دعای ندبه

به نام خداوند بخشنده مهربان

ستایش خاص خدا، پروردگار جهانیان است، و درود و سلام خدا، سلامی کامل، بر سرور ما محمد، پیامبرش و اهل بیت او.

خدایا تو را ستایش، بر آنچه به آن جاری شد قضای تو درباره اولیایت، آنان که تنها برای خود و دینت برگزیدی،

آنگاه که برای ایشان اختیار کردی، فراوانی نعمت پابرجایی که نزد توست، نعمتی که تباهی و نابودی ندارد،

پس از آنکه بی میل بودن نسبت به رتبه های این دنیای فرومایه، و زیب و زیورش را با آنان شرط نمودی، آنان هم آن شرط را از تو پذیرفتند،

و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستی، پس قبولشان کردی، و مقرّب درگاهشان نمودی، و برای آنان یاد والا، و ثنای روشن پیش آوردی،

و فرشتگانت را بر آنها فرو فرستادی، و به وحی ات اکرامشان فرمودی، و به دانشت به آنان عطا کردی،

و ایشان را دست آویز به سویت و وسیله به جانب خشنودی ات قرار دادی،

پس بعضی را در بهشت جای دادی، تا آنکه از آنجا بیرونش آوردی،

و بعضی را در کشتی خود حمل نمودی، و او را و هر که همراه او ایمان آورده بود به رحمتت از هلاک شدن نجات دادی،

و بعضی را برای خود دوست صمیمی گرفتی، و از تو درخواست نام نیک، در میان آیندگان کرد، و تو درخواست او را اجابت نمودی، و نامش را بلند آوازه کردی،

و با بعضی از میان درخت سخن گفتی، سخن گفتنی خاص، و برای او برادرش را یاور و وزیر قرار دادی،

و بعضی را بدون پدر به وجود آوردی، و دلایل آشکار به او عنایت فرمودی و به روح القدس او را تأیید نمودی،

و برای همه آنان شریعت مقرّر کردی، و راه را برای او روشن و واضح ساختی، و جانشینانی برای او اختیار کردی،

نگهبانی پس از نگهبان، از زمانی تا زمانی دیگر،

برای برپا داشتن دینت، و حجّتی بر بندگانت، برای اینکه حق از جایگاهش برداشته نشود، و باطل بر اهل حق پیروز نگردد،

و احدی نگوید چه می شد اگر برای ما پیامبری بیم دهنده می فرستادی، و پرچم هدایت برای ما برپا می نمودی تا بر این اساس از آیاتت پیروی می کردیم، پیش از آنکه خوار و رسوا شویم،

تا اینکه مقام رسالت و هدایت را به حبیب و برگزیده ات محمد (درود خدا بر او و خاندانش) رساندی،

پس بود همانگونه که او را برگزیدی، سرور مخلوقاتت، و برگزیده برگزیدگانت، و برترین انتخاب شدگانت، و گرامی ترین معتمدانت،

او را بر پیامبرانت مقدم نمودی، و بر جنّ و انس از بندگانت برانگیختی

و مشرقها و مغربهایت را زیر پایش گذاردی، و براق را برایش مسخّر ساختی، و آن شخصیت بزرگ را به آسمانت بالا بردی،

و دانش آنچه بوده، و خواهد بود تا سپری شدن آفرینشت به او سپردی،

سپس او را با فرو انداختن هراس در دل دشمن یاری دادی، و او را به جبرائیل و میکائیل و نشان داران از فرشتگانت احاطه کردی،

و به او وعده دادی که دینش را بر همه دینها پیروز گردانی گرچه مشرکان را خوش نیاید،

و این کار پس از آن بود که در جایگاه راستی از اهلش جایش دادی،

و قرار دادی برای او و ایشان نخستین خانه ای که برای مردم بنا شد، که در مکه است، خانه بابرکت، و مایه راهنمایی برای جهانیان،

در آن خانه نشانه های آشکاری است، مقام ابراهیم، و هرکه وارد آن شد، در امان بود،

و در حق آنان فرمودی: جز این نیست که خدا اراده فرموده، پلیدی را از شما خانواده ببرد، و شما را پاک گرداند، پاک کردنی شایسته،

