دعای روز عرفه(امام سجاد ع)

دعای آن حضرت در روز عرفه

سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است،

بار خدایا تو را سپاس ای پدید آورنده آسمانها و زمین، ای صاحب جلال و بزرگواری، ای ربّ ارباب، و معبود هر معبود و آفریننده هر آفریده، و وارث هر چیز،

ای که چیزی شبیه تو نیست، و علم چیزی از تو پنهان نمی باشد، بلکه بر هر چیز احاطه داری، و نسبت به هر چیز نگهبانی،

تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که یکتای بی همتایی، و فرد بی مانندی،

تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که بزرگوار و بخشنده، و بزرگ در نهایت بزرگی، و کبیر و متکبری،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، بلند مرتبه و بلند پایه، و شدید الانتقامی،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که بخشنده و مهربان و دانا و حکیمی،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که شنوا و بینا و قدیم و خبیری،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که کریمی و از همه کریم تری، و همیشگی و جاویدی،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که پیش از هر کس و هر چیزی، و بعد از هر شمار و هر چیزی،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که در نهایت بلندی خود نزدیک، و در نزدیکی خود بلندی،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، که صاحب بها و مجد، و کبریا و ستایشی،

و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، خدایی که همه چیز را بدون اصل پدید آوردی،

و صورت هر چیز را بدون نمونه صورت دادی، و آفریده ها را منهای اقتباس ساختی،

تویی که هر چیز را دقیقاً اندازه گیری کردی، و هر چیز را برای انجام تکلیفش روبراه نمودی، و ماسوای خود را سر و سامان دادی،

تویی که در ایجاد موجودات شریکی به کمکت برنخاست، و در فرمانروائیت وزیری تو را یاری نداد، و برایت شاهد (بر آفرینش) و نظیری نبود،

تویی که اراده فرمودی پس اراده ات حتمی شد، و قضاوت کردی و قضاوتت بر اساس عدل بود، و حکم فرمودی پس حکمت بر مبنای انصاف بود،

تویی که مکانی تو را فرا نمی گیرد، و سلطه ای در برابر سلطه ات بر پا نخاسته، و برهان و بیانی حضرتت را عاجز ننموده،

تویی که هر چیز را به شمار آوردی، و برای هر چیز مدتی قرار دادی، و هر چیز را اندازه گرفتی،

تویی که پرنده های اوهام به کنه ذاتت نرسیدند، و فهم ها از درک کیفیتت ناتوان شدند، و چشم ها موضعت را درنیافتند،

تویی که برایت حدّی نیست تا محدود گردی، و حضرتت را مانندی نیست تا به مثل و مانند ادراک شوی، و فرزندی نیاوردی تا خود نیز زائیده شده باشی،

تویی که برایت همتایی نیست تا با تو به معارضه برخیزد، و همانندی نداری تا با تو پهلو زند، و نظیری برایت نیست تا با تو عرض وجود کند،

تویی که آغاز کردی و اختراع نمودی، و پدید آوردی و بدون نمونه آفریدی، و هر چه را ساختی نیکو ساختی،

پاک و منزهی، چه بزرگ است شأنت! و چه بلند است در میان جایگاه ها جایگاهت! و چه آشکارکننده حق است فرقانت!

پاکی تو ای صاحب لطفی که چه بسیار است لطفت! و رئوفی که چه فزون است رأفتت! و حکیمی که چه بسیار است شناسائیت!

پاکی تو ای پادشاهی که چه شکوهمند است پادشاهی ات! و بخشنده ای که چه پهناور است سفره کرمت! و والایی که چه والاست قدر و مرتبه ات، تو صاحب بهاء و مجد و کبریایی و حمدی.

پاکی تو، دست قدرتت را به خوبی ها گشوده ای، و هدایت از جانب تو شناخته شده، پس هر کس تو را برای دین یا دنیا بخواهد تو را می یابد.

