مثالهای زیبای قرآن: (امثال القرآن) صفحه 367

2- آیا «قریه» در مَثَل وجود خارجی داشته است؟

از آیه شریفه استفاده می‌شود که این «آبادی» با ویژگی‌های چهارگانه‌اش وجود خارجی داشته است. بدین جهت، مفسّران به گفتگو پرداخته‌اند که این آبادی کجا بوده است؟

احتمالات مختلفی وجود دارد که در این نوشتار تنها به دو نمونه از آن بسنده می‌شود:

1- برخی از مفسّران معتقدند: منظور از آن «منطقه آباد»، «شهر مکّه» بوده است «1». این شهر هم مصداق بارز امنیّت است و هم حقیقتاً، تمام نعمت‌ها و میوه‌ها در این شهر یافت می‌شود، اگرچه خود بعضی از نعمت‌ها را دارا نیست؛ لیکن از هر مکان و شهر و کشوری نعمت‌های مادّی به سوی این شهر سرازیر می‌گردد؛ نعمت‌هایی که در جاهای دیگر کمتر یافت می‌شود.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هنگامی که از مکّه هجرت کرده، به مدینه آمدند، مکّه دچار خشکسالی و قحطی شد. شهری که دارای امنیت پایدار و نعمت‌های مختلف و دربردارنده بزرگترین نعمت، وجود پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، بود بر اثر کفران نعمت و ناسپاسی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هفت سال دچار قحطی، خشکسالی، گرسنگی و ناامنی گردید. وضعیّت نامطلوب و سخت آنها به جایی رسید که پیامبر رحمت برای آنها از مدینه آذوقه فرستاد.

آری؛ کفران نعمت و ناسپاسی در مقابل نعمت‌های الهی، عذاب الهی را در پی دارد و این از سنّت‌های خداوند به شمار می‌آید. ناسپاسی در هر زمان و مکانی تکرار گردد، عذاب الهی نیز تکرار می‌شود.

2- عدّه‌ای دیگر از اهل تفسیر بر این عقیده‌اند که منظور از آن «منطقه آباد»،