کتابخانه بالقرآن

نهج البلاغه: ترجمه عبدالمحمد آیتی صفحه 541

صفحه 541

وَ مِنْ فانٍ لِباقٍ، وَ مِنْ ذاهِبٍ لِدائِمٍ، امْرُؤٌ خافَ اللَّهَ وَ هُوَ مُعَمَّرٌ إِلی اءَجَلِهِ، وَ مَنْظُورٌ إِلی عَمَلِهِ، امْرُؤٌ اءَلْجَمَ نَفْسَهُ بِلِجامِها، وَ زَمَّها بِزِمامِها، فَاءَمْسَکَها بِلِجامِها عَنْ مَعاصِی اللَّهِ، وَ قادَها بِزِمامِها إِلی طاعَهِ اللَّهِ.

ترجمه: خطبه ای از آن حضرت (علیه السلام)

عمل کنید، اکنون که عمرتان باقی است و صحیفه ها گشوده است و در توبه باز است و رویگردانندگان از خدای را فرا می خوانند و گناهکاران را امید می دهند، پیش از آنکه، آتش عمل خاموش شود و فرصت از دست برود و زمان به سر آید و در توبه را بربندند و ملایکه به آسمانها فرا روند. پس، هر کس باید که خود برای خود بکوشد. از زندگیش برای مردنش و از دنیای فانی برای دنیای باقی و از جهان رونده برای جهان جاودان توشه برگیرد. مردی است که از خدای ترسیده و تا زمان مرگ هنوز هم او را فرصت است و برای به جای آوردن عمل نیکو مهلتش داده اند. و کسی است که بر دهان نفس خود لجام زده و زمام آن به دست خود دارد. که هر گاه بخواهد مرتکب گناه شود، لجامش را می گیرد و بار دیگر به فرمانبرداری خداوندش را می دارد.

کلام: 238

و من کلام له علیه السلام فی شاءن الحکمین و ذم اءهل الشام

جُفاهٌ طَغامٌ، عَبِیدٌ اءَقْزامٌ، جُمِعُوا مِنْ کُلِّ اءَوْبٍ، وَ تُلُقِّطُوا مِنْ کُلِّ شَوْبٍ، مِمَّنْ یَنْبَغِی اءَنْ یُفَقَّهَ وَ یُؤَدَّبَ، وَ یُعَلَّمَ وَ یُدَرَّبَ، وَ یُوَلَّی عَلَیْهِ، وَ یُؤْخَذَ عَلَی یَدَیْهِ، لَیْسُوا مِنَ الْمُهاجِرِینَ وَ الْاءَنْصارِ، وَ لا مِنَ الَّذِینَ تَبَوَّؤُا الدّارَ وَ الْإِیمانَ.

اءَلا وَ إِنَّ الْقَوْمَ اخْتارُوا لِاءَنْفُسِهِمْ اءَقْرَبَ الْقَوْمِ مِمَّا تُحِبُّونَ، وَ إِنَّکُمُ اخْتَرْتُمْ لِاءَنْفُسِکُمْ اءَقْرَبَ الْقَوْمِ مِمَّا تَکْرَهُونَ، وَ إِنَّما عَهْدُکُمْ بِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَیْسٍ بِالْاءَمْسِ یَقُولُ: إِنَّها