سپس پاداش محمد را در قرآنت مودّت اهل بیت او قرار دادی،

و فرمودی بگو من از شما برای رسالت پاداشی جز مودّت نزدیکانم نمی خواهم،

و فرمودی: آنچه به عنوان پاداش از شما خواستم، آن هم به سود شماست،

و فرمودی: من از شما برای رسالت، پاداشی نمی خواهم جز کسی که بخواهد راهی به جانب پروردگارش بگیرد،

پس آنان راه به سوی تو بودند، و راه به حریم خشنودی ات،

آنگاه که روزگار آن حضرت سپری شد، نماینده اش علی بن ابیطالب (درود تو بر آن دو و خاندانشان باد) را، برای راهنمایی برگماشت، چرا که او بیم دهنده، و برای هر قومی راهنما بود،

پس درحالی که انبوهی از مردم در برابرش بودند فرمود: هرکه من سرپرست او بودم، پس علی سرپرست اوست،

خدایا دوست بدار کسی که علی را دوست دارد، و دشمن بدار کسی را که دشمن علی است، و یاری کن هرکه او را یاری کند، و خوار کن هرکه او را وا گذارد،

و فرمود: هر که من پیامبرش بودم، پس علی فرمانروای اوست،

و فرمود: من و علی از یک درخت هستیم، و سایر مردم از درختهای گوناگونند،

و جایگاه او را نسبت به خود همچون جایگاه هارون به موسی قرار داد، و به او فرمود: تو نسبت به من به منزله هارون نسبت به موسایی، جز اینکه پس از من پیامبری نیست،

و دخترش سرور بانوان جهانیان را به همسری او در آورد،

و از مسجدش برای او حلال کرد، آنچه را برای خودش حلال بود، و همه درهایی را که به مسجد باز می شد بست مگر در خانه او را،

آنگاه علم و حکمتش را به او سپرد،

و فرمود: من شهر علمم و علی در آن شهر است، پس هر که اراده شهر علم و حکمت کند، باید از در آن وارد شود،

سپس فرمود: تو برادر و جانشین و وارث منی،

گوشتت از گوشت من، و خونت از خون من، و آشتی با تو، آشتی با من، و جنگ با تو، جنگ با من است،

و ایمان با گوشت و خونت آمیخته شده، چنان که با گوشت و خون من درآمیخته

و تو فردای قیامت کنار حوض کوثر جانشین منی، و تو قرضم را می پردازی، و به وعده های من وفا می کنی،

و شیعیان تو بر منبرهایی از نورند، درحالی که رویشان سپید، و در بهشت پیرامون من، و همسایگان منند،

و اگر توای علی نبودی، اهل ایمان پس از من شناخته نمی شدند،

و آن حضرت پس از پیامبر، مایه هدایت از گمراهی، و نور از نابینایی و ریسمان استوار خدا و راه راست او بود،

با نزدیکی اش در خویشاوندی به رسول خدا، کسی بر او پیشی نگرفت، و همچنین با سابقه اش در دین، کسی بر او مقدم نبود،

و در فضیلتی از فضائل هیچکس به او نرسید، کار پیامبر (درود خدا بر او و خاندانش) را پی گرفت،

و براساس تأویل قرآن جنگ می کرد، و درباره خدا سرزنش هیچ سرزنش کننده ای را به خود نمی گرفت،

خون شجاعان عرب را، در راه خدا به زمین ریخت، و دلاورانشان را از دم تیغ گذراند و با گرگانشان در افتاد،

پس به دلهایشان کینه سپرد، کینه جنگ بدر و خیبر و حنین و غیر آنها را،

پس دشمنی او را در نهاد خود جا دادند و به جنگ با او رو آوردند، تا پیمان شکنان و جفا پیشگان و خارج شدگان از دایره دین را کشت،

و هنگامی که دوران مقدر شده بر او به پایان رسید و به قتل رساند او را بدبخت ترین پسینیان، در حالی که از بدبخت ترین پیشینیان تبعیت می کرد،

