دعای عرفه(امام حسین ع)

به نام خداوند بخشنده مهربان

خداى را سپاس که براى حکمش برگرداننده اى، و براى بخشش بازدارنده اى

و همانند ساخته اى ساخته هیچ سازنده اى نیست، و او سخاوتمند وسعت بخش است،

انواع مخلوقات را پدید آورد، و ساخته ها را با حکمتش محکم نمود،

طلیعه ها بر او پوشیده نمى ماند، و ودیعه ها نزد او ضایع نمى شود

پاداش دهنده هر سازنده، و بى نیازکننده هر قناعت گر، و رحم کننده بر هر نالان،

و فرو فرستنده سودها، و نازل کننده کتاب جامع با نور درخشان است،

او شنونده دعاها، و دورکننده بلاها، و بالابرنده درجات و کوبنده گردن کشان است،

پس معبودى جز او نیست، و چیزى با او برابرى نمى کند،

و چیزى همانندش نیست، و اوست شنوا و بینا، و لطیف و آگاه، و بر هرچیز تواناست.

خدایا به سوى تو رغبت می نمایم، و به پروردگاری تو گواهى مى دهم، اقرارکننده ام که تو پروردگار منى، و بازگشت من به سوى تو است،

وجودم را با نعمتت آغاز کردى پیش از انکه موجودى قابل ذکر باشم،

و مرا از خاک پدید آوردى، سپس در میان صلب ها جایم دادى، درحالى که از حوادث زمانه و رفت و آمد روزگار و سال ها ایمنى بخشیدى

همواره کوچ کننده بودم از صلبى به رحمى، درگذشته از ایام و قرنهاى پیشین،

از باب رأفت و لطف و احسانى که به من داشتى، مرا در حکومت پیشوایان کفر، آنان که پیمانت را شکستند، و پیامبرانت را تکذیب کردند، به دنیا نیاوردى،

ولى زمانی به دنیا آوردى به خاطر آنچه در علمت برایم رقم خورده بود و آن عبارت بود از هدایتى که مرا براى پذیرفتن آن آماده ساختى، و در عرصه گاهش نشود و نمایم دادى،

و پیش از آن هم با رفتار زیبایت، و نعمت هاى کاملت بر من مهر ورزیدى،

در نتیجه وجودم را پدید آوردى از نطفه ریخته شده و در تاریکی هاى سه گانه میان گوشت و خون و پوست جایم دادى

و مرا در آفرینش وجودم گواه نگرفتى، و چیزى از کار خلقتم را به من واگذار ننمودى،

سپس براى آنچه در علمت از هدایتم گذشته بود مرا کامل میانه به دنیا آوردى،

و در حال کودکى و خردسالى در میان گهواره محافظت نمودى، و از بین غذاها شیر گوارا نصیبم کردى،

و دل دایه ها را بر من مهربان نمودى، و مادران پرمهر را به پرستارى ام گماشتى،

و از آسیب هاى جنیان نگهدارى فرمودى، و از زیادى و کمى سالمم داشتى،

پس تو برترى اى مهربان، اى بخشنده، تا آنگاه که آغاز به سخن کردم.

نعمتهاى کاملت را بر من تمام کردى، و مرا در هر سال با افزوده شدن به وجودم پرورش دادى، تا آفرینشم کامل شد، و تاب و توانم معتدل گشت،

حجّت را بر من واجب نمودى، چنان که معرفتت را به من الهام فرمودی و با شگفتی هاى حکمتت به هراسم افکندى،

و به آنچه در آسمان و زمینت از پدیده هاى خلقت پدید آوردى بیدارم نمودى،

به سپاس گذارى و یادت آگاهی ام دادى، و طاعت و عبادتت را بر من واجب نمودى،

و آنچه را پیامبرانت آوردند به من فهماندى، و پذیرفتن خشنودى ات را بر من آسان کردى،

و در تمام این امور به یارى و لطفت بر من منّت نهادى،

سپس وقتى که مرا از بهترین خاک آفریدى برایم نپسندیدى اى معبود من نعمتی را بدون نعمتى دیگر،

و از انواع وسایل زندگى، و اقسام بهره ها نصیب من فرمودى، و این بخاطر نعمت بخشی بزرگ و بزرگتر و احسان دیرینه ات بر من بود،

تا جایى که همه نعمتها را بر من کامل نمودى، و تمام بلاها را از من بازگرداندى،

نادانى و گستاخی ام بر تو، بازت نداشت، از این که مرا به آنچه به تو نزدیک مى کند راهنمایى کردى، و به آنچه مرا به پیشگاهت مقرّب مى نماید توفیق دادى،

پس اگر بخوانمت، اجابتم نمایى، و اگر از تو درخواست نمایم، عطایم کنى، و اگر اطاعتت کنم قدردانى فرمایى، و اگر به شکرت برخیزم بر نعمتم بیفزایى

همه اینها کامل کردن نعمت هایت بر من و احسانت به سوی من است،

پس منزّهى تو، منزّهى تو، که آفریننده اى، و بازگرداننده اى، و ستوده اى و بزرگوارى، نام هایت مقدس است، و نعمت هایت بزرگ،

خدایا کدامیک از نعمت هایت را به شماره آورم و یاد کنم،

یا براى کدمیک از عطاهایت به سپاسگذارى برخیزم درحالى که پروردگارا، بیش از آن است که شماره گران برشمارند، یا اینکه یاد دارندگان در دانش به آنها برسند،

