توبه

دعای آن حضرت در ذکر توبه و درخواست توفیق آن از پروردگار

بارخدایا ای کسی که توصیف واصفان وصفت نتوان کرد،

و ای کسی که امید امیدواران از تو فراتر نرود و

ای کسی که پاداش نیکوکاران نزد تو ضایع نگردد

و ای آن که ترس عبادت کنندگان به تو منتهی شود

و ای آن که نهایت بیم پرهیزکارانی،

این جایگاه کسی است که بازیچه دست گناهان است و مهارهای خطاها او را به پیش رانده، و شیطان بر او چیره گشته، از این جهت در اجرای امر تو کوتاهی ورزیده، و از سر نادانی و غرور به آنچه از آن نهی نمودی آلوده شده،

مانند کسی که به قدرت تو بر خود ناآگاه است، یا فضل و احسانت را درباره خویش منکر است، تا چون دیده هدایتش گشوده، و ابرهای کوری از برابرش برطرف شده،

ستم هایی که بر خود نموده شماره نموده، و در اموری که با خدای خود مخالفت ورزیده اندیشه کرده، آنگاه بزرگی عصیانش را مشاهده کرده، و به عظمت مخالفتش بصیرت پیدا نموده،

پس با دلی امیدوار، و رویی شرمسار به سوی تو رو آورده، و از روی اطمینان به تو با شوق و رغبت متوجه تو شده،

و از باب یقین با بار طمع آهنگ تو نموده، و از روی اخلاص با توشه ترس قصد تو کرده، در حالی که جز تو به احدی طمع نداشته، و از هیچ چیز غیر تو نترسیده،

پس در حضورت با حال زاری ایستاده، و دیده اش را از روی خشوع به زمین دوخته، و در برابر عزت تو باذلت و خواری سر به زیر افکنده، واز سر فروتنی رازی راکه تو بهتر ازاوبدان آگاهی برایت آشکار ساخته،

و از سر خشوع معاصی خود را که حضرتت به تعداد آنها آگاه تری برشمرده، و از مهلکه ای بزرگ که بر علمت گذشته، و از کار زشتی که به قضای تو مایه رسوایی اش شده به تو پناه آورده: گناهانی که لذّت هایش سپری شده و رفته، ولی پیامدهای زیان بخشش بجای مانده و گریبانگیر شده،

الهی اگر این بنده را عقوبت کنی منکر عدلت نشود، و اگر از وی بگذری و بر او رحمت آوری عفوت را عظیم نشمارد، زیرا که تو خدای کریمی هستی، که عفو گناه بزرگ در نظرت بزرگ نمی نماید.

بار خدایا اینک منم که در پیشگاهت مطیع و سر به فرمان آمده ام در اینکه خود به ما گفتی که تو را بخوانیم، و از تو وفای به وعده ای را که در مورد اجابت داده ای خواستارم، زیرا که فرموده ای: «مرا بخوانید تا خواسته شما را اجابت کنم».

بار خدایا پس بر محمد و آلش درود فرست, و با آمرزش خود با ممن برخورد کن چنانکه من با اعتراف به گناه با تو برخورد کردم، و مرا از لغزشگاه های معاصی برگیر چنانکه من در برابر تو پستی گزیدم، و بر من پرده پوشی کن چنانکه در انتقام از من درنگ فرمودی.

بار الها نیتم را در طاعتت استوار کن، و بینشم را در عبادتت محکم فرما، و مرا به اعمالی موفق کن که به سبب آن چرک گناهان را از من بشویی، و هنگام خروج از دنیا مرا بر آئین خود و پیامبرت (علیه السلام) بمیران.

بار الها در این موقعیتی که در آنم از گناهان بزرگ و کوچکم، و از گناهان پوشیده و آشکارم، و از لغزشهای گذشته و تازه ام به سویت بازمی گردم، مانند بازگشت توبه کننده ای که خیال گناه در درونش نگذرد، و فکر برگشتن به گناه را به خاطرش راه ندهد،

و تو خود ای پروردگار من در کتاب محکمت فرمودی که توبه را از بندگانت می پذیری، و از سیئات درمی گذری، و توبه کنندگان را دوست داری، پس بر اساس وعده خود توبه ام را بپذیر، و همان طور که ضمانت نموده ای از گناهانم بگذر، و چنانکه شرط فرموده ای محبتت را بر من لازم فرما،

و من هم در مقابل این همه عنایت تعهد می کنم که به آنچه پسند تو نیست برنگردم، و ضمانت می نمایم که به کاری که مورد نکوهش توست بازنگردم، و پیمان می بندم که از تمام گناهان دوری کنم.

الهی تو به آنچه از من سرزده آگاه تری، پس آنچه را از من خبرداری بیامرز، و مرا با قدرت خود به سوی آنچه دوست داری متوجه ساز.

