مثالهای زیبای قرآن: (امثال القرآن) صفحه 360

فصل سی ام: سی‌امین مثال: کفران نعمت‌

اشاره

خداوند متعال در سی‌امین مثل، در آیه شریفه (112 و 113) سوره نحل می‌فرماید: «وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْیَةً کانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً یَأتیها رِزْقُها رَغَداً مِنْ کُلِّ مَکانٍ فَکَفَرَتْ بِانْعُمِ اللَّهِ فَاذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِما کانُوا یَصْنَعُونَ وَ لَقَدْ جائَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَکَذَّبُوهُ فَاخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ ظالِمُونَ»؛ خداوند [برای آنان که کفران نعمت می‌کنند،] مَثَلی زده است: منطقه آبادی که امن و آرام و مطمئن بود؛ و همواره روزیش از هرجا می‌رسید؛ اما نعمت‌های خدا را ناسپاسی کردند؛ و خداوند بخاطر اعمالی که انجام می‌دادند، لباس گرسنگی و ترس بر اندامشان پوشانید. پیامبری از خودشان به سراغ آنها آمد، او را تکذیب کردند؛ از این رو عذاب الهی آنها را فرا گرفت، در حالی که ظالم بودند.

دورنمای بحث

آیه شریفه مثل، سرنوشت کسانی را بررسی می‌کند که در مقابل نعمت‌های فراوان و بی‌شمار خداوند سپاس نمی‌گویند. خداوند به سبب ناسپاسی، آنها را مستحق عذابی دردناک دانسته است.