خوف از خدا

دعای آن حضرت در خوف از خدا

بار خدایا تو مرا درست اندام و موزون ساختی و در کودکی پروردی و روزی ام را متکفّل شدی.

بارالها من در کتابت که نازل کرده ای و در آنچه بندگانت – را به آن بشارت داده ای یافته ام که فرموده ای:

«ای بندگان من که در حق خود اسراف کرده اید از رحمت خدا ناامید مشوید زیرا خداوند همه گناهان را مورد مغفرت قرار می دهد»،

و از من کارهایی صادر شده که تو می دانی و از من به آن داناتری، پس وای از این رسوایی که در پرونده من ثبت است،

و اگر نبود مواقفی که به بخشش فراگیرت در آن امید بسته ام به کلی از رحمتت ناامید می شدم،

و اگر کسی را قدرت فرار از پروردگارش بود هر آینه من به فرار از تو سزاوارتر بودم،

و تویی که نه در زمین از تو چیزی پوشیده است و نه در آسمان مگر آنکه همه را گرد می آوری، و تو بسنده جزا دهنده ای هستی، و از هر محاسبی بی نیازی.

خداوندا تو جوینده منی اگر فرار کنم، و دریابنده منی اگر بگریزم،

پس اینک منم در پیشگاهت خاضع و ذلیل و سرشکسته،

اگر عذابم کنی سزاوار آنم، و آن از ناحیه تو - پروردگارا - عین عدالت است،

و اگر از من عفو کنی پس از دیرباز عفوت شامل حالم بوده، و لباس عافیت را بر من پوشانده ای.

پس تو را سوگند به آن نام ها که در گنجینه داری، و به آنچه از جلالت در پس پرده قرار گرفته که رحمت آری بر این وجود بی تاب،

و این مشت استخوان بی طاقت که تاب آفتاب تو را ندارد تا چه رسد به گرمی دوزخت!

و قدرت شنیدن صدای رعد تو را ندارد تا چه رسد به فریاد خشمت!

پس خدایا بر من رحم کن زیرا که فردی کوچکم، و قدر و منزلتم ناچیز است،

و عذابم چیزی نیست که به مقدار ذرّه ای در پادشاهیت بیفزاید،

و اگر عذابم در پادشاهی تو می افزود هرآینه صبر بر آن را از تو درخواست می کردم، و دوست می داشتم که آن فزونی تو را باشد،

اما ای خدا، سلطنت تو بزرگ تر و پادشاهی ات با دوام تر از آن است که طاعت مطیعان در آن بیفزاید، یا عصیان گنهکاران از آن بکاهد،

پس بر من رحم کن ای رحم کننده ترینِ رحم کنندگان، و از من بگذر ای صاحب جلال و اکرام، و توبه ام را بپذیر که تویی توبه پذیر مهربان.