دستور رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) در باره هدایت کنندگان، از پس هدایت کنندگان [امامان بعد از پیامبر] اطاعت نشد،

و امّت بر دشمنی نسبت به آن حضرت پافشاری کردند، و برای قطع رحم او، و تبعید فرزندانش گرد آمدند، مگر اندکی از کسانی که برای رعایت حق درباره ایشان به پیمان پیامبر وفا کردند

پس کشته شد آنکه کشته شد، و اسیر گشت آنکه اسیر گشت، و تبعید شد آنکه تبعید شد،

و قضا بر آنان جاری شد به آنچه که بر آن امید پاداش نیک می رود،

زیرا زمین از خداست، آن را به هرکه از بندگانش بخواهد به ارث می دهد، و سرانجام از آنِ پرهیزگاران است

و منزّه است پروردگار ما که به یقین وعده پروردگارمان انجام شدنی است، و خدا هرگز از وعده خویش تخلّف نمی کند و او نیرومند حکیم است،

پس بر پاکیزگان از اهل بیت محمّد و علی (درود خدا بر ایشان و خاندانشان) ، باید گریه کنندگان بگریند،

و زاری کنندگان بر ایشان زاری کنند، و برای مانند آنان باید اشکها روان شود،

و فریادکنندگان فریاد زنند، و شیون کنندگان شیون کنند، و خروشندگان بخروشند،

حسن کجاست؟ حسین کجاست؟

فرزندان حسین کجایند؟ شایسته ای پس از شایسته دیگر، راستگویی پس از راستگویی دیگر،

راه از پس راه کجاست؟

کجاست بهترین برگزیده بعد از بهترین برگزیده؟

کجایند خورشیدهای تابان،

کجایند ماههای نورافشان،

کجایند ستارگان فروزان،

کجایند پرچمهای دین، و پایه های دانش،

کجاست آن باقیمانده خدا که از عترت هدایتگر خالی نشود،

کجاست آن مهیا گشته برای ریشه کن کردن ستمکاران،

کجاست آن که برای راست نمودن انحراف و کجی به انتظار اویند،

کجاست آن امید شده برای از بین بردن ستم و دشمنی،

کجاست آن ذخیره برای تجدید فریضه ها و سنّتها،

کجاست آن برگزیده برای بازگرداندن دین و شریعت،

کجاست آن آرزو شده برای زنده کردن قرآن و حدود آن،

کجاست احیاگر نشانه های دین و اهل دین،

کجاست درهم شکننده شوکت متجاوزان،

کجاست ویران کننده بناهای شرک و دورویی،

کجاست نابودکننده اهل فسق و عصیان و طغیان،

کجاست دروکننده شاخه های گمراهی و شکاف اندازی،

کجاست محوکننده آثار انحراف و هواهای نفسانی،

کجاست قطع کننده دام های دروغ و بهتان،

کجاست نابودکننده سرکشان و سرپیچی کنندگان،

کجاست ریشه کن کننده اهل لجاجت و گمراهی و بی دینی،

کجاست عزّت بخش دوستان، و خوارکننده دشمنان،

کجاست گردآورنده سخن بر پایه تقوا،

کجاست در راه خدا که از آن آمده شود،

کجاست جلوه خدا، که دوستان به سویش روی آورند،

کجاست آن وسیله پیوند بین زمین و آسمان،

کجاست صاحب روز پیروزی، و گسترنده پرچم هدایت،

کجاست گردآورنده پراکندگی صلاح و رضا،

کجاست خواهنده خون پیامبران و فرزندان پیامبران،

کجاست خواهنده خون کشته در کربلا،

کجاست آن پیروز شده بر هر که به او ستم کرد و بهتان زد،

کجاست آن مضطّری که اجابت شود هنگامی که دعا کند،

کجاست سرسلسله مخلوقات، دارای نیکی و تقوا،

کجاست فرزند پیامبر برگزیده، و فرزند علی مرتضی، و فرزند خدیجه روشن جبین، و فرزند فاطمه کبری؟

