هنگام بیماری

دعا هنگام بیماری یا روی آوردن اندوه و بلا

بارخدایا، تو را سپاس بر نعمت تندرستی بدن که همواره و پیوسته از آن برخوردار بودم و سپاس تو را بر آن بیماری که در جسمم پدید آورده ای.

ای خدای من نمی دانم که کدام یک از این دو حال برای شکر به درگاهت سزاوارتر است و کدام یک از این دو وقت حمد تو را شایسته تر؟

آیا زمان سلامت که روزی های پاکیزه ات را بر من گوارا ساخته ای و به سبب آن برای به دست آوردن رضایت و نعمت هایت به من نشاط بخشیده ای، و به سبب آن تندرستی به من نیرو داده تا به طاعتت توفیق یابم،

یا به هنگام بیماری که مرا به آن پاک می سازی، و نعمت هایی که به من تحفه داده ای، تا گناهانی را که از آن گرانبار شده ام تخفیف دهی

و مرا از سیئاتی که در آن فرو رفته ام پاک نمایی و آگاهی ام دهی که پلیدی گناه را به توبه از دل بشویم، و با یادآوری نعمت قدیم، گناه بزرگم را از پرونده ام محو نمایم

و در خلال این بیماری از جمله تحفه ها که به من عنایت می کنی این است که فرشتگان به حساب من اعمال پاکیزه ای نوشته اند که فکر آن به خاطری نگذشته و بر زبانی نرفته و هیچ یک از اعضا در انجامش رنجی نبرده،

بلکه این همه از باب تفضل و احسان تو بر من نوشته شده.

بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و آنچه را برایم پسندیده ای در نظرم محبوب ساز و تحمل آنچه را بر من وارد نموده ای آسان ساز

و مرا از آلودگی اعمال گذشته پاک کن و شرّ اعمال گذشته ام را از من بزدای و از لذّت عافیت کامیابم فرما،

و گوارایی تندرستی را به من بچشان و لطفی کن که از بستر این مرض به سوی عفو و بخشایش تو راه خلاص یابم، و از این زمین گیری به گذشت تو انتقال یافته

و از این اندوه و گرفتاری به راحت تو خلاص یابم، و از این دشواری به فَرَج و گشایش تو سلامت یابم

که همانا تو بی استحقاقِ ما احسان روا می داری و نعمت بی دریغ نثار می کنی، و بخشنده ای کریمی که عطایت را پایانی نیست، و دارای جلال و اکرامی.