کتابخانه بالقرآن

نهج البلاغه: ترجمه عبدالمحمد آیتی صفحه 836

صفحه 836

است زیرا شتر تا بزرگ نشود، بانگ نکند.

حکمت403:(پرهیز از کارهای گوناگون)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام مَن أَومَأَ إِلَی مُتَفَاوِتٍ خَذَلَتهُ الحِیَلُ

ترجمه

و فرمود (علیه السلام): کسی که به کارهای گوناگون می پردازد، چاره سازیهایش کارسازش نتواند بود.

حکمت404:(تفسیر لا حول و لا قوه الّا باللَّه)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام وَ قَد سُئِلَ عَن مَعنَی قَولِهِم لَا حَولَ وَ لَا قُوّهَ إِلّا بِاللّهِ إِنّا لَا نَملِکُ مَعَ اللّهِ شَیئاً وَ لَا نَملِکُ إِلّا مَا مَلّکَنَا فَمَتَی مَلّکَنَا مَا هُوَ أَملَکُ بِهِ مِنّا کَلّفَنَا وَ مَتَی أَخَذَهُ مِنّا وَضَعَ تَکلِیفَهُ عَنّا

ترجمه

در معنی «لا حول و لا قوه الّا بالله»، که می گویند از او پرسیدند، فرمود:

ما با وجود خدا مالک چیزی نیستیم. و مالک نمی شویم، مگر آنچه او ما را مالک آن گردانیده است. پس هرگاه به ما چیزی عطا کند که او از ما سزاوارتر به آن باشد ما را تکلیفی بر عهده گذاشته است و هرگاه آن را از ما گرفت، تکلیف خود را از ما برداشت.

حکمت405:(جاهلان متظاهر به دین)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام لِعَمّارِ بنِ یَاسِرٍ وَ قَد سَمِعَهُ یُرَاجِعُ المُغِیرَهَ بنَ شُعبَهَ کَلَاماً دَعهُ یَا عَمّارُ فَإِنّهُ لَم یَأخُذ مِنَ الدّینِ إِلّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدّنیَا وَ عَلَی عَمدٍ لَبَسَ عَلَی نَفسِهِ لِیَجعَلَ الشّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ

ترجمه

شنید که عمار بن یاسر با مغیره بن شعبه گفتگو می کند، آن حضرت به عمّار فرمود:

ای عمار، مغیره را به حال خود واگذار. زیرا او از دین نگرفته، مگر همان که او را به دنیا نزدیک می کند. بعمد، حق را بر خود مشتبه ساخته تا برای خطاهای خود عذری بیاورد.

حکمت406:(اخلاق تهیدستان و توانگران)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام مَا أَحسَنَ تَوَاضُعَ الأَغنِیَاءِ لِلفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِندَ اللّهِ وَ أَحسَنُ مِنهُ