پدر و مادر و جانم فدایت شود، برایت سپر و حصار باشم،

ای فرزند سروران مقرّب،

ای فرزند نجیبان گرامی،

ای فرزند راهنمایان راه یافته،

ای فرزند برگزیدگان پاکیزه،

ای فرزند بزرگواران نجیب،

ای فرزند پاکان پاکیزه،

ای فرزند بزرگواران برگزیده،

ای فرزند دریاهای بی کران بخشش گرامی تر،

ای فرزند ماههای نورافشان،

ای فرزند چراغهای تابان،

ای فرزند ستارگان فروزان،

ای فرزند اختران درخشان،

ای فرزند راههای روشن،

ای فرزند نشانه های آشکار،

ای فرزند دانشهای کامل،

ای فرزند آیینهای مشهور،

ای فرزند نشانه های حفظ شده،

ای فرزند معجزات موجود،

ای فرزند دلیلهای محسوس،

ای فرزند راه مستقیم،

ای فرزند خبر بزرگ،

ای فرزند کسی که در امّ الکتاب، نزد خدا، والا و حکیم است،

ای فرزند آیات و نشانه ها،

ای فرزند دلیلهای آشکار،

ای فرزند برهانهای نمایان،

ای فرزند حجّتهای رسا،

ای فرزند نعمتهای کامل،

ای فرزند طه و آیات محکم،

ای فرزند یس و ذاریات،

ای فرزند طور و عادیات،

ای فرزند کسی که نزدیک شد، آنگاه درآویخت، تا آنکه در دسترسی و نزدیکی به خدای علی اعلی، به فاصله دو کمان یا کمتر بود،

ای کاش می دانستم خانه ات در کجا قرار گرفته، بلکه می دانستم کدام زمین تو را برداشته، یا چه خاکی؟ آیا در کوه رضوایی یا در غیر آن، یا در زمین ذی طوایی؟

بر من سخت است که مردم را می بینم، ولی تو دیده نمی شوی، و از تو نمی شنوم صدای محسوسی و نه رازونیازی،

بر من سخت است که تو را بدون من گرفتاری فرا گیرد، و از من به تو فریاد و شکایتی نرسد،

جانم فدایت، تو پنهان شده ای هستی که از میان ما بیرون نیستی،

جانم فدایت، تو دوری هستی که از ما دور نیست،

جانم فدایت، تو آرزوی هر مشتاقی که آرزو کند، از مردان و زنان مؤمن که تو را یاد کرده، از فراقت ناله کنند،

جانم فدایت، تو قرین عزّتی، که کسی بر او برتری نگیرد،

جانم فدایت، تو درخت ریشه دار مجدی که هم طرازی نپذیرد،

جانم فدایت، تو نعمت دیرینه ای که او را مانندی نیست،

جانم فدایت، تو قرین شرفی که وی را برابری نیست،

تا چه زمانی نسبت به تو سرگردان باشم، ای مولایم،

و تا چه زمان، و با کدام بیان، تو را وصف کنم، و با چه رازو نیازی؟

بر من سخت است که از سوی غیر تو پاسخ داده شوم، و سخن مسرّت بخش بشنوم،

بر من سخت است که برای تو گریه کنم، ولی مردم تو را وا گذارند،

بر من سخت است، که بر تو بگذرد و نه بر دیگران آنچه گذشت،

آیا کمک کننده ای هست که فریاد و گریه را در کنارش طولانی کنم؟

آیا بی تابی هست که او را در بی تابی اش، هنگامی که خلوت کند یاری رسانم؟

آیا چشمی هست که خار فراق در آن جا گرفته، پس چشم من او را بر آن خار خلیدگی مساعدت کند؟

آیا به جانب توای پسر احمد راهی هست، تا ملاقات شوی،

آیا روز ما به تو با وعده ای در می پیوندد تا بهره مند گردیم،

چه زمان به چشمه های پر آبت وارد می شویم، تا سیراب گردیم،

چه زمان از آب وصل خشگوارت بهره مند می شویم؟ که تشنگی ما طولانی شد،

چه زمان با تو صبح و شام می کنیم، تا دیده از این کار روشن کنیم،

چه زمان ما را می بینی، و ما تو را می بینیم، درحالی که پرچم پیروزی را گسترده ای،

آیا آن روز در می رسد که ما را ببینی که تو را احاطه کنیم، و تو جامعه جهانی را پیشوا می شوی

درحالی که زمین را از عدالت انباشتی، و دشمنانت را خواری و کیفر چشانده ای،

و متکبّران و منکران حق را نابود کرده ای و ریشه سرکشان را قطع نموده ای، و بیخ و بن ستمکاران را برکنده ای،

تا ما بگوییم: ستایش خاص خدا، پروردگار جهانیان است.

