شوق به آمرزش

وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام فِی الِاشْتِیاقِ إِلَی طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ
دعا و نیایش آن حضرت در شوق به طلب آمرزش از خدای بزرگ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَیرْنَا إِلَی مَحْبُوبِک مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَکرُوهِک مِنَ الْإِصْرَارِ
بارالها بر محمد و آلش درود فرست و ما را به سرمنزل توبه که محبوب توست برسان و از پافشاری بر گناه که نمی پسندی دور ساز.
اللَّهُمَّ وَ مَتَی وَقَفْنَا بَینَ نَقْصَینِ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِی أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً
بارخدایا هنگامی که در وضعی قرار می گیریم که به ناچار مستحق خسارت در دین یا ضرر در دنیا می شویم، پس کاهش (نقص) را بر دنیای ما که زود فانی می شود وارد ساز و عفو و بخششت را در دینمان که بادوام تر است قرار بده
وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّینِ یرْضِیک أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ یسْخِطُک الْآخَرُ عَلَینَا، فَمِلْ بِنَا إِلَی مَا یرْضِیک عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا یسْخِطُک عَلَینَا
و چون قصد دو کار کنیم که یکی از آنها تو را از ما خشنود می کند و آن دیگری تو را بر ما خشمگین می سازد. پس به آنچه در معرض رضای توست ما را متمایل کن و از قدرتمان بر امری که سبب خشم توست بکاه
وَ لَا تُخَلِّ فِی ذَلِک بَینَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِیارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ
و در این امور ما را به خود و به اختیار خویش رها مساز که نفسْ انتخاب کننده باطل است مگر آنکه تواَش توفیق دهی و پیوسته به بدی فرمان دهد، مگر آنکه تواَش رحمت آوری.
اللَّهُمَّ وَ إِنَّک مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَی الْوَهْنِ بَنَیتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِک، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِک
الهی ما را از مایه ضعف و ناتوانی به وجود آورده ای و اساس آفرینش ما را بر سستی نهاده ای وآغاز ما را از آبی ناچیز بنا گذاشته ای. پس ما را جز به نیروی تو حرکتی و جز به یاری تو قوّتی نیست.
فَأَیدْنَا بِتَوْفِیقِک، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِیدِک، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَک، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَیءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِی مَعْصِیتِک
پس به توفیق خود نیرومان بخش و با هدایتت به راه صواب استوارمان دار و چشم دلمان را از آنچه در مسیر غیر عشق توست کور ساز و هیچ کدام از اعضای ما را در معصیت خود پیشرفت مده.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،
بارالها پس بر محمد و آلش درود فرست
وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَکاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْینِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِی مُوجِبَاتِ ثَوَابِک حَتَّی لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَک،
و رازهای دلمان و حرکات اعضایمان و نگاه های چشممان و سخنان زبانمان را در برنامه هایی قرار ده که موجب ثواب تو باشد تا کار نیکی که موجب ثواب توست از دست ما نرود
وَ لَا تَبْقَی لَنَا سَیئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَک.
و کار بدی که موجب عقاب توست برای ما نماند.

ابوايمن، ميثم کاظم ابوايمن، ميثم کاظم