دعای صباح

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است

خدایا، ای آن که زبان صبح را به گویایی تابش و روشنایی اش برآورد

و قطعه های شب تار را با تیرگی های شدید به هم پیچیده اش به اطراف جهان فرستاد

و ساختمان سپهر گردون را در اندازه های زیبایش محکم نمود

و پرتو خورشید را به روشنایی شعله ورش در همه جا برافروخت

ای آن که بر ذاتش دلیل است

و از شباهت و همگونگی با آفریدگانش منزّه است

و شأنش از سازگاری با کیفیات مخلوقاتش برتر است

ای آن که به باورهای گذرا بر دل نزدیک

و از چشم انداز دیدگان سر دور است

و آنچه را هستی یافت پیش از آنکه پدید آید می داند

ای آن که در گاهواره امن و امانش خوابانید مرا

و به جانب آنچه از نعمت ها و احسانش که بی دریغ به من بخشید، بیدارم کرد

و دست های حوادث و آفات را با دست لطف و قدرتش از من بازداشت؛

خدایا، درود فرست به آن راهنمای به سویت در شب تیره و تار جاهلیت

و آن چنگ زننده از میان ریسمان هایت به بلندترین رشته ی شرف

و آن دارنده ی حسب پاک و ناب که برگرده استوارترین روش شرافت قرار دارد

و آن ثابت قدم در لغزشگاه های دوران پیش از بعثت و نیز بر خاندان او که بهترین انتخاب شدگان و برگزیدگان و نیکانند

خدایا! درهای روز را با کلیدهای رحمت و رستگاری به روی ما بگشا

و بر من از بهترین لباس های هدایت و صلاح بپوشان

به عظمتت در آبشخور قلبم چشمه های فروتنی را بجوشان

و در برابر هیبتت از گوشه های دیدگانم رودهای اشک سوزان جاری ساز

و مرا از بی پروایی و نادانی به مهارهای قناعت و خواری ادب فرما

خدایا اگر رحمت تو با توفیق نیکو از ابتدا شامل حال من نبود چه کسی رهنمای من به سویت در این راه روشن می بود

و اگر مهلتت مرا تسلیم آمال و آرزوهای باطل کند، آنگاه چه کسی لغزش هایم را از فروافتادن در هوای نفس جبران می کند

و اگر به هنگام جنگ با نفس و شیطان یاریت مرا واگذارد

این یاری نکردنت مرا در آغوش رنج و محرومیت اندازد

خدای من، می بینی که به پیشگاهت نیامدم مگر از جهتی که نسبت به رحمتت آرزوها داشتم

یا چنگ نزدم به اطراف رشته ی استوارت مگر آنگاه که گناهانم مرا از خانه وصال تو دور ساخت

پس چه بد مرکبی است مرکب خواسته های باطل که نفسم بر آن سوار شده

وای بر این نفس که گمان های بی مورد و آرزوهای نابجایش با همه زشتی در برابرش زیبا جلوه کرده

و مرگ بر او که به سرور و مولایش جرأت نموده

خدایا با دست امید در رحمتت را کوبیدم

و از کثرت هوسرانی ام به پناهندگی به سویت گریختم

و به کناره های رشته استوارت انگشتان محبّتم را آویختم

بار خدایا ازآنچه در گذشته مرتکب شدم، از لغزش و خطایم چشم پوشی کن

و از درافتادن به جامه تنگ گناه رهایم ساز

که به یقین تویی سرور و مولا و پشتیبان و امید من

و تویی منتهای خواسته و آرزوی من، در دنیا و آخرت

خدای من چسان درمانده ای را که در حال گریز از گناهان خویش به تو پناه جسته از خود می رانی

یا چگونه ره جویی را که شتابان قصد آستانت نموده ناامید می کنی

یا چگونه تشنه ای را باز می گردانی که وارد حوض هایت شده

البته که چنین نخواهی کرد زیرا حوض های رحمتت در سخت ترین خشک سالی ها لبریز و درگاه لطفت همواره برای درخواست وارد شدن باز است

تویی منتهای خواسته و نهایت آرزو

خدای من، این مهار نفس من است که به پایبند مشیتت بستم

و این بارهای سنگین گناهان من است که به پیشگاه عفو و رحمتت انداختم

و این هوس های گمراه کننده ی من است که به درگاه لطف و مهرت واگذاشتم

بار خدایا! این صبح مرا آن گونه آغاز کن که با پرتو هدایت

و با سلامت دین و دنیا همراه باشد

و شبم را سپری ساز از نیرنگ دشمنان و نگاهبانی گردان از هلاکت های هوای نفس

که به یقین تو به هر چه بخواهی توانایی

فرمانروایی را به هر که بخواهی عنایت می کنی و از هر که بخواهی بازمی ستانی

و به هرکه بخواهی عزت می بخشی و هرکه را اراده کنی به ذلت می نشانی

خوبی به دست توست، همانا تو بر همه چیز توانایی

شب را در روز درمی آوری و روز را در شب

زنده را از مرده بیرون می آوری و مرده را از زنده

و هر که را بخواهی بی حساب روزی می دهی

معبودی جز تو نیست. بار خدایا! تنها تو را منزّه می دارم و سپاس و ستایش می گویم

کیست که قدر تو را بشناسد و از مقام تو نترسد

و کیست که بداند تو کیستی آنگاه از تو نهراسد

با قدرت خود پراکنده را الفت بخشیدی و با مهربانی ات سپیده دم را شکافتی

و با کرمت تاریکی های شب را روشن نمودی

و آب های شیرین و شور را از دل سنگ های سخت و خارا جاری کردی

و از ابرهای گران بارانی فراوان فروریختی

و خورشید و ماه را برای مردمان چراغی فروزان قرار دادی

بی آنکه در آنچه آغازگر پیدایشش بودی دچار خستگی و ناتوانی و چاره جویی شوی

ای آن که در عزت و بقا یگانه است و بندگانش را به مرگ و فنا مقهور خود ساخته است

درود فرست بر محمّد و خاندان پرهیزگارش و ندای مرا بشنو؛

دعایم را اجابت گو به فضل خود و آرزو و امیدم را محقّق فرما

ای بهترین کسی که برای برطرف ساختن هر بدحالی خوانده و برای هر سختی و آسانی آرزو شدی

نیازم را به پیشگاه تو فرود آوردم، پس از موهبت های بلندپایه خود ناامیدانه ردّم مکن

ای بزرگوار، ای بزرگوار، ای بزرگوار، به رحمتت ای مهربان ترین مهربانان

و درود خدا بر بهترین آفریده اش محمّد و اهل بیت او همه.

خدای من، دلم در پرده های ظلمت پوشیده شده و جانم دچار کاستی گشته و عقلم مغلوب هوای نفسم شده

و هوای نفسم بر من چیره آمده و طاعتم اندک و نافرمانیم بسیار و زبانم اقرارکننده به گناهان است

چاره من چیست ای پرده پوش عیب ها

ای دانای نهان ها، ای برطرف کننده غم ها

همه گناهان مرا بیامرز، به احترام محمّد و خاندان محمّد

ای آمرزنده، ای آمرزنده، ای آمرزنده به مهربانی ات، ای مهربان ترین مهربانان.