پاک و منزهی، هر که در عرصه علم تو قرار گرفته در پیشگاهت خاضع، و هرچه در زیر عرش توست در مقابل بزرگیت خاشع، و همه مخلوقاتت در پیشگاه تو ریسمان تسلیم به گردن انداخته است.

پاکی تو که با حواس برون و درون درک نشوی، و قابل لمس نمی باشی، و احدی را قدرت حیله گری و کنارزدن، و کشمکش و دعوا و غلبه و جدال و فریب و مکر با تو نیست.

پاکی تو که راهت هموار، و برنامه ات صواب، و تو زنده و مرجع حاجتهایی.

پاکی تو، گفتارت حکمت، و فرمانت حتمی، و اراده ات جزمی است.

پاکی تو، خواسته ات را رد کننده ای نیست، و کلماتت را تغییر دهنده ای نمی باشد.

پاکی تو، ای دارنده آیات روشن، ای پدید آورنده آسمان ها، ای آفریننده جان ها،

سپاس تو را سپاسی که به دوامت دائم ماند،

و تو را سپاس سپاسی که به نعمتت همیشه بپاید،

و تو را سپاس سپاسی که با احسانت برابری کند،

و تو را سپاس سپاسی که بر خشنودیت بیفزاید،

و سپاس تو را سپاسی که با سپاس هر سپاسگزاری توأم باشد، و شکری که شکر هر شاکری از آن کوتاه آید،

سپاسی که سزاوار غیر تو نباشد، و وسیله تقرب به غیر حضرتت نشود،

سپاسی که موجب دوام سپاس اول، و به دنبال داشتن دوام سپاس پایانی شود،

سپاسی که بر گردش زمان ها چند برابر گردد، و به افزایش های پی در پی فزونی یابد،

سپاسی که فرشتگان حافظ اعمال از شمردنش عاجز شوند، حمدی که از شماره اعمال بندگان که ملائکه در کتاب تو می نویسند افزون باشد،

سپاسی که با عرش برینت هموزن باشد، و با کرسی بلندت معادل نشان دهد،

سپاسی که پاداشش از جانب تو کامل گردد، و مزدش همه مزدها را فرا گیرد،

سپاسی که ظاهرش با باطنش، و درونش با صدق نیت وفق دهد،

سپاسی که هیچ آفریده به مثل آن تو را سپاس ننموده باشد، و جز تو هیچ کس فضل آن را نشناسد،

سپاسی که هر کس در فراوان آوردنش زحمت کشد یاری گردد، و هر که در کامل آوردنش نهایت کوشش را به کار برد تأیید شود،

سپاسی که هر چه سپاس آفریده ای را دارا باشد، و هر چه را پس از این به وجود آوری در برگیرد،

سپاسی که هیچ سپاس از آن به کلام تو نزدیک تر، و هیچ کس از آن کس که بر این گونه سپاس گوید سپاس گزارتر نباشد،

سپاسی که به کرمت باعث افزونی نعمت و وفور آن گردد، و از باب احسان پس از هر فزونی آن را به فزونی دیگر برسانی،

سپاسی که با بزرگواری ذات تو واجب آمده، و با جلال و عظمت تو برابر باشد.

بار خدایا بر محمد و آل محمد که انتخاب شده و برگزیده و گرامی و مقرب درگاه توست بهترین درودهای خود را بفرست،

و او را به کاملترین برکاتت برکت عنایت کن، و پر بهره ترین رحمتت را نصیب او فرما.

خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، درودی بالنده که هیچ درودی از آن بالنده تر نباشد،

و بر او درودی فزاینده فرست که دروری از آن فزاینده تر نباشد، و بر او دوردی پسندیده فرست که دوری برتر از آن نباشد،

پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست، درودی که وی را خشنود سازد و بیش از رضایش باشد،

و بر او درودی فرست که تو را خشنود سازد و بیش از رضایت از او باشد،

و بر او درودی فرست که برای او جز به آن خشنود نشوی، و غیر او کسی را شایسته آن ندانی.