آنگاه اى خدا، آنچه از بدحالى و پریشانی از من بازگرداندى و دور کردى، از آنچه از سلامتى کامل و خوشحالى برایم نمایان شد، بیشتر است،

معبودا، من گواهی مى دهم به حقیقت ایمانم و باور تصمیمات یقینم، و یکتاپرستى بى شائبه صریحم

و درون پوشیده نهادم، و آویزه هاى راه هاى نور چششم، و چین هاى صفحه پیشانى ام،

و روزنه هاى راه هاى نفسم، و پرّه هاى نرمه تیغه بینى ام، و حفره هاى پرده شنوایى ام،

و آنچه که ضمیمه شده و بر ان بر هم نهاده دو لبم، و حرکتهاى سخن زبانم، و جاى فرو رفتگى سقف دهان و آرواره ام،

و محل روییدن دندانهایم و جاى گوارایى خوراک و آشامیدنى ام، و بار بر مغز سرم

و رسایى رگهایى طولانى گردنم، و آنچه را قفسه سینه ام در برگرفته، و بندهای پى شاهرگم، و آویخته هاى پرده دلم،

و قطعات کناره هاى کبدم، و آنچه را در برگرفته غضروف های دنده هایم، و جایگاه هاى مفاصلم،

و پیوستگى پاهایم، و اطراف انگشتانم، و گوشتم، و خونم، و مویم، و پوستم، و عصبم، و نایم، و استخوانم، و مغزم، و رگهایم و تمام اعضایم،

و آنچه در ایام شیرخوارگى بر آنها بافته شد، و آنچه زمین از سنگینى من برداشته،

و خوابم و بیدارى ام و سکونم، و حرکات رکوع و سجودم

خلاصه با تمام این امور گواهى مى دهم بر اینکه اگر به حرکت مى آمدم و طول روزگاران، و زمانهاى بس دراز مى کوشیدم، بر فرض که آن همه زمان را عمر مى کردم،

که شکر یکى از نعمت هایت را بجا آورم نخواهم توانست، جز با منتّت که به سبب آن شکرت بر من واجب می شود، شکرى دایم و نو، و ثنایى تازه و فراهم.

آری اگر من و همه شمارش گران از آفریدگانت، حرص ورزیم که نهایت نعمت هایت، از نعمت هاى سابقه دار و بى سابقه ات را برشماریم، هرگز نمى توانیم به شماره آوریم، و نه اندازه آن را حصا کنیم،

چه دور است چنین چیزى چگونه ممکن است؟ و حال آنکه تو در کتاب گویایت و خبر صادقانه ات اعلام کرده اى: اگر نعمتهاى خدا را برشمارید، قدرت شمارش آن را ندارید.

خدایا کتابت راست گفته، و اخبارت صادقانه است،

و پیامبرانت و رسولانت به مردم رساندند، آنچه را از وحیت بر آنان نازل کردى و براى آنان و به وسیله آنان از دینت شریعت ساختى،

معبودا من گواهى میدهم به تلاش و کوششم، و به قدر رسایى طاعت و ظرفیتم، و از باب ایمان و یقین میگویم:

سپاس خداى را که فرزندى نگرفته، تا از او ارث برند،

و براى او در فرمانروایى اش شریکى نبوده تا با او در آنچه پدید آورده مخالفت کند

و سرپرستى از خوارى برایش نبوده، تا او را در آنچه ساخته یارى دهد،

پس منزّه است او، منزّه است او، اگر در آسمان و زمین معبودهایى جز خدا بود، هر آینه هر دو تباه مى شدند و متلاشى میگشتند،

منزّه است خداى یگانه یکتا، و بى نیاز، که نزاده، و زاده نشده و احدى همتایش نبوده است.

سپاس خداى را، سپاسى که برابرى کند با سپاس فرشتگان مقرّب، و انبیای مرسلش را،

و درود و سلام خدا بر بهترین برگزیده از خلقش محمّد خاتم پیامبران، و اهل بیت پاک و پاکیزه و ناب گشته او باد.

خدایا چنانم کن که از تو بترسم گویا که تو را میبینم،

و با پرهیزگارى مرا خوشبخت گردان، و به نافرمانى ات بدبختم مکن، و خیر در قضایت را برایم اختیار کن،

و به من در تقدیرت برکت ده، تا تعجیل آنچه را تو به تأخیر انداختى نخواهم، و تأخیر آنچه را تو پیش انداختى میل نکنم.

خدایا قرار ده، بى نیازى را در ذاتم، و یقین را در دلم، و اخلاص را در عملم،

و نور را در دیده ام، و بصیرت را در دینم و مرا به اعضایم بهره مند کن،

و گوش و چشمم را دو وارث من گردان، و مرا بر آن که به من ستم روا داشته پیروز فرما،

و در رابطه با او انتقام و هدفم را نشانم ده، و چشمم را بدین سبب روشن گردان.

