ذکر روز قيامت

خطبه 102: ذکر روز قيامت

و من خطبة له (عليه السلام) تجري هذا المجرى و فيها ذكر يوم القيامة و أحوال الناس المقبلة

(از سخنان امام است كه چونان خطبه اى جداگانه است در زمينه سختى‏ها و پس از جنگ جمل در سال 36 هجرى در شهر بصره ايراد شد)

يوم القيامة

وصف روز قيامت

وَ ذَلِكَ يَوْمٌ يَجْمَعُ اللَّهُ فِيهِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ لِنِقَاشِ الْحِسَابِ

قيامت روزى است كه خداوند همه انسان هاى گذشته و آينده را براى رسيدگى دقيق حساب

وَ جَزَاءِ الْأَعْمَالِ

و رسيدن به پاداش اعمال، گرد آورد،

خُضُوعاً قِيَاماً

همه فروتنانه به پاخيزند،

قَدْ أَلْجَمَهُمُ الْعَرَقُ

عرق از سر و رويشان و كنار دهانشان جارى است،

وَ رَجَفَتْ بِهِمُ الْأَرْضُ

و زمين زير پايشان لرزان است،

فَأَحْسَنُهُمْ حَالًا مَنْ وَجَدَ لِقَدَمَيْهِ مَوْضِعاً

نيكو حال ترين آنان كسى است كه جاى گذاشتن دو پايش را پيدا كند

وَ لِنَفْسِهِ مُتَّسَعاً

يا جايى براى آسوده ماندن بيابد.

حال مقبلة على الناس

خبر از آينده مردم

و منها فِتَنٌ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ

فتنه هايى چون تاريكى شب

لَا تَقُومُ لَهَا قَائِمَةٌ

كه نيرويى نمى تواند برابر آن بايستد،

وَ لَا تُرَدُّ لَهَا رَايَةٌ

و كسى نتواند پرچمهاى آن را پايين كشد،

تَأْتِيكُمْ مَزْمُومَةً مَرْحُولَةً

به سوى شما مى آيد چونان شترى كه مهار شده و جهاز بر پشت آن نهاده

يَحْفِزُهَا قَائِدُهَا

و ساربان آن را كشانده

وَ يَجْهَدُهَا رَاكِبُهَا

و به سرعت مى راند.

أَهْلُهَا قَوْمٌ شَدِيدٌ كَلَبُهُمْ

فتنه جويان كسانى هستند كه ضربات آنها شديد

قَلِيلٌ سَلَبُهُمْ

و غارتگرى آنان اندك است.

يُجَاهِدُهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَوْمٌ أَذِلَّةٌ عِنْدَ الْمُتَكَبِّرِينَ

مردمى با آنان جهاد مى كنند كه در چشم متكبّران خوار

فِي الْأَرْضِ مَجْهُولُونَ

و در روى زمين گمنام

وَ فِي السَّمَاءِ مَعْرُوفُونَ

و در آسمان ها معروفند.

لَا رَهَجَ لَهُ وَ لَا حَسَّ

بى گرد و غبار و صدايى به تو حمله خواهند كرد

وَ سَيُبْتَلَى أَهْلُكِ بِالْمَوْتِ الْأَحْمَرِ

و چه زود ساكنانت به مرگ سرخ

فَوَيْلٌ لَكِ يَا بَصْرَةُ عِنْدَ ذَلِكِ مِنْ جَيْشٍ مِنْ نِقَمِ اللَّهِ

در اين هنگام، واى بر تو اى بصره از سپاهى كه نشانه خشم و انتقام الهى است،

وَ الْجُوعِ الْأَغْبَرِ

و گرسنگى غبار آلود دچار مى گردند.