پروردگارا بر محمد وآلش درود فرست، درودی که از رضای تو فراتر رود، و دوامش به دوام تو متصل گردد، و پایان نپذیرد چنانکه کلمات تو پایان نگیرد.

پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست، درودی برابر همه درودهای فرشتگان و پیمبران و فرستادگان تو و آنان که اهل طاعت تو باشند،

و شامل بر درود بندگانت از جنّ و انس و پذیرندگان دعوتت گردد، و درود هر که را از انواع مخلوقات خود که آفریده ای و پدید آورده ای در برگیرد.

خداوندا بر او و آلش درود فرست، درودی که بر هر درود گذشته و تازه ای محیط باشد،

و بر او و آلش درود فرست, درودی که نزد تو و غیر تو پسندیده باشد، و در کنار آن درودهایی بیافرینی که آن درودهای گذشته را چند برابر کنی،

و با دور روزگار چندان بر آن اضافه کنی که غیر تو از شمارش آن ناتوان باشد.

خداوندا درود فرست بر پاکیزه تران از اهل بیت او که ایشان را برای اجرای فرمان خود انتخاب کرده ای،

و آنان را گنجینه داران علم و حافظان دین و خلفای خود در زمین، و حجت های خویش بر بندگانت قرار داده ای،

و به اراده خود ایشان را از پلیدی به تمام معنی پاک کرده ای، و آنان را وسیله ای به سوی خود، و راه بهشت خود نموده ای.

خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، درودی که به سبب آن بخشش و بزرگواریت را در حق ایشان بزرگ گردانی،

و هر گونه عطا و احسانت را درباره ایشان کامل کنی، و بهره آنان را از تمام عوائد و فوائد خود سرشار نمایی.

الها بر او و بر ایشان درودی فرست که آغازش را مرزی، و مدّتش را پایانی، و آخرش را نهایتی نباشد.

خداوندا بر ایشان درودی فرست همپایه عرش و آنچه زیر عرش است، و به گنجایش آسمانها و آنچه فوق آنهاست،

و به شمار زمین هایت و آنچه زیر آنها و میانشان قرار دارد، درودی که آنان را بدان سبب به کمال قرب خود رسانی، و برای تو و ایشان رضا و خشنودی باشد، و برای همیشه به نظائر آن متصل گردد.

خداوندا تو در هر زمان دینت را به سبب رهبری بر حق تأیید کردی و او را نشانه ای برای بندگانت، و مشعلی فروزان در شهرهایت بپا داشتی، پس از آنکه ریسمان او را به ریسمان خود وصل کردی،

و او را سبب دستیابی به رضای خود ساختی، و طاعتش را بر همه واجب نمودی، و از نافرمانیش بیم دادی، و به اطاعت دستوراتش، و باز ایستادن از نواهیش،

و پیشی نجستن بر او، و واپس نماندن از حضرتش فرمان دادی، پس او پناه پناهندگان، و ملجأ اهل ایمان، و دستاویز چنگ زنندگان، و جمال جهانیان است.

الها ولی خود را به سپاس آنچه بر او انعام کردی الهام کن، و ما را نیز به شکر نعمت وجود رهبر برحق ملهم نما، و از نزد خویش قدرتی یاری دهنده به او ببخش،

و درهای کامیابی را سهل و آسان به رویش باز کن، و او را به قوی ترین تکیه گاه خود مدد ده، و او را پشت گرم ساز،

و بازویش را توان بخش، و به نظر لطف و عنایت خود مراقبت کن، و به حفظ خویش حمایت نما، و او را به ملائکه خود یاری ده، و به نیرومندترین سپاهت مدد رسان،

و کتاب و حدود و شرایعت و سنت های رسولت را - که صلواتت بر او و آلش باد - به وسیله او بر پادار،