خدایا گرفتارى ام را برطرف کن، و زشتى ام را بپوشان، و خطایم را بیامرز و شیطانم را بران و دینم را ادا کن

و برایم معبودا در آخرت و دنیا درجه اى برتر قرار ده،

خدایا تو را سپاس، مرا آفریدى، و شنوا و بینا قرار دادى،

و تو را سپاس که مرا پدید آوردى، و از روى رحمت، آفریده ه ای متناسب قرار دادى، درحالیکه از آفرینش من بی نیاز بودى،

پروردگارا به اینکه مرا پدید آوردى. پس در خلقتم تناسب نهادى،

پروردگارا به اینکه آفرینشم را آغاز نمودى، و صورتم را نیکو نمودى،

پروردگارا به اینکه به من احسان کردى و در خویشتنم عافیت نهادى،

پروردگارا به اینکه محافظتم تمودى و موّفقم داشتى،

پروردگارا به اینکه بر من نعمت بخشیدى و راهنمایى ام نمودى،

پروردگارا به اینکه سزاوار احسانم کردى، و از هر خیری عطایم کردى،

پروردگارا به اینکه مرا خوراندى و نوشاندى،

پروردگارا به اینکه بی نیازم ساختى و اندوخته ام بخشیدى،

پروردگارا به اینکه یاریام نمودى و عزّتم بخشیدى

پروردگارا به اینکه به من پوشاندى، از پوشش با صفایت و بر من آسان نمودى، از رفتار کفایت کننده ات،

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست

و مرا بر بلاهاى روزگار، و حوادث شب ها و روزها یارى ده،

و از هراس هاى دنیا، و گرفتاری هاى آخرت نجات ده، و مرا از شرّ آنچه ستمگران در زمین انجام می دهند کفایت کن،

خدایا از آنچه مى ترسم مرا بس باش و از آنچه حذر می کنم نگهدارى کن،

و در نفسم و دینم از من نگهبانى فرما

و مرا در سفرم نگهدار،

و در خاندان و مالم جانشین باش،

و مرا در آنچه نصیبم فرمودى برکت ده،

و در نزد خویش خوارم ساز،

و در دیدگان مردم بزرگم کن،

و از شرّ جن و انس سالمم بدار

و به گناهانم رسوایم مساز، و به باطنم سبکم منما،

و به عملم دچارم مکن، و مرا از نعمتایت محروم مفرما،

و به غیر خود واگذارم مکن.خدایا، مرا به که واگذار میکنى؟

به نزدیک تا با من به دشمنى برخیزد، یا به بیگانه تا با من با ترش رویى برخورد کند یا به آنان که خوارم میشمرند؟ ، و حال اینکه تو خداى من، و زمامدار کار منى.

من به تو شکایت میکنم، از غربتم، و دوری خانه آخرتم، و سبکی ام نزد کسیکه اختیار کارم را به او دادى.

خدایا غضبت را بر من فرود نیاور، اگر در مقام خشم کردن بر من نباشى، از غیر تو باک ندارم،

منزّهى تو، جز اینکه عافیتت بر من گسترده تر است،

از تو درخواست میکنم پروردگارا به نور جمالت، که زمین و آسمان ها به آن روشن گشت، و تاریکی ها به آن برطرف شد

و کار گذشتگان و آیندگان به وسیله آن به اصلاح رسید، که مرا بر خشمت نمیرانى، و ناخشنودی ات را بر من فرود نیاورى،

خشنودى حق توست، خشنودى حق توست، تا پیش از ان راضى شوى،

معبودى جز تو نیست، پروردگار خانه محترم، و مشعر الحرام، و خانه کعبه که برکت را در آن نازل فرمودى، و آن را براى مردم ایمن ساختى،

ای آن که با بردباری اش از گناهان بزرگ گذشت،

اى آن که با فضلش نعمتها را کامل ساخت،

اى آن که با کرمش گسترده و فراوان عطا کرد،

اى توشه ام در سختی ها، اى همراهم در تنهایى،

اى فریادرسم در گرفتاری ها، اى سرپرستم در نعمتها،

اى خداى من و خداى پدرانم ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب،

و پروردگار جبراییل و میکاییل و اسرافیل و پروردگار محمّد خاتم پیامبران و اهل بیت برگزیده اش

و نازل کننده تورات و انجیل و زبور و قرآن و فروفرستنده کهیعص و طه و یس و قرآن حکیم

تو پناهگاه منى زمانى که راه ها با همه وسعتشان درمانده ام کنند، و زمین با همه پهناوری اش بر من تنگ گیرد

و اگر رحمت تو نبود، هر آینه من از هلاک شدگان بودم، و نادیده گیرنده لغزشم تویى،

و اگر پرده پوشی ات بر من نبود، هرآینه من از رسواشدگان بودم، و تویى که مرا با پیروزى بر دشمنانم تأیید میکنى،

و اگر یارى تو نبود هر آینه من از شکست خوردگان بودم،

اى که وجودش را به بلندى و برترى اختصاص داده، در نتیجه اولیایش به عزّت او عزیز میشوند،

ای آن که پادشاهان در برابرش یوغ ذلّت بر گردن هایشان گذاشته اند، در نتیجه از حملاتش ترسانند

خیانت چشمها را، و آنچه سینه ها پنهان میکنند میداند، و به پنهانی هایى که زمانها و روزگاران میآورد آگاهى دارد،

اى آن که جز او نمیداند او چگونه است،

اى آن که جز او نمیداند او چیست،

اى آن که جز او او را نمی شناسد،

اى آن که زمین را بر آب انباشت، و هوا را به آسمان بست،

اى آن که او راست گرامیترین نام ها

اى صاحب احسانى که هرگز قطع نگردد،

اى آماده کننده کاروان براى نجات یوسف در سرزمین بیآب و گیاه، و خارج کننده اش از چاه، و قراردهنده اش بر تخت پادشاهى پس از دوره بندگی