خدایا تو برطرف کننده سختی ها و حوادث ناگواری،

از تو یاری می طلبم، که یاری و کمک تنها نزد توست، و تو پروردگار آخرت و دنیایی،

پس ای فریادرس درماندگان، به فریاد بنده کوچک گرفتارت برس،

و سرورش را به او نشان بده، ای صاحب نیروهای شگرف،

و به دیدار سرورش، اندوه و سوز دل را از او بزدای،

و آتش تشنگی اش را خاموش کن، ای که بر عرش چیره ای، و بازگشت و سرانجام به سوی اوست،

خدایا، ما بندگان به شدّت مشتاق به سوی ولی تو هستیم، آنکه مردم را به یاد تو و پیامبرت اندازد،

و تو او را برای ما نگهبان و پناهگاه آفریدی، و او را قوام و امان ما قرار دادی، و او را پیشوای اهل ایمان از ما گرداندی،

از جانب ما به او تحیت و سلام برسان،

و به این وسیله اکرام بر ما را ای پروردگار بیفزا،

و جایگاه او را، جایگاه و اقامتگاه ما قرار ده،

و نعمتت را با پیش انداختن او در پیش روی ما کامل گردان، تا ما را وارد بهشت هایت نماید، و به همنشینی شهیدان از بندگان خالصت نائل نماید.

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،

و درود فرست بر محمّد جدّ او و رسولت، آن سرور بزرگتر، و بر پدرش آن سرور پس از پیامبر و بر جدّه اش صدّیقه کبری، فاطمه دختر محمّد، و بر کسانی که برگزیدی، از پدران نیکوکارش و بر خودش،

برترین و کامل ترین و تمام ترین و بادوام ترین و بیشترین و فراوان ترین درودی که بر یکی از برگزیدگانت و انتخاب شدگانت از میان آفریدگانت فرستادی،

و بر او درود فرست، درودی که پایانی برای عددش، و نهایتی برای مدتش، و به آخر رسیدنی برای زمانش نباشد،

خدایا حق را به وسیله او برپا دار، و باطل را به او نابود کن، و دوستانت را به سبب آن جناب به دولت برسان، و دشمنانت را به دست او خوار گردان،

و پیوند ده خدایا بین ما و او، پیوندی که ما را به رفاقت گذشتگان او برساند،

و ما را از آنانی قرار ده که به دامان عنایتشان چنگ زنند و در سایه لطفشان اقامت کنند،

و ما را بر پرداخت حقوقش، و کوشش در فرمانبرداری اش، و دوری از نافرمانی اش کمک کن، و بر ما به خشنودی اش منّت نه،

و رأفت و رحمت و دعای خیر آن حضرت را به ما ببخش، تا حدّی که به سبب آن به رحمت گسترده ات، و رستگاری در پیشگاهت برسیم،

خدایا به وسیله او نمازمان را پذیرفته، و گناهانمان را آمرزیده و دعاهایمان را مستجاب گردان،

خدایا روزی هایمان را به سبب او گسترده، و اندوهمان را برطرف شده، و حاجتهایمان را برآورده فرما،

و به جانب ما به جلوه کریمت روی آور، و تقرّبمان را به سویت بپذیر،

و به ما نظر کن نظری مهربانانه که کرامت را نزد تو، به وسیله آن نظر به کمال برسانیم، و آن نظر مهربانانه را به حق جودت از ما مگردان،

و از حوض جّدش (درود خدا بر او و خاندانش) با جام او و به دست او، سیرابمان کن، سیراب شدنی کامل، و گوارا و خوش، که پس از آن تشنگی نباشد،

ای مهربان ترین مهربانان