشد؛ ولی آفریدگار حکیم به من و تو مسلمان دستور داد با انفاق فاصله میان خود و نیازمند را کم کنیم و فقر مالی را از بین ببریم، تا آثار و برکات انفاق در وجودمان ظاهر شود و به سطوح بالاتری از معنویّت دست یابیم.

بنابراین، در انفاق منّتی بر خداوند و انفاق شونده نیست، بلکه این خداست که بر ما منّت دارد که این توفیق بزرگ را نصیبمان کرده است: «اللّهمَّ وَفِّقْنَا لِما تُحِبُّ وَ تَرْضی».

از مجموعه مطالب یاد شده بالا می‌توان، آیه شریفه 261 سوره بقره را به صراحت ظاهر آن و بدون استفاده از جمله فرضی محذوف، تقدیر، تفسیر کرد.

اگرچه بر تفسیر خود پای نمی‌فشاریم و حتّی می‌توان گفت که هر دو تفسیر توأمّاً قابل توجّه و پذیرفتنی است؛ یعنی می‌توان از آیه چنین استنباط کرد که هم مال شخص انفاق کننده رشد می‌کند و هم خود شخص و شخصیّت و خصایص انسانی او. «1»

پرورش مال انفاق شده در کلام پیامبر صلی الله علیه و آله‌

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در مورد رشد و افزایش مال انفاق شده، سخنی زیبا و