پناه‌ بردن به خدا

دعا به وقت پناه بردن به خدا

بارخدایا به بریدنم از غیر و پیوستنم به تو خود را از هر شائبه خالص کردم،

و با تمام وجود به تو رو آوردم،

و از آن که نیازمند به عطای توست روی گرداندم،

و درخواست خود را از طرف آن که از فضل تو بی نیاز نیست گرداندم،

و دانستم که حاجت خواستن محتاج از محتاج دیگر از سبک رائی و گمراهی عقل اوست.

خداوندا، چه بسیار مردم را دیده ام که از غیر تو عزت خواستند و خوار شدند، و از غیر تو ثروت طلبیدند و تهیدست گشتند، و در طلب بلندی و مقام برآمدند و پست شدند،

پس انسان دوراندیش به دیدن امثال ایشان بر راه درست رود و پندگیری او مایه توفیق او شود، و این انتخاب او را به راه صواب رهنمون گردد.

پس ای مولای من مرجع خواهش من تویی نه هیچ مسئول دیگر، و برآورنده نیازم تویی نه هیچ مطلوب الیه دیگر،

پیش از آنکه کسی را بخوانم تو را می خوانم و بس، احدی در چشم انداز امید من با تو شریک نیست، و هیچ کس در دعای من با تو همراه نیست، و ندای من او و تو را با هم در برنمی گیرد.

الهی، تنها توراست وحدانیت و یگانگی، و ملکه قدرت بی نیاز، و فضیلت حول و قوّت، و پایه والایی و رفعت،

و ماسوای تو در تمام عمر خود نیازمند رحمت تو، و در کار خویش عاجز و مغلوب، و در امور خود ناتوان است، و حالاتی گوناگون، و صفات ناپایا دارد،

پس تو بالاتر از آنی که همانند و ضدی برای تو باشد، و بزرگ تر از آن که همسان و همتا داشته باشی، پس پاک و منزّهی، معبودی جز تو نیست.