مثالهای زیبای قرآن: (امثال القرآن) صفحه 30

فَیَمنَعُهُ اللّهُ بِایمانِهِ وَ امَّا المُشْرِکُ فَیَقْمَعُهُ اللّهُ بِشرکِهِ، وَ لکِنّی اخافُ عَلَیْکُمْ کُلَّ مُنافِقٍ عالِمِ اللّسانِ، یَقُولُ ما تَعرِفُونَ وَ یَفْعَلُ ما تُنْکِرونَ» حضرت رسول صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:

من از خطر آدم باایمان و انسان مشرک بر امّتم نمی‌ترسم؛ چون خداوند از خطر انسان مؤمن به وسیله ایمانش جلوگیری می‌کند و مشرک را خداوند به خاطر شرکش نابود می‌سازد؛ ولی تنها کسانی که از شرّ آنها بر شما می‌ترسم، منافقان هستند. منافقانی که چرب زبانند و در باطن در پی هدف دیگری هستند.

سخنانشان جذّاب است؛ امّا در عمل مبتلا به کارهای زشتند. «1»

برابر این روایت، پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله از شرّ و خطر منافقان برای جامعه اسلامی نگران و بیمناک بوده‌اند و این نگرانی تنها منحصر به دوران اوّلیّه ظهور و گسترش اسلام و سرزمین عربستان نیست، بلکه ناظر است به همه دورانها و همه کشورهای اسلامی و حتّی امروزه و در جمهوری اسلامی ایران.

5- تعبیر به «نار» در قرآن‌

از تعبیر قرآن به «نار» و نه «نور» دو نتیجه به دست می‌آید: اوّل آن که دود، سوزانندگی و خاکستر از الزامات آتش است و منافق نیز دیگران را دچار آسیب این آتش خود افروخته می‌سازد و در نتیجه پراکندگی، زیان و فشارهای ناخواسته را بر مردمان تحمیل می‌کند در حالی که مؤمن، از نور خالص و چراغ روشن و پرفروغ ایمان، بهره می‌گیرد. دوّم آن که منافقان گرچه تظاهر به نور ایمان دارند، امّا باطنشان «نار» است، و اگر نوری هم باشد ضعیف است و کوتاه مدّت. «2»

6- «نور» و «ظلمات»

خداوند می‌فرماید: «وَ تَرَکَهُمْ فِی ظُلُماتٍ لَّایُبْصِرُونَ خداوند اینها را در

______________________________
(1)- نهج البلاغه، نامه 27، و نیز میزان الحکمة، باب 3934.
(2)- برای توضیح بیشتر ر. ک. تفسیر نمونه، جلد اوّل، صفحه 110.