کتابخانه بالقرآن

نهج البلاغه: ترجمه عبدالمحمد آیتی صفحه 843

صفحه 843

مردمان دریغ داشتند، خداوند نعمتش را از آنان می ستاند و به دیگری می دهد.

حکمت426:(دو چیز ناپایدار)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام لَا ینَبغَیِ لِلعَبدِ أَن یَثِقَ بِخَصلَتَینِ العَافِیَهِ وَ الغِنَی بَینَا تَرَاهُ مُعَافًی إِذ سَقِمَ وَ بَینَا تَرَاهُ غَنِیّاً إِذِ افتَقَرَ

ترجمه

و فرمود (علیه السلام): آدمی را به دو خصلت اعتماد نشاید، یکی تندرستی و یکی توانگری. چه بسا هنگامی که او را تندرست می بینی، بناگاه، بیمار شود و هنگامی که او را توانگر می بینی، بناگاه، فقیر گردد.

حکمت427:(جایگاه شکوه کردن)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام مَن شَکَا الحَاجَهَ إِلَی مُؤمِنٍ فَکَأَنّهُ شَکَاهَا إِلَی اللّهِ وَ مَن شَکَاهَا إِلَی کَافِرٍ فَکَأَنّمَا شَکَا اللّهَ

ترجمه

و فرمود (علیه السلام): هر که نیاز خود را با مؤمنی در میان نهد، گویی که با خدا در میان نهاده است و هر که حاجت خود را به کافری برد، گویی که از خدای گله کرده است.

حکمت428:(شناخت روز عید)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام فِی بَعضِ الأَعیَادِ إِنّمَا هُوَ عِیدٌ لِمَن قَبِلَ اللّهُ صِیَامَهُ وَ شَکَرَ قِیَامَهُ وَ کُلّ یَومٍ لَا یُعصَی اللّهُ فِیهِ فَهُوَ عِیدٌ

ترجمه

در یکی از عیدها فرمود: عید از آن کسی است که روزه اش پذیرفته شده و نمازش را پاداش داده اند. هر روزی، که در آن روز، خدا را معصیت نکنی، تو را روز عید است.

حکمت429:(اندوه سرمایه داران)

متن عربی

وَ قَالَ علیه السلام إِنّ أَعظَمَ الحَسَرَاتِ یَومَ القِیَامَهِ حَسرَهُ رَجُلٍ کَسَبَ مَالًا فِی غَیرِ طَاعَهِ اللّهِ فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَأَنفَقَهُ فِی طَاعَهِ اللّهِ سُبحَانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الجَنّهَ وَ دَخَلَ الأَوّلُ بِهِ النّارَ

ترجمه

و فرمود (علیه السلام): بزرگترین حسرتها، در روز قیامت، حسرت کسی است که در نافرمانی خداوند، مالی گرد آورد و دیگری آن را به ارث برد و