خداوندا بر ذمّه من وبال هایی است که به یاد دارم، و وبال هایی است که فراموشم شده، و همه آنها در برابر دیده توست که به خواب نمی رود، و نزد علم توست که در آن فراموشی راه ندارد، پس در مقابل آن و بالها به صاحبانش عوض بده، و وزر آن را از من بریز، و سنگینی آن را از دوش جان من بردار، و مرا از دستیازی به نظیر آن بازدار.

الهی مرا قدرت وفای به توبه خود جز با حفظ تو نیست، و توان خودداری از گناهان ندارم جز به قوّت تو، پس مرا با نیروی کافی تقویت کن، و خود عهده دار نیروی بازدارنده از گناهم باش.

الهی هر بنده ای که به سویت باز گردد و حضرتت به علم غیبی که داری می دانی که او توبه شکن و بازگردنده به گناه و خطای خویش است،

پس من به تو پناه می برم از آنکه چنین باشم، اینک این توبه مرا چنان توبه ای قرار ده که بعد از آن محتاج توبه ای دیگر نباشم، توبه ای که سبب محو گناهان گذشته، و ایمنی از گناه در بقیه ایام عمر باشد.

خداوندا از نادانی خود از حضرتت عذر می خواهم، و بخشش از کردار بدم را از تو خواهانم، پس از باب احسان مرا در پناه رحمت خویش درآور، و از راه تفضل لباس عافیت بر من بپوشان.

الهی و از هر چه مخالف خواست تو بوده، یا از گردونه محبت تو بیرون می برد، از خاطراتی که در قلبم گذشته، و نگاههای چشمم،

و گفتارهای زبانم، چنان توبه ای می کنم که هر یک از اعضایم به سهم خود از عقوبتت سالم ماند، و از انتقام و قهری که متجاوزگران از آن می هراسند ایمن گردد.

الهی بر تنهایی ام در پیشگاهت، و تپیدن قلبم از ترست، و لرزه اعضایم از هیبتت رحم کن؛ زیرا گناهانم - ای پروردگار من - مرا در عرصه رسوایی و خواری در پیشگاهت نشانده،

پس اگر حرف نزنم کسی از جانب من سخن نمی گوید، و اگر از خود شفاعت کنم چنان نیستم که شفاعتم پذیرفته گردد.

بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و کرمت را درباره خطاهایم شفیع من فرما، و زشتی هایم را با عفوت از من ببخش، و جزایم را از عقوبت خود مساز، و دامان احسانت را بر من بگستر،

و مرا در پرده عفوت بپوشان، و با من رفتار شخص پر قدرتی کن که بنده ای ذلیل با زاری به درگاهش رفته و او بر وی ترحم نموده، یا ثروتمندی که فقیری سر راهش نشسته و او از وی دستگیری نموده.

بارالها مرا از تو پناه دهنده ای نیست؛ پس باید عزت تو پناهم دهد، و برای من شفیعی به سوی تو نیست پس باید فضل تو شفیعم شود، و گناهانم مرا در عرصه ترس بُرده پس باید عفو تو مرا ایمن سازد،

زیرا آنچه بر زبان آوردم از باب جهل به کردار زشتم، و در اثر فراموشی کارهای بد گذشته ام نیست،

بلکه برای آن است که آسمان تو و هر که در آن است، و زمین تو و هر که بر روی آن است کردم، ندامتی را که برای تو آشکار کردم, و توبه ای را که به سبب آن به تو پناه بردم بشنوند،

تا مگر یکی از اینان در سایه رحمتت بر پریشان حالی ام رحم کند، یا برای آشفتگیم بر من رقّت آورد، پس از جانب خود دعایی به حال من کند که از دعای خود من نزد تو به اجابت نزدیکتر باشد،

یا شفاعتی نصیبم گردد که از شفاعت خودم نزد تو استوارتر جلوه کند، و رهاییم از خشم تو، و دستیابیم به خشنودیت در آن باشد.

الهی اگر پشیمانی در پیشگاه حضرتت توبه است، پس من از همه پشیمان ترم، و اگر ترک گناه بازگشت محسوب می شود پس اولین بازگشت کننده منم، و اگر استغفار سبب ریختن گناهان است پس من در برابرت از استغفار کنندگانم،

بارالها همان گونه که به توبه و بازگشت فرمان دادی و پذیرش آن را ضمانت فرمودی، و بر دعا ترغیب نمودی و نسبت به آن وعده اجابت دادی، پس بر محمد و آلش درود فرست،

و توبه ام را قبول کن، و از رحمتت نومید و مأیوسم باز مگردان، زیرا که حضرتت پذیرنده توبه گناهکاران، و بخشنده خطاپیشگانی هستی که از صمیم دل به تو بازمی گردند.

بار الها بر محمد و آلش دورد فرست همچنان که به وسیله او ما را هدایت فرمودی، و بر محمد و آلش درود فرست همچنان که به سبب او ما را رهایی کرامت کردی،

و بر محمد و آلش درود فرست چنان درودی که در قیامت و در روز نیاز به تو از ما شفاعت کند، که تو بر هر چیز توانایی، و آن بر تو سهل و آسان است.