اى برگرداننده یوسف به نزد یعقوب، پس از انکه دو چشمش از اندوه نابینا شد، و دلش آکنده از غم بود،

اى برطرف کننده بدحالى و گرفتارى از ایوب،

اى گیرنده دستهاى ابراهیم از بریدن سر فرزندش، پس از سنّ پیرى، و به پایان آمدن عمرش

اى که دعاى زکرّیا را اجابت کرد و یحیى را به او بخشید و او را یگانه و تنها وا نگذاشت،

اى که یونس را از دل ماهی به در آورد،

اى که دریا را براى بنى اسراییل شکافت و آنان را نجات داد، و فرعون و لشگریانش را از غرق شدگان قرار داد

اى که بادها را مژده دهندگانى پیشاپیش باران رحمتش فرستاد،

اى که بر عذاب نافرمانان از بندگانش شتاب نورزد،

اى آن که ساحران روزگار موسى را از ورطه هلاکت رهانید، پس از سالیان طولانى که در انکار حق بودند، و در عین حال تنعمّ به نعمت او رزقش را میخوردند و براى غیر او بندگى میکردند، با او مخالفت داشتند و براى او شبیه قرار داده بودند، و پیامبرانش را تکذیب کردند،

اى خدا، اى خدا، اى آغازگر، اى پدیدآور، براى تو همتایى نیست،

اى جاودانگى که پایانى برایت نمیباشد،

اى زنده وقتى که زنده ایى نبود، اى زنده کننده مردگان،

اى مراقب بر هرکس به آنچه که انجام داده،

اى که شکرم براى او اندک است ولى محرومم نساخت، خطایم بزرگ شد، پس رسوایم نکرد، و مرا بر نافرمانیها دید، ولى در بین مردم رسوایم ننمود،

اى که در خردسالی حفظم نمود، و در بزرگسالى رزقم داد،

اى که عطاهایش نزد من شماره نشود، و نعمتهایش تلافى نگردد،

اى که با من به خیر و احسان روبرو شد، و من با بدى و نافرمانى با او روبرو گشتم،

اى که به ایمان هدایتم نمود، پیش از آنکه سپاس نعمتهایش را بشناسم،

اى که در بیمارى خواندمش، پس شفایم داد و در حال برهنه گی پوشاند مرا، و در حال گرسنگى سیرم کرد

و در حال تشنگى سیرابم نمود، و در حال خوارى، عزّتم بخشید، و در حال نادانى معرفتم بخشید،

و در حال تنهایى افزونم نمود، و در حال غربت، بازم گرداند، و رد حال ندارى، دارایم کرد، و در یاریخواهى، یاریام فرمود، و در ثروتمندى محرومم نکرد،

و از درخواست همه اینها باز ایستادم، پس او شروع به عنایت بر من نمود، حمد و سپاس توراست،

اى که لغزشم را نادیده گرفت و اندوهم را زدود، و عایم را اجابت نمود، و عیبم را پوشاند، و گناهم را آمرزید،

و مرا به خواسته ام رساند و بر دشمنم پیروز گرداند،

اگر نعمتها و عطاها و بخشش هاى باارزشت را برشمارم هرگز نمیتوانم به شماره آرم،

اى سرور من

تویى که عطا کردى، تویى که نعمت دادى، تویى که نیکى کردى،

تویى که زیبا نمودى، تویى که افزون نمودى، تویى که کامل کردى،

تویى که روزى دادى، تویى که موّفق نمودى، تویى که عطا فرمودى،

تویى که بینیاز نمودى، تویى که ثروت بخشیدى، تویى که پناه دادى،

تویى که کفایت نمودى، تویى که راهنمایى فرمودى، تویى که حفظ کردى،

تویى که پرده پوشى نمودى، تویى که آمرزیدی تویى که نادیده گرفتى،

تویى که قدرت دادى، تویى که عزّت بخشیدى، تویى که کمک کردى،

تویى که مساعدت فرمودى، تویى که تأیید نمودى، تویى که نصرت دادى،

تویى که شفا بخشیدى، تویى که سلامت کامل دادى، تویى که گرامى داشتى

بزرگ و برترى، حمد و شکر همیشگى توراست،

سپس من معبودا اعتراف کننده به گناهانم هستم، پس مرا بیامرز،

منم که بد کردم، منم که خطا کردم، منم که قصد گناه کردم،

منم که نادانى نمودم، منم که غفلت ورزیدم، منم که اشتباه کردم،

منم که به غیر تو اعتماد کردم، منم که در گناه تعمّد داشتم، منم که وعده کردم،

منم که وعده شکستم، منم که پیمان شکنى نمودم، منم که اقرار کردم،

منم که به نعمتت بر خود و پیش خود اعتراف کردم، و به گناهانم اقرار میکنم، پس مرا بیامرز،

اى آن که گناهان بندگانش به او زیانى نرساند، و او بی نیاز از طاعت آنان است،

و توفیق دهنده کسی که از آنان به کمک و رحمتش عمل شایسته بجا آورد،

تو را سپاس اى معبود من و آقاى من،

و خداى من، فرمان دادى فرمانت نخواندم، نهیم نمودى، مرتکب نهیت شدم

اکنون چنانم، که نه دارنده زمینه برائتم تا عذرخواهى کنم، و نه داراى قدرتم، تا یارى ستانم،