و آنچه از علائم آئینت را که اهل تجاوز میرانده اند به وسیله او زنده کن، و از برکت وجودش زنگار ستم از طریقت خود پاک فرما،

و ناهمواری را از جادّه خود برطرف کن، و به وسیله او آنان را که انحراف از راهت گزیده اند از سر راه بردار، و آنان را که قصد ایجاد کجی دارند از عرصه گاه حیات ریشه کن فرما،

و دلش را در حق دوستانت نرم، و دستش را بر دشمنات گشوده ساز، و رأفت و رحمت و عطوفت و مهربانی اش را به ما ارزانی دار،

و ما را از گوش دهندگان و اطاعت کنندگان وی قرار ده، و در راه خشنودی حضرتش پوینده، و در یاری و دفاع از او مددکار قرار ده، و بدین ترتیب به حضرت تو و رسول بزرگوارت -که درودت بر او و آلش باد- تقرب جوئیم.

الها و بر دوستان ایشان درود فرست که به مقامشان اعتراف دارند، و پیرو راهشان هستند، و دنباله رو آثارشان، و چنگ زننده به دستاویزشان،

و متمسّک به ولایتشان، و اقتدا کننده به امامتشان، و تسلیم امرشان، و کوشنده در فرمانبرداریشان،

و منتظر حکومتشان، و چشم دوخته بر ایشانند، درودهای پربرکت و پاکیزه و فزاینده ای که صبحگاهان و شامگاهان در رسند،

و درود فرست بر ایشان و بر ارواحشان، و کارشان را بر اساس تقوا فراهم آور، و احوالشان را به سامان آر، و توبه آنان را قبول فرما،

زیرا که تو بسی توبه پذیر و مهربان، و بهترین آمرزندگانی، و ما را به رحمت خود در جایگاه امن و امان در کنار ایشان قرار ده، ای مهربان ترین مهربانان.

خداوندا این روز عرفه، روزی است که آن را شرافت و کرامت و عظمت دادی، سفره رحمتت را در آن گستردی،

و با بخششت بربندگان منّت نهادی، و عطایت را در آن فراوان نمودی، و به وسیله اش بر بندگان خود احسان کردی.

بارالها و من آن بنده ای هستم که قبل از آفریدنش و پس از خلقتش بر او انعام فرمودی، و او را از جمله کسانی قرار دادی که به آئین خود رهبری نمودی،

و برای ادای حقّ خویش توفیق دادی، و او را با ریسمان خویش نگاه داشتی، و در حزب خود وارد کردی، و به دوستداری دوستانت، و دشمنی دشمنانت رهنمون شدی،

و با این همه به او دستور دادی ولی اطاعت نکرد، و نهی فرمودی امّا باز نایستاد، و از نافرمانی خود بر حذرش داشتی

ولی پس از امر تو به سوی نهیت شتافت، نه از باب دشمنی باتو، و نه از جهت گردنکشی در برابر تو،

بلکه هوای نفس وی را به آنچه تواش از آن راندی و ترساندی کشاند، و دشمن تو و دشمن او وی را در این زمینه کمک داد،

تا در عین معرفت به تهدید تو دست به گناه زد، در حالی که به عفوت امیدوار، و به گذشتت اعتماد داشت،

با وجود آن همه محبت که در حقش فرمودی شایسته ترین بندگانت بود که دامن آلوده نکند.

و اینک من در برابرت خوار و ذلیل و خاضع و خاشع و ترسان

و معترف به گناهان بزرگی که بارش را بر دوش برداشته ام، و خطاهای فراوانی که انجام داده ام ایستاده ام، و به عفوت پناه آورده ام،

و به رحمتت ملتجی شده ام، و حتم دارم که امان دهنده ای مرا از تو امان نمی دهد، و بازدارنده ای مرا از تو باز نمی دارد،

پس آنچه را بر معصیت کار می پوشی به من عنایت کن، و عفوی که به تسلیم شونده به حضرتت می بخشی بر من ببخش،

