هنگام رعد و برق

دعای امام هنگامی که به ابر و برق نظر می کرد

خداوندا همانا اینها دو نشانه از نشانه های تو، و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تو اند که در مقام فرمان بردنت به رحمتی سودمند یا عقوبتی زیان بخش می شتابند، پس به آن دو، باران عذاب بر ما مباران و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.

بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به آن بر ما آفتی مرسان و بر معیشتمان آسیبی نفرست.

خداوندا اگر این ابر را برای عقوبت برانگیخته ای، و از راه خشم فرستاده ای، پس ما از خشمت به تو پناه می بریم، و برای درخواست عفوت به سوی ات زاری می کنیم، پس غضبت را متوجه مشرکین ساز، و آسیای عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز.

الهی خشکی سرزمین های ما را به سقایت خود برطرف کن و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن و منبع نیکی خود را از همه ما دور نکن، چه آنکه بی نیاز کسی است که تواش بی نیاز کنی، و سالم کسی است که تواش نگاه داری،

و احدی را در برابرت قدرت دفاع نیست، و کسی در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه بخواهی بر هرکس - حکم می رانی، و به آنچه اراده کنی درباره هر که اراده کنی فرمان می دهی.

پس تو را سپاس که ما را از بلا حفظ فرمودی، و تو را شکر بر نعمت ها که به ما مرحمت کردی، چنان حمدی که حمد حامدان را پشت سر گذارد، حمدی که آسمان و زمین را آکنده کند،

که تویی مُنعم مواهب بزرگ، بخشنده نعمت های عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایی جز تو نیست، و بازگشت همگان به سوی توست.a