درباره فضائل رسول الله ص

وَ اسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ

و نيزه شان تيز شد.

خطبه 104: درباره فضائل رسول الله ص

وَ لَا يَدَّعِي نُبُوَّةً وَ لَا وَحْياً

و ادّعاى وحى و پيامبرى نداشت.

و من خطبة له (عليه السلام)

از خطبه‏هاى آن حضرت است درباره پيامبر و فضيلت خويش‏، (در سال 36 هجرى وقتى امام به سوى شهر بصره حركت مى كرد در صحراى ربذه هنگامى كه برخى از حجّاج بيت اللّه نيز به سخنان آن حضرت گوش فرا مى دادند ايراد فرمود)

أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلى الله عليه وآله) وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ يَقْرَأُ كِتَاباً

پس از ستايش پروردگار، همانا خداوند سبحان، حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را مبعوث فرمود، در روزگارانى كه عرب كتابى نخوانده

فَقَاتَلَ بِمَنْ أَطَاعَهُ مَنْ عَصَاهُ

پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با يارانش به مبارزه با مخالفان پرداخت

يَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ

تا آنان را به سر منزل نجات كشاند،

وَ يُبَادِرُ بِهِمُ السَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ

و پيش از آن كه مرگشان فرا رسد آنان را به رستگارى رساند.

يَحْسِرُ الْحَسِيرُ

با خستگان مدارا كرد،

وَ يَقِفُ الْكَسِيرُ

و شكسته حالان را زير بال گرفت

فَيُقِيمُ عَلَيْهِ حَتَّى يُلْحِقَهُ غَايَتَهُ إِلَّا هَالِكاً لَا خَيْرَ فِيهِ

تا همه را به راه راست هدايت فرمود، جز آنان كه راه گمراهى پيمودند. و در آنها خيرى نبود.

حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ

همه را نجات داد،

وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ

و در جايگاه مناسب رستگارى، استقرارشان بخشيد،

فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ

تا آن كه آسياب زندگى آنان به چرخش در آمد،

وَ ايْمُ اللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِيرِهَا

به خدا سوگند من در دنباله آن سپاه بودم، تا باطل شكست خورد و عقب نشست،

وَ اسْتَوْسَقَتْ فِي قِيَادِهَا

و همه رهبرى اسلام را فرمانبردار شدند،

مَا ضَعُفْتُ وَ لَا جَبُنْتُ وَ لَا خُنْتُ وَ لَا وَهَنْتُ

در اين راه هرگز ناتوان نشدم، و نترسيدم، و خيانت نكردم، و سستى در من راه نيافت.

وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَبْقُرَنَّ الْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ الْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ

به خدا سوگند درون باطل را مى شكافم تا حق را از پهلويش بيرون كشم.

قال السيد الشريف الرضي و قد تقدم مختار هذه الخطبة

مى گويم: (جملات برگزيده اين خطبه را در خطبه 33 نيز آورده ايم،

إلا أنني وجدتها في هذه الرواية على خلاف ما سبق من زيادة و نقصان

چون در اين نقل اندك تفاوتى وجود داشت

فأوجبت الحال إثباتها ثانية

بار ديگر جداگانه آن را آورده ام)