و آمرزشی را که چون به شخص امیدوار مرحمت کنی در نظرت بزرگ نمی نماید بر من منّت بنه،

و در این روز به من نصیبی مرحمت فرما که به سبب آن بهره ای از رضای تو یابم،

و از آنچه قسمت کوشندگان در عبادتت می شود مرا تهیدست بر مگردان،

و من گرچه اعمال صالحه ای که آنان پیش فرستاده اند پیش نفرستاده ام ولی توحید تو و نفی هر گونه شبه یا همتا یا همانند را از وجود مبارکت قبول کرده

و از همان راه ها که فرمان داده ای تا از آن به سویت آیند آمده ام، و تقرب جستم به تو با آن وسیله ای که کسی جز با تقرب به آن به قرب حضرتت نرسد،

و به دنبال آن دل دادن به تو و خواری و زاری در برابر و حسن ظن و اطمینان کامل به آنچه را نزد توست بدرقه کرده ام،

و امید به تو را که کمتر امیدواری باداشتن آن نومید می شود ضمیمه آن نمودم،

و همانند درخواست شخص - کوچک خوار بینوای تهیدست ترسان پناه خواهنده از تو درخواست کردم،

همراه با بیم و زاری و امان طلبی و پناه خواهی، نه از روی گردنکشی ناشی از کبر متکبران،

و نه از روی بلند پروازی ناشی از خاطرجمعی فرمانبرداران، و نه از روی برتری جویی بر پایه شفاعت شفیعان،

و من گذشته از این، کمترین کمتران، و خوارترین خواران، و همانند ذرّه یا کمتر از آنم.

پس ای آن که در عقاب بدکاران عجله نمی کنی، و فراخی عیش مترفین را ناگهان نمی گیری،

و ای که از لغزش لغزندگان درمی گذری، و به خطاکاران مهلت می دهی،

منم آن بدکار معترف، خطاکار لغزش دار،

منم که از روی جرأت بر علیه تو قدم برداشتم،

منم که از روی عمد نافرمانیت کردم،

منم که کار زشت خود را از بندگانت پوشانده و آشکارا به مخالفت با تو برخاستم،

منم که از بندگان تو ترسیده و از حضرت تو ایمن گشتم،

منم که از هیبت تو نهراسیده، و از خشمت نترسیدم،

منم که در حق خود جنایت کردم،

منم که در گرو بلای خودم،

منم که کم حیایم،

منم که دارای گرفتاری فراوانم.

به حق آن که او را از خلق خود برگزیدی، و حضرتش را برای خود پسندیدی،

به حق آن که از آفریدگانت اختیار فرمودی، و برای امر خود برگزیدی،

به حق آن که طاعتش را به طاعت خود وصل کردی، و آن که نافرمانیش را همانند نافرمانی خود قلمداد کرده ای،

به حق آن که دوستی اش را به دوستی خود مقرون ساختی، و دشمنی اش را به دشمنی خود مرتبط نمودی،

مرا در این روز جامه ای بپوشان که بر آن کس می پوشانی که از گناه خود به حضرتت زاری و عذرخواهی نموده، و در حال توبه پناهنده به آمرزشت شده،

و مرا بدان سان که اهل طاعت و قرب و منزلت نزد خود را سرپرستی می کنی سرپرستی کن،

و خود به تنهایی آنچه را که به وفاکنندگان به عهدت و به تعب اندازندگان وجود خویش در راهت و خسته کنندگان خود جهت خوشنودیت می دهی به من عطا کن،

و مرا به تقصیر در حقّت، و تجاوز از مرز خوشنودیت، و پافراگذاشتن از احکامت مجازات مکن،

و با مهلت دادن به من غافلگیرم منما همچون غافلگیر ساختن کسی که خیرش را از من بازگیرد، و تو را در رسیدن نعمتهایش به من شریک نداند،

