فروتنی در برابر خدا

دعا در اظهار فروتنی به درگاه حضرت حق

خداوندا گناهانم مرا از گفتار باز داشته و رشته سخنم از هم گسیخته، پس برای زشتی ام حجّتی ندارم،

به این جهت اسیر بلیت خود، و گروگان عمل خویش، و سرگردان در خطا، و سرگشته از مقصد و با تمام وجود درمانده ام.

خود را در جایگاه ذلیلان گنهکار و موقف تیره بختانی که بر تو جرئت کرده اند و وعده ات را سبک شمرده اند نگاه داشته ام،

پاکی تو، با چه جرئت به نافرمانی ات برخاستم! و چگونه خود را به ورطه هلاکت افکندم!

آقای من، بر من که به رو درافتاده ام و بر لغزش من رحمت آور، و در برابر نادانیم با بردباری، و در مقابل بدکرداریم با احسان رفتار کن،

زیرا به گناه خود اقرار دارم، و به خطایم اعتراف می کنم، این دست و سر من است که برای قصاص از نفس خود آن را به زاری تسلیم کرده ام،

به پیری و سپری شدن عمر، و نزدیک شدن مرگ، و ضعف و ناتوانی و بینوایی و بیچارگی ام رحمت آور.

مولای من، آنگاه که از من در این دنیا نشان و اثر قطع گردد، و از میان آفریدگان یادم محو شود، و همچون فراموش شدگان فراموش گردم، بر من رحم کن.

مولای من و وقتی که صورت و حالم دگرگون شود، آنگاه که بدنم بپوسد و اعضایم از هم بپاشند و پیوندهایم بگسلد، بر من ترحم فرما. دریغا بر بی خبری من از آنچه مرا در پیش است!

مولای من، به وقت بیرون آمدنم از گور و برانگیخته شدنم به من رحم کن،

و در آن روز جایگاهم را با اولیائت، و حرکتم را با عاشقانت و مأوایم را در جوارت قرار بده، ای پروردگار جهانیان.