درباره مرگ

خطبه 112: درباره مرگ

و من خطبة له (عليه السلام) ذكر فيها ملك الموت و توفية النفس و عجز الخلق عن وصف اللّه

(در اين خطبه از فرشته مرگ و كيفيّت گرفتن ارواح سخن ايراد كرد)

هَلْ تُحِسُّ بِهِ إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا

آيا هنگامى كه فرشته مرگ به خانه اى در آمد، از آمدن او آگاه مى شوى

أَمْ هَلْ تَرَاهُ إِذَا تَوَفَّى أَحَداً

آيا هنگامى كه يكى را قبض روح مى كند او را مى بينى

بَلْ كَيْفَ يَتَوَفَّى الْجَنِينَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ

بچّه را چگونه در شكم مادر مى ميراند

أَ يَلِجُ عَلَيْهِ مِنْ بَعْضِ جَوَارِحِهَا

آيا از راه اندام مادر وارد مى شود

أَمْ الرُّوحُ أَجَابَتْهُ بِإِذْنِ رَبِّهَا

يا روح به اجازه خداوند به سوى او مى آيد

أَمْ هُوَ سَاكِنٌ مَعَهُ فِي أَحْشَائِهَا

يا همراه كودك در شكم مادر به سر مى برد

كَيْفَ يَصِفُ إِلَهَهُ مَنْ يَعْجَزُ عَنْ صِفَةِ مَخْلُوقٍ مِثْلِهِ

آن كس كه آفريده اى چون خود را نتواند وصف كند، چگونه مى تواند خداى خويش را وصف نمايد