و مرا از خواب غافلین، و خواب آلودگی مسرفین، و چرت به خود واگذاشتگان بیدار کن،

و دلم را به مسیری ببر که فرمانبرانت را به آن گماشته ای، و کوشش کنندگان در عرصه گاه عبادت را بر آن داشته ای، و مسامحه کاران را با آن نجات داده ای،

و مرا از آنچه موجب دوری از تو شود، و میان من و بهره ام از تو حایل گردد، و از آنچه نزد تو می جویم باز می دارد پناه ده،

و راه سلوک خیرات را به سوی خود، و پیشی گرفتن به آنها را بدان صورت که دستور داده ای، و رقابت در آنها را به نحوی که خواسته ای برایم هموار کن،

و مرا در زمره سبک شمرندگان تهدیدهایت که آنها را از میان برمی داری ازمیان برندار،

و همراه با کسانی که در معرض دشمنیت قرار گرفته اند و هلاکشان می کنی هلاک مکن،

و در زمره منحرفین از راه هایت که تباهشان می کنی تباه مکن،

و از گرداب های فتنه رهایی ام ده، و از گلوگاه بلاها نجاتم بخش، و از غافلگیر شدن در امانم بر،

و بین من و دشمنی که به ضلالتم افکند، و هوسی که نابودم کند، و عیبی که از پایم اندازد فاصله شو،

و از من روی مگردان آنگونه که رویگردان می شوی از کسی که بعد از غضب بر او دیگر از وی خشنود نمی شوی،

و از امید به خودت ناامیدم مکن به طوری که یأس از رحمتت بر من غالب گردد،

و چندانم مرحمت مکن که طاقتش را نداشته باشم و از زیادی محبتت گرانبار گردم،

و مرا از دست لطف رها مکن همچون رها کردن کسی که خیری در او نبوده و تو را با او کاری نیست و راه برگشت ندارد،

و مرا مانند کسی که از نظر التفاتت افتاده، و همچون کسی که رسوایی از سوی تو تمام وجودش را گرفته دور مینداز،

بلکه از درافتادن درافتادگان، و هول و هراس گمراهان، و لغزش فریب خوردگان، و پرتگاه تباه شدگان حفظ فرما،

و از آنچه گروه بندگان و کنیزانت را به آن دچار نموده ای سلامت بخش،

و به مقامات کسی برسان که به او عنایت داشته و بر وی انعام نموده و از او خشنود گشته ای، و سعادتمند زنده اش داشته، و نیکبخت میرانده ای،

و طوق پرهیز از موجبات بطلان حسنات و زوال برکات را به گردنم انداز،

و نفرت از زشتی گناه، و رسوایی معصیت را در قلبم جای ده،

و مرا به برنامه ای که جز با کمک تو به آن نمی رسم سرگرم مساز تا از که غیر آن تو را از من راضی نمی کند باز مانم،

و از سویدای قلبم عشق دنیای دون را که مرا از آنچه نزد توست باز می دارد، و از جستن وسیله به سوی تو مانع می گردد، و از تحصیل مقام قرب به تو غافل می نماید ریشه کن فرما،

و خلوت راز و نیاز با خود را در شب و روز در نظرم بیارای،

و به من مقام عصمتی عنایت کن که به خشیت تو نزدیک، و از ارتکاب محرّمات تو جدایم سازد، و از اسارت گناهان کبیره رهائیم دهد،

و مرا از آلودگی گناه پاک کن، و پلیدی خطاها را از من ببر، و لباس عافیت خود را بر من بپوشان،

و ردای سلامتت را بر دوشم افکن، و خلعت نعمت های فراوان و کاملت را بر تنم کن، و احسان و نعمت خود را بر من پیاپی ساز

و به توفیق و ارشادت تأییدم فرما،

و بر نیت شایسته و کلام پسندیده و کار نیک یاریم ده،

و به جای حول و قوّه خودت مرا به حول و قوّه خودم وامگذار،

و در آن روز که مرا برای لقای خود برانگیزی خوار و ذلیلم مکن، و در برابر اولیاءت رسوایم منما،

