- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- بخش اوّل: شرح حال ملاّ مهر علی خوئی 3
- اشاره 4
- 1-زادگاه 4
- 2-دیار ولایت 4
- علاّمه سترگ حاج میرزا حبیب اللّه خوئی(متوفای 1324 ق) 5
- شهید آیت اللّه ابراهیم بن حسین دنبلی خویی(شهادت 1325 ق) 6
- 3-ملاّ مهر علی زنوزی خوئی متخلص به فدوی 9
- اشاره 12
- 4-توانایی در شعر 12
- غزلی که در مدح حضرت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم سروده است 14
- و در ضمن قصیده ای بلند،در بی وفا دنیا 16
- همچنین از اشعار اوست 16
- و از اشعار ترکی اوست 18
- از اشعار عربی اوست: 18
- ملا مهر علی قصیده ای در مدح سید محمد مجاهد طباطبائی 19
- همچنین قصیدۀ مفصلی سروده به ترکی در مدح مولا 20
- و این چند رباعی نیز از ملا مهر علی است 20
- اشاره 21
- بخش دوّم: قصیدۀ غدیریه 21
- 1-کرامتی در مورد این قصیده 22
- 2-تعداد ابیات 24
- 3-قصیدۀ غدیریه و ترجمۀ منظوم آن 26
- اشاره 32
- بخش سوّم: تخمیس های قصیدۀ غدیریه 32
- 1-تخمیس ملاّ علی خوئی(1166-1256 ق) 33
- 2-تخمیس ملاّ علی واله خیابانی تبریزی(متوفای 1340 ق) 34
- 3-تخمیس حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ 37
- 4-تخمیس مهندس نقوی مشهور به حامد تبریزی 43
- 5-تضمین مولوی قندهاری 49
- 5-قصیدۀ غدیریۀ مرحوم آیت اللّه حاج ملاّ علی خوئی نجفی 57
- منابعی که در تنظیم این جزوه مورد استفاده قرار گرفته است: 57
- 3-سیمای خوی 57
- 1-بحر العلوم 57
- 2-زنبیل 57
- 4-تاریخ و جغرافیای دار السلطنۀ تبریز 57
- 9-علمای معاصرین 58
- 8-تذکره الفضلاء در حالات علماء عرفاء و شعرای خوی از 58
- 7-تذکره شعرانی آذربایجان 58
- 6-دیوان انصاری 58
پیشگفتار
عشق و علاقه به مولی امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السّلام با رگ و پوست شیعیان عجین است.و هرکدام از آنها به نحوی این عشق و محبت را از خود بروز داده و به ظهور رسانده اند.
عده کثیری از آنها با نثار جان در راه مرام آن مولی دین خود را ادا نموده اند که تاریخ خونبار تشیع گواه بر آن است.عده دیگری با ایثار مالی و تحمل مشتقات روحی و روانی این عشق را به اثبات رسانده اند.
عده ای نیز با قلم،در راه آن حضرت مجاهده نموده اند که کتابهای عبقات الانوار میر حامد حسین و الغدیر علامه امینی نمونه ای از انبوه کتابهای تألیف شده در این مورد است.
عده ای دیگر نیز احساسات و عواطف را به کار گرفته در میدان شعر به بیان حق و دفاع از تشیع پرداختند که نمونه های زیادی از آن در کتابها ثبت شده است.
در این وجیزه بر آنیم تا پیرامون یکی از قصاید غرایی که در مدح آن حضرت سروده شده و شاعر آن،به فحص و بررسی بپردازیم.
این قصیده غرا را ملاّ مهر علی خوئی متخلص به فدوی با استمداد از عنایت آن حضرت سروده و از بدو انشاء تابحال دهان به دهان و سینه به سینه نقل شده است.