اى مولای من با چه وسیله اى با تو روبرو شوم؟ ، آیا با گوشم، یا با دیده ام، یا با زبانم، یا با دستم، یا با پایم،

آیا این همه نعمت هاى تو نزد من نیست؟ و من به همه اینها تو را معصیت کردم،

اى مولاى من، تو را بر من حجّت و راه است،

اى آن که مرا از پدران و مادران پوشاند، از اینکه مرا از خود برانند، و از خویشان و برادران، از اینکه مرا سرزنش کنند، و از پادشاهان از اینکه مجازاتم نمایند،

مولاى من اگر اینان آگاه می شدند، بر آنچه تو بر آن از من میدانى، در این صورت مهلتم نمی دانند، و مرا تنها میگذاردند، و از من می بریدند،

هم اینک اى خداى من و ای آقاى من در برابرت هستم، فروتن و خوار، درمانده و کوچک،

نه دارنده زمینه برائتم، تا عذرخواهى کنم، و نه نیروى که یارى بطلبم، و نه دلیلى که با آن احتجاج نمایم،

و نه گوینده اى هستم که گناه و کار بد نکرده باشم، انکار گناه کجا؟ بر فرض اگر انکار میکردم، چه سود میداد،

ای مولای من، چگونه؟ و چسان این معنا ممکن شود، و حال آنکه همه اعضایم بر آنچه عمل کردم بر من گواهند به یقین دانستم بدون تردید

که تو از کارهاى بزرگ من پرسنده اى، و تو حاکم عدالت پیشه اى هستى که در حکم و داورى ستم نمیکنى، و عدالت تو هلاک کننده من است، و من از همه عدالت تو گریزانم،

معبودا اگر مرا عذاب کنى، به خاطر گناهان من است پس از حجّتى که بر من دارى، و اگر از من درگذرى، به سب بردبارى و جود و کرم توست،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از ستمکارانم

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از آمرزش خواهانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از یکتاپرستانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از هراسندگانم

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از بیمناکانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از امیدوارانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از مشتاقانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از «لا اله الّه اللّه» گویانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از درخواست کنندگانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از تسبیح کنندگانم،

معبودى جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- من از تکبیرگویانم،

معبودی جز تو نیست – پاک ومنزهی تو- پروردگار من و پروردگار پدران نخستین من

خدایا این است ثناى من بر تو براى تعظیم تو، و اخلاصم براى یاد تو.براى یکتاپرستى، و اقرارم به نعمت هایت، در شمارش آنان،

اگرچه اعتراف دارم نتوانستم آنها را شماره کنم به خاطر کثرت و کمالش و نمایائى و پیشى جستنش تاکنون،

آنچه همواره مرا با آن همراه آنها سرپرستى میکردى، از هنگامى که مرا آفریدى و پدید آوردى، از آغاز عمر، و همه آنچه بر من بخشیدى از: بی نیاز گرداندنم از تهیدستى، و برطرف کردن بدحالی و فراهم کردن اسباب راحتى و دفع دشوارى و گشودن گره اندوه، و تندرستى در بدن، و سلامت در دین،

اگر همه جهانیان از گذشتگان و آیندگان به اندازه اى که نعمتت را ذکر کنم یاری ام دهند، نه من قدرت ذکر آن را دارم نه آنها،

مقدّسى و برترى، از اینکه پروردگار کریم، بزرگ، مهربانى، عطاهایت به عدد نیابد به ثنایت نتوان رسید. نعمت هایت تلافى نگردد،

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و نعمت هایت را بر ما تمام کن و به طاعتت خوشبختان فرما،

منزّهى تو، معبودى جز تو نیست.

خدایا بیچارگان را پاسخ میدهى، و بدى را برطرف میکنى، و به فریاد گرفتاران میرسى، و بیماران را درمان میکنى،

و تهیدست را بی نیاز میگردانى، و شکست را جبران مینمایى، و به خردسالان رحم میکنى، و به بزرگسالان کمک میدهى،

جز تو پشتیبانى نیست، و فوق تو قدرت مندى وجود ندارد، و تو برتر و بزرگی

اى رهاکننده اسیر در بند، اى روزی دهنده کودک خردسال،

اى پناه هراسنده پناه خواه، اى که برایت شریک و وزیرى نیست

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،

و دراین شب به من عطا کن برترین چیزى که عطا کردى و نائل نمودى یکى از بندگانت را، از نعمتى که می بخشى،

و عطاهایى که تجدید می نمایى، و بلایى که برمیگردانی و رنجى که برطرف میکنى، و دعایى که می شنوى، و عمل نیکى که می پذیرى، و بدى که می پوشانى،

همانا به هرچه خواهى مهربان و آگاهى، و بر هرچیز توانایى.