و یاد خود را از ذهنم مبر، و توان ادای شکرت را از من سلب مکن،

بلکه زمانی که جاهلان بی خبر غافلانه نعمت هایت را فراموش کنند ادای شکر را ملازم من ساز،

و توفیق ثنایت را به سبب آنچه به من عطا نموده ای، و اعتراف به آنچه را که ارزانی ام داشته ای به من مرحمت کن،

و رغبتم را به سویت بالاتر از رغبت دیگران، و ستایشم را در حقّت فوق ستایش دیگران قرار ده،

و مرا به هنگام نیاز به خود دچار خذلان مکن، و به سزای اعمالی که به پیشگاهت تقدیم داشته ام هلاکم منما،

و آن گونه که دشمنان را از خود می رانی مرا از خود مران،

چرا که من سرسپرده توام، می دانم که حجت توراست،

و تو سزاوار به تفضّل، و خو کرده به احسان، و شایسته آنی که از تو پروا گیرند، و اهل و آمرزشی،

و آگاهم که به عفوکردن سزاوارتر از عقاب کردنی،

و به پرده پوشی از پرده دری نزدیک تری،

پس زنده ام بدار به حیات پاکیزه ای که خواسته هایم را برآورده سازد،

و همه آنچه را که دوست می دارم فراهم آورد بدون آنکه ناپسند تواز من سرزند،

و منهیات تو از من صادر شود،

و مانند آن کسی بمیران که نور او از پیشاپیش و از جانب راستش - روان می گردد،

و مرا در محضرت ذلیل، و در نزد بندگانت عزیز گردان،

و چون به خلوت مناجات بنشینم خاشعم ساز،

و در میان بندگانت رفعتم ده،

و از آن که از من بی نیاز است بی نیازم کن،

و بر فقر و تهیدستیم نسبت به حضرتت بیفزا،

و از سرزنش دشمنان (دشمن شادی)، و رسیدن بلا، و خواری و رنج پناهم ده،

و درباره آنچه از زشتی هایم آگاهی مرا بپوشان به آنچه که می پوشاند به آن کسی که به سختگیری قدرت دارد ولی حلمش مانع است، و بر کیفر دادن تواناست اما شکیبایی می کند،

و چون در حق قومی فتنه یا بدی بخواهی پس مرا از باب اینکه در پوشش تو درآمده ام نجات ده،

و چون مرا در دنیای خود در موقف افتضاح بپا نداشتی به همان صورت در جهان آخرت در چنان موقفی بپامدار،

و نعمت این جهان را برایم به نعمت آن جهان بپیوند، و فوائد دیرینه ات را با تازه های آن توأم ساز،

و آنقدر مهلتم مده که در اثر آن به سنگدلی دچار شوم، و مرا دچار مصیبتی که به آبرویم لطمه زند مساز،

و به فرومایگی ای که قدر و منزلتم را بکاهد، و عیبی که باعث گمنامی ام شود دچار مکن،

و آن چنانم مترسان که نومید شوم، و آن گونه بیمم مده که در برابر آن هراسناک گردم،

چنان کن که وحشتم از تهدیدت، و پرهیزم از اتمام حجّتت و هشدارت، و بیمناکی ام هنگام تلاوت آیاتت باشد،

و شبم را به بیداری برای عبادتت آباد ساز، و تنهاییم را برای شب زنده داری، و مجرّدماندنم را برای انس گرفتن با تو،

و فرود آوردن حاجات به درگاه تو، و درخواست شدیدم از تو را برای آزادی از آتشت، و پناه دادن از عذابی که اهل جهنم گرفتار آن اند قرار ده،

و مرا مدت زمانی در طغیان و سرکشی سرگردان، و در گرداب نادانی بی خبر قرار مده،

و مرا مایه پند پندگیران، و وسیله عبرت عبرت آموزان، و باعث گمراهی نظرکنندگان قرار مده،

و مرا در جرگه آنان که گرفتار مکرت شده اند میاور، و دیگری را به جای من انتخاب مکن، و نامم را از دفتر اهل سعادت تغییر مده،

و بدنم را دچار بلا مکن، و مرا مضحکه بندگانت و مسخره خود مساز، و جز تابع رضای خود مگردان، و جز به انتقام گرفتن از دشمنات خدمتی به عهده من مگذار،

و از لذت عفو و شیرینی رحمت و رَوح و ریحان و بهشت نعیمت کامیابم کن،

و مزه دل پرداختن به آنچه را که به آن علاقه داری به سبب غنای بی پایانت، و کوشش برای تقرّب جستن به حضرتت را به من بچشان، و ارمغانی از ارمغانهایت را نصیب من فرما،

و تجارتم را سودمند، و بازگشتم را بی خسارت گردان، و مرا از مقام خود بیمناک، و به لقایت مشتاق فرما،

و به توبه ای خالص توفیق ده که هیچ گناه کوچک و بزرگ و ظاهر و باطنی را با آن باقی نگذاری،

و دشمنی مؤمنان را از دلم برکن، و قلبم را بر خاشعان مهربان ساز،

و با من آنچنان باش که با شایستگان هستی، و به زینت پرهیزکارانم بیارای،

و برایم یاد خوبی در میان بازماندگان، و آوازه روزافزونی در میان آیندگان قرار ده، و در جایگاه پیشتازانم برآور،

و گشایش نعمتت را بر من کامل کن، و کرامت هایش را برایم پیاپی فرما،

دست خالیم را از فوائد خود پرکن، و موهبت های گرانقدرت را به سویم فرست،

و مرا همسایه اولیاء طاهرینت در بهشتی که برای برگزیدگانت آراسته ای قرار ده،

و ردای عطایای بزرگت را در مقاماتی که برای عاشقانت فراهم ساخته ای بر من بپوشان،

و برایم در آستان خود جایگاهی قرار ده که با دل آرام در آن بیارامم، و منزلی که در آن سکونت گزینم، و به آن دیده روشن کنم،

و مرا با گناهان بزرگ مقایسه مکن، و در آن روزی که اسرار برملا شود هلاکم مکن،

و هر شک و تردیدی را از قلبم بشوی، و از هر رحمتی برایم طریقی به حق باز کن،

و بهره های مواهبم را از عطایای خود سرشار فرما، و نصیب های احسان را از انعامت بر من فراوان ساز،

و دلم را به رحمتت مطمئن کن،

و همّتم را یکجا به کار خودت متوجه ساز،

و مرا به کاری بگمار که عباد خاص خود را به آن می گماری،

و به هنگام غفلت و پریشانی خردها طاعت خود را با قلبم درآمیز،

و توانگری و پاکدامنی و راحت و سلامتی و تندرستی و گشایش در زندگی و آرامش و عافیت را برایم فراهم نما،

و خوبی هایم را به سبب گناهی که با آن می آمیزد،

و خلوت هایم را به مفاسدی که از آزمایشت پیش آید تباه مکن،

و آبرویم را از روانداختن به هریک از جهانیان نگاه دار،

و از طلبیدن آنچه نزد فاسقان است بازم دار،

و مرا پشتیبان ظالمان، و یاور و دستیارشان در از بین بردن کتابت مساز،

و از آنجا که خود آگاه نیستم چنانم نگهبان باش که به آن محفوظم بداری،

و درهای توبه و رحمت و مهربانی و روزی فراخت را به رویم بگشا، که من از رغبت کنندگان به سوی توام،

و انعامت را در حقّم کامل کن، که تو بهترین نعمت دهندگانی،

و باقی عمرم را جهت خشنودیت در حج و عمره قرار ده، ای پروردگار جهانیان،

و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزه او، و سلام بر او و بر ایشان باد سلامی پیوسته و جاودانه.