مناجاة الراغبین

مناجات پنجم: رازونیاز دلدادگان

نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است

خدایا اگر توشه ام براى پیمودن راه به سوى تو اندک است ولى گمانم به توکل و اعتماد بر تو نیکوست

و اگر جرم و گناهم مرا از کیفر تو ترسناک کرده ولى امیدم به من نوید ایمنى از انتقامت را مى دهد

و اگر گناهم مرا در سر راه کیفرت قرار داده ولى اعتماد خوبى که به تو دارم مرا به پاداش نیکت آگاه کرده

و اگر غفلت و بى خبرى مرا از آمادگى براى شرفیابى درگاهت به خواب عمیقى فرو برده ولى معرفت و آگاهى از کرم و بخشش هایت مرا بیدار کرده

و اگر زیاده روى در نافرمانى و سرکشى میان من و تو را تیره ساخته ولى مژده آمرزش و خشنود شدنت مرا به همدمى و انس با تو کشانده

از تو خواهم به تابش هاى جمالت و به انوار ذات مقدست

و زارى کنم به درگاهت براى جلب عواطف مِهرت و دقایق احسانت

که حقیقت بخشى به گمانم در آنچه از تو آرزومندم

از بخشش فراوان و احسان نیکو در مورد تقرب به تو

و نزدیکى به حضرتت و بهره مند شدن از تماشاى جمالت

و اینک من خود را در معرض نسیم جانبخش لطف و توجهت درآورده

و خواهان باران جود و احسانت هستم و از خشمت به سوى خوشنودیت گریخته

و از خودت بدرگاه خودت فرار کرده ام و امید بهترین چیزى را که نزد تو است دارم

و بر بخشش هاى تو اعتماد و توکل کرده ام و نیازمند به سرپرستى و نگهدارى توام

خدایا بدانچه از فضل خود درباره من دست زدى به پایانش رسان

و آنچه از کرمت بر من بخشیدى آن را از من مگیر

و آنچه را به بردبارى خویش بر من پوشانده اى آشکارش مکن

و کارهاى زشتى را که من انجام داده ام برایم بیامرز

خدایا خودت را به درگاهت شفیع آورم و از تو به خودت پناه برم.

به درگاهت آمده ام در حالى که آزمندم به احسانت مشتاقم

به دریافت بخششت تشنه ام به باران رحمتت باران جویم،

از ابر فضل و احسانت جویاى اسباب خشنودیت هستم

و عازم تشرف به آستانت گشته ام

در جویبار عطایت وارد گشته و خواهشمند بهترین نیکی هاى تو هستم.

بار نیاز به درگاه حضرت تو فرود آورده و ذات تو را خواهانم.

کوبنده ام در رحمتت را و خوارم در برابر عظمت و جلالت

پس انجام ده در باره ام آنچه را تو شایسته آنى از آمرزش و مهربانى

و انجام مده درباره ام آنچه را من سزاوار آنم از عذاب و انتقام.

به مهربانیت اى مهربان ترین مهربانان .