خدایا تو نزدیک ترین کسى هستى که خوانده شود، و سریع ترین کسیکه جواب دهد، و بزرگوارترین کسیکه گذشت کند، و وسیع ترین کسیکه عطا کند، و شنواترین کسیکه سؤال شود،

اى مهربان دنیا و آخرت، و بخشنده دنیاوآخرت، همانند تو سؤال شده اى نیست، و غیر تو آرزو شده اى وجود ندارد، خواندمت، پاسخم دادى،

از تو درخواست کردم عطایم نمودى، و به سویت میل کردم، به من رحم فرمودى

به تو اطمینان کردم، نجاتم دادى، و به تو پناهنده شدم، کفایتم نمودى،

خدایا درود فرست بر محمّد بنده و فرستاده ات و پیامبرت، و بر همگى اهل بیت پاک و پاکیزه اش،

و نعمتهایت را بر ما تمام کن، و عطاهایت را بر ما گوارا گردان، و ما را نسبت به خود از سپاس گذاران، و در نعمت هایت از یادکنندگان ثبت فرما،

آمین آمین اى پروردگار جهانیان،

خدایا اى که مالک شد و توانست، و توانست و چیره شد، نافرمانی شد و پوشاند، از او آمرزش خواسته شد و آمرزید،

اى هدف خواستاران مشتاق، و نهایت آرزوى امیدواران

اى آن که در دانش بر هرچیز احاطه دارد، و در مهربانى و رحمت و بردبارى، جویندگان گذشت از گناه را فرا میگیرد

خدایا در این شب به تو رو می آوریم، شبى که آن را شرافت دادی

و عظمت دادى به محمّد پیامبرت و فرستاده ات و برگزیده از خلقت، و امین وحیت، آن مژده دهنده و ترساننده، و چراغ نوربخش، آن که به سبب او بر مسلمانان نعمت بخشیدى، و او را رحمت براى جهانیان قرار دادى.

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آنچنان که محمّد از جانب تو شایسته آن است،

اى بزرگ، بر او بر همه خاندان نجیب و پاک و پاکیزه اش درود فرست،

و ما را به گذشت از ما بپوشان، که صداها با انواع لغات به جانب تو بلند است،

خدایا در این شب برای ما قرار ده، از هر خیرى نصیبى که میان بندگانت تقسیم میکنى، و نورى که با آن هدایت می نمایى، و رحمتى که می گسترانى

و برکتى که فرو میفرستى، و عافیتى که بر اندام حیات بندگان میپوشانى، و رزقى که می گسترى، اى مهربان ترین مهربانان.

خدایا ما را در این وقت از پیشگاه رحمتت پیروز و رستگار و پذیرفته و بهره مند بازگردان،

و ما را از ناامیدان قرار مده، و از رحمتت با دست خالى مگذار،

و از آنچه از فضلت امیدواریم مبتلاى به حرمان مکن، و از رحمتت محروممان منما،

و از افزونى آنچه از عطایت آرزو داریم ناامید مساز، و ناکام باز مگردان، و از درگاهت مران،

اى بخشنده ترین بخشندگان، و کریم ترین کریمان، یقین کنان به درگاهت رو نمودیم، و آهنگ کنان و قصدکنان به زیارت خانه ات آمده ایم،

بر اداى مناسک حج یاریمان ده، و حجّمان را کامل نما، و از ما درگذر و به ما سلامت کامل بده،

چرا که دست هاى خود را به جانب تو دراز کرده ایم، و آن دستها به خوارى اعتراف علامت دار است.

خدایا آنچه را در این شب از تو خواستیم به ما عطا کن

و کفایت آنچه را از تو خواستین عهده دار باش، که ما را کفایت کننده اى جز تو نیست، و براى ما پروردگارى جز تو نمیباشد،

قانونت بر ما نافذ است، دانشت ما را فراگیر است، قضایت درباره ما عادلانه است،

خیر را براى ما حکم کن و ما را اهل خیر قرار بده.

خدایا پاداش بزرگ و ذخیره کریمانه و دوام آسایش را به حق جودت بر ما لازم گردان،

و گناهان همه ما را بیامرز، و با هلاک شدگان هلاکمان مکن،

و مهربانى و رحمتت را از ما باز مگردان، اى مهربان ترین مهربانان

خدایا در این وقت ما را از کسانى قرار ده که از تو درخواست کردند، و تو به آنان عطا فرمودی و تو را شکر نمودند پس بر آنان افزودى

و به سویت بازگشتند و آنان را پذیرفتى، و به سوى تو از همه گناهانشان بیزاى جستند پس همه گناهانشان را آمرزیدی اى داراى بزرگى و بزرگوارى

خدایا ما را پاک کن، و به جانب راست و درستى توجّه ده، و زارى ما را بپذیر،

ای بهترین کسیکه درخواست شد، و رحم کننده ترین کسیکه از او رحمت خواسته شد،

اى آن که بر هم نهادن پلکها، و دقت نظر چشمها بر او پوشیده نیست، و آنچه در نهان مستقرّ شده، و آنچه را پنهانی هاى قلوب در برگرفته از او مخفى نیست،

آرى همه اینها را دانشت شماره کرده، و بردباریات فرا گرفته،

تو منزّهى و برترى، از آنچه ستمگران درباره ات میگویند، پس برترى

آسمان هاى هفتگانه و زمین ها و هرکه در آنهاست تو را تسبیح میگویند، و هیچ موجودى نیست مگر اینکه با سپاست تسبیح میگوید

پس تو را سپاس و بزرگوارى و بلندى مقام، اى دارنده بزرگى و کرامت و فضل و نعمت، و عطاهاى بزرگ،

و تویى بخشنده کریم رئوف و مهربان،

خدیا از روزى عدالت بر من وسعت ده، و در تن دینم سلامت کامل بخش، و ترسم را امان ده، و وجودم را از آتش آزاد کن،

خدایا بلایت را به جریمه گناهانم بر من قرار مده، و مرا به تدریج بر بدی هایم مؤاخذه مکن، و مرا در خیالات باطلم رها مساز، و شر بدکاران جن و انس را از من دور کن.

اى شنواترین شنوایان، اى بیناترین بینایان، و اى سریع ترین حسابرسان، و اى مهربان ترین مهربانان،

بر محمّد و خاندان محمّد آن سروران با میمنت درود فرست،

و از تو درخواست میکنم خدایا حاجتم را که اگر آن را به من عطا کنى، بیشک هرچه را از من دریغ ورزى به من ضررى نرساند، و اگر قضاى حاجتم را از من دریغ نمایى، آنچه را عطایم کنى سودى نبخشد،

آزادى عهده ام را از آتش از تو درخواست میکنم، معبودى جز تو نیست، یگانه اى، برایت شریک نیست،

فرمانروایى و سپاس خاص توست، و تو بر هرچیز توانایى، پروردگارا پروردگارا

خدایا، در عین توانگری تهیدستم، پس چگونه در تهیدستى تهیدست نباشم،

خدایا در عین دانایى نادانم، پس چگونه در عین نادانى نادان نباشم.

خدایا همانا اختلاف تدبیرت، و سرعت تغییر تقدیراتت، بندگان عارف به تو را، از اطمینان به بخشش و ناامیدى از تو در گرفتارى باز داشته است.

خدایا از من است آنچه سزاوار پستى من است، و از توست آنچه شایسته بزرگوارى توست.

خدایا تو خود را با لطف و مهربانى به من توصیف کرده اى پیش از پیدایش ناتوانى من، آیا آن دو را از من دریغ ورزى پس از پدید آمدن ناتوانی ام،

خدایا اگر زیبایی هایى از من نمایان شود، به فضل توست، و تو را بر من منت بسیار است، و اگر زشتی هایى از من ظاهر گردد، به عدل توست و تو را بر من حجت کامل است.

خدایا چگونه مرا وا مینهى در صورتى که عهده دار من شده اى؟ و چگونه مورد ستم واقع شوم و حال آنکه تو یار منى؟ یا چگونه ناامید گردم، درحالیکه نسبت به من سخت مهربانی

اینک به نیازم به تو، متوسل به توام، و چگونه متوسل به تو شوم به آنچه که محال است به تو برسد،

یا چگونه از حالم به تو شکایت کنم و حال آنکه بر تو پوشیده نیست؟ یا چگونه با گفتارم ترجمه حال نمایم درحالیکه از تو براى تو واضح است؟

یا چگونه آرزوهایم را به عرصه نومیدى برى، در صورتیکه به آستان تو وارد گشته؟ یا چگونه احوالم را نیکو نگردانى، درحالیکه احوال من استوار به توست؟

خدایا چه اندازه به من لطف دارى.با این نادانى فوق العاده من، و چه قدر به من مهربانى، با این عمل زشت من؟

خدایا چقدر به من نزدیکى، و من چقدر از تو دورم، و چه اندازه به من مهر میورزى پس چیست. آنچه مرا از تو در پرده میکند؟

خدایا از اختلاف آثار، و تغییرات احوال دانستم که خواسته ات از من این است که خود را در هرچیز به من بشناسانی تا در هیچ چیز نسبت به تو جاهل نباشم،

خدایا هر زمان فرومایگی ام از سخن مرا بازداشت، کرم تو گویایم نمود، و هروقت اوصافم ناامیدم کرد، نعمت هایت به طمعم انداخت.

خدایا کسیکه زیبایی هایش زشتى بوده، پس چگونه زشتی هایش زشتی نباشد، و کسیکه حقیقت گویی هایش ادعاى خالى بوده، چگونه ادعاهایش ادعا نباشد؟

خدایا دستور نافذت، و مشیت چیره ات، براى صاحب سخن سخنى، و براى صاحب حال حالی نگذشته،

خدایا چه بسیار طاعتى که بنا کردم، و چه بسیار حالتى که استوار نمودم. عدالتت اعتمادم را بر آنها ویران کرد، ولى فضل تو عذر مرا از آنها پذیراست.

خدایا همانا میدانى هرچند طاعت از جانب من، به صورت کار جدّى ادامه نداشته، ولى به صورت محبّت و اراده ادامه داشته.

خدایا چگونه تصمیم بگیرم و حال آنکه تو چیره اى؛و چگونه تصمیم نگیرم درحالیکه تودستوردهنده اى

خدایا مردّد شدن من در آثار موجب دورى دیدار است، پس مرا با وجودت گرد آور، به وسیله عبادتى که مرا به تو رساند،

چگونه بر وجود تو استدلال شود، به موجودى که در وجودش نیازمند به توست؟

آیا براى غیر تو ظهورى هست که براى تو نیست، تا آنان غیر وسیله ظهور تو باشد؟ ! !

کى پنهان بوده اى، تا نیازمند به دلیلى باشى که بر تو دلالت کند؟

و کى دور بوده اى، تا آثار واصل کننده به تو باشند؟

کور باد دیده اى که تو را بر آن دیده بان نبیند

و زیان کار باد تجارت بنده اى که از محبّتت براى او سهمى قرار نداده اى

خدایا مرا به رجوع به آثار فرمان دادى، پس مرا به پوششى از انوار و هدایتى بصیرت جو به سوى خود بازگردان، تا از آنها به سویت بازگردم

همانطور که از آنها به بارگاهت بار یافتم، با نگاهدارى نهادم از نگاه به آنها و برگرفتن همّتم از اعتماد بر آنها، همانا تو بر هرچیز توانایى.

خدایا این خوارى من است که در برابرت عیان است، و این حال من است که بر تو پوشیده نیست،

از تو رسیدن به تو را میخواهم، و بر تو استدلال میکنم،

پس به نورت مرا به وجودت راهنمایى کن، و در برابرت به صدق بندگى بر پا دار.

خدایا از علم مخزونت به من بیاموز، و به پرده نگاهداریت حفظم کن.

خدایا مرا به حقایق اهل قرب محقق کن، و به راه و روش اهل جذب ببر،

خدایا به تدبیرت نسبت به من مرا از تدبیرم، و به اختیارت از اختیارم بی نیاز گردان، و مرا به مواضع بیچارگی ام آگاه کن،

خدایا مرا از خوارى نفسم نجات ده، و از شک شرکم پاک کن و پیش از آنکه وارد قبر شوم،

از تو یارى میجویم، پس مرا یارى ده، و بر تو توّکل میکنم، پس مرا وامگذار،

و از تو درخواست میکنم. پس ناامیدم مکن، و در فضل تو رغبت مینمایم، پس محرومم مگردان،

و خود را به تو منسوب میکنم، پس دورم مکن، و در آستانه تو می ایستم پس مرانم

خدایا خشنودى تو منزّه است از اینکه علّتى از جانب تو داشته باشد، پس چگونه ممکن است براى آن علّتى از ناحیه من بوده باشد؟

خدایا تو بی نیازى از اینکه نفعى از جانب خویش به حضرتت رسد، پس چگونه بی نیاز از من نباشى؟

خدایا قضا و قدر مرا به آرزو انداخت، و هواى نفس مرا در بندهاى شهوت اسیر کرد،

پس تو یاور من باش تا پیروزم نمایی و بینایم کنى، و به فضل خود بی نیازم فرما، تا به وسیله تو از خواسته ام بی نیاز کردم،

تویى که انوار را در قلوب دوستانت تاباندى، تا تو را شناختند و یگانه ات دانستند،

و تویى که بیگانگان را از قلوب عاشقانت راندی تا غیر تو را دوست نداشتند، و به غیر تو پناه نبردند،

تو مونس آنانى آنجا که عوالم آنان را به وحشت اندازد،

تویى که آنان را هدایت نمودى، هرجا که نشانه هایى براى آنان آشکار شد،

کسیکه تو را گم کرده چه یافته؟ و چه گم کرده کسیکه تو را یافته،

همانا محروم شد کسیکه به جاى تو به دیگرى راضى گشت، و زیانکار شد کسیکه از تو به دیگرى روى آورد،

چگونه به غیر تو امید بست، و حال آن که احسانت را بریده نساختى،

و چگونه از غیر تو خواسته شود در صورتى که تو شیوه نعمت بخشی ات را تغییر نداده اى،

اى که به عاشقانش شیرینى همدیم خود را چشاند، در نتیجه گویا نه در برابرش ایستادند،

اى که اولیایش را جامه هاى هیبت پوشاند، پس آمرزش جویانه در مقابلش قرار گرفتند،

تویی یاد کننده پیش از یادکنندگان، و تویى شروع کننده به احسان، پیش از توجّه بندگان،

و تویى جودکننده به عطا، پیش از خواستن خواهندگان،

و تویى بخشنده و سپس آنچه را که به ما بخشیدى از ما به قرض خواهى،

خدایا مرا به رحمتت بخواه تا به تو رسم، و مرا به عطایت جذ کن تا به جانب تو رو کنم.

خدایا امیدم از تو قطع نشود، گرچه نافرمانی ات کردم، چنان که ترسم از تو زایل نشود، گرچه اطاعتت نمودم، همانا جهانیان مرا به جانب تو رانده اند، و دانشم به کرمت مرا به آستانه تو انداخته.

خدایا من چگونه ناامید شوم و حال آنکه تو آرزوى منى، یا چگونه خوار گردم درصورتیکه اعتمادم بر توست.

خدایا چگونه عزّت خواهم، درحالى که در خوارى ثابتم کرده اى، و چگونه عزّت نخواهم با آن که به خود نسبتم داده اى؟

خدایا چگونه نیازمند نباشم، و حال آن که مرا در نیازمندان نشاندى،

یا چگونه نیازمند باشم در صورتى که تو به جودت بی نیازم کرده اى،

و تویى که معبودى جز تو نیست، خود را به هرچیز شناساندى، پس چیزی جاهل به تو نیست،

و تویى که خود را در هرچیز به من شناساندى، پس تو را در هرچیز نمایان دیدم، و تویى نمایان براى هرچیز،

اى که به رحمانیّتش چیره شد، در نتیجه عرش در ذاتش پنهان شد، آثار را با آثار نابود کردى، و اغیار را به احاطه کنندگان افلاک انوار محو نمودى،

اى که در سراپرده هاى عرشش پرده نشین از این شد که دیده ها او را دریابد،

اى آن که به کمال زیبایی اش تجلّى کرد، پس تحقق یافت عظمتش از روى استیلا و برتری چگونه پنهان شوى و حال آن که نمایانى، یا چگونه غایب شوى و حال آن که دیده بانى و حاضرى،

همانا تو بر هرچیز توانایى، و سپاس تنها از آن خداست، خداى یگانه.