درباره اندازه و مقياس

خطبه 129: درباره اندازه و مقياس

و من خطبة له (عليه السلام) في ذكر المكاييل و الموازين

(در اين خطبه امام عليه السّلام در باره اندازه ها و مقياس ها صحبت فرمود، چون سيّد رضى بخشى از سخنرانى را آورده است همه مباحث مربوط به مقياس ها در اينجا نيامده است)

عِبَادَ اللَّهِ إِنَّكُمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا أَثْوِيَاءُ مُؤَجَّلُونَ

بندگان خدا شما و آنچه از اين دنيا آرزومنديد، مهمانانى هستيد كه مدّتى معيّن براى شما قرار داده شده،

وَ مَدِينُونَ مُقْتَضَوْنَ أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ

بدهكارانى هستيد كه مهلت كوتاهى در پرداخت آن داريد، و اعمال شما همگى حفظ مى شود،

فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَيَّعٌ

چه بسيارند تلاشگرانى كه به جايى نرسيدند،

وَ رُبَّ كَادِحٍ خَاسِرٌ

و زحمتكشانى كه زيان ديدند.

وَ لَا الشَّيْطَانُ فِي هَلَاكِ النَّاسِ إِلَّا طَمَعاً

و طمع شيطان در هلاكت مردم بيشتر مى گردد.

وَ قَدْ أَصْبَحْتُمْ فِي زَمَنٍ لَا يَزْدَادُ الْخَيْرُ فِيهِ إِلَّا إِدْبَاراً وَ لَا الشَّرُّ فِيهِ إِلَّا إِقْبَالًا

در روزگارى هستيد كه خوبى به آن پشت كرده و مى گذرد، و بدى بدان روى آورده، پيش مى تازد،

فَهَذَا أَوَانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ

هم اكنون روزگارى است كه ساز و برگ شيطان تقويت شده،

وَ عَمَّتْ مَكِيدَتُهُ

نيرنگ و فريبش همگانى،

وَ أَمْكَنَتْ فَرِيسَتُهُ

و به دست آوردن شكار براى او آسان است.

اضْرِبْ بِطَرْفِكَ حَيْثُ شِئْتَ مِنَ النَّاسِ

به هر سو مى خواهى نگاه كن

فَهَلْ تُبْصِرُ إِلَّا فَقِيراً يُكَابِدُ فَقْراً

آيا جز فقيرى مى بينى كه با فقر دست و پنجه نرم مى كند

أَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْراً

يا ثروتمندى كه نعمت خدا را كفران كرده

أَوْ بَخِيلًا اتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللَّهِ وَفْراً

و با بخل ورزيدن در اداء حقوق الهى، ثروت فراوانى گرد آورده است

أَوْ مُتَمَرِّداً كَأَنَّ بِأُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ الْمَوَاعِظِ وَقْراً

يا سركشى كه گوش او از شنيدن پند و اندرزها كر است

أَيْنَ أَخْيَارُكُمْ وَ صُلَحَاؤُكُمْ

كجايند خوبان و صالحان شما

وَ أَيْنَ أَحْرَارُكُمْ وَ سُمَحَاؤُكُمْ

كجايند آزاد مردان و سخاوتمندان شما

وَ أَيْنَ الْمُتَوَرِّعُونَ فِي مَكَاسِبِهِمْ

كجايند پرهيزكاران در كسب و كار

وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فِي مَذَاهِبِهِمْ

كجايند پاكيزگان در راه و رسم مسلمانى

أَ لَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَمِيعاً عَنْ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ

آيