موعظه مردم

خطبه 120: موعظه مردم

وَ حِلْيَتُهَا حَدِيدٌ

و زيور آن غل و زنجير،

وَ شَرَابُهَا صَدِيدٌ.

آشاميدنى آن زرد آب و چرك جوشان است.

و من كلام له (عليه السلام) يذكر فضله و يعظ الناس

از سخنان آن حضرت است در فضيلت خود و موعظه ياران‏

تَاللَّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْلِيغَ الرِّسَالَاتِ وَ إِتْمَامَ الْعِدَاتِ وَ تَمَامَ الْكَلِمَاتِ

به خدا سوگند تبليغ رسالت ها، وفاى به پيمان ها، و تفسير اوامر و هشدارهاى الهى به من آموزش داده شده،

وَ عِنْدَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أَبْوَابُ الْحُكْمِ وَ ضِيَاءُ الْأَمْرِ

درهاى دانش و روشنايى امور انسان ها نزد ما اهل بيت پيامبر عليهم السّلام است.

أَلَا وَ إِنَّ شَرَائِعَ الدِّينِ وَاحِدَةٌ

آگاه باشيد كه قوانين دين يكى

وَ سُبُلَهُ قَاصِدَةٌ

و راههاى آن آسان و راست است،

مَنْ أَخَذَ بِهَا لَحِقَ وَ غَنِمَ

كسى كه از آن برود به قافله و سر منزل رسد، و غنيمت برد،

وَ مَنْ وَقَفَ عَنْهَا ضَلَّ وَ نَدِمَ

و هر كس كه از آن راه نرود گمراه شده پشيمان گردد.

اعْمَلُوا لِيَوْمٍ تُذْخَرُ لَهُ الذَّخَائِرُ وَ تُبْلَى فِيهِ السَّرَائِرُ

مردم براى آن روز كه زاد و توشه ذخيره مى كنند، و اسرار آدميان فاش مى گردد، عمل كنيد.

وَ مَنْ لَا يَنْفَعُهُ حَاضِرُ لُبِّهِ فَعَازِبُهُ عَنْهُ أَعْجَزُ وَ غَائِبُهُ أَعْوَزُ

كسى كه از خرد خويش بهرمند نگردد براى پند گرفتن از عقل و فكر ديگران عاجزتر است، كه آن غائب براى كمك كردن از عقل حاضر او ناتوان تر است.

وَ اتَّقُوا نَاراً حَرُّهَا شَدِيدٌ

از آتشى بپرهيزيد كه حرارتش شديد،

وَ قَعْرُهَا بَعِيدٌ

و عمق آن ناپيدا،

أَلَا وَ إِنَّ اللِّسَانَ الصَّالِحَ يَجْعَلُهُ اللَّهُ تَعَالَى لِلْمَرْءِ فِي النَّاسِ خَيْرٌ لَهُ مِنَ الْمَالِ يُورِثُهُ مَنْ لَا يَحْمَدُهُ

آگاه باشيد نام نيكى كه خدا براى كسى ميان مردم قرار دهد، بهتر از مالى است كه براى ديگران باقى مى گذارد كه او را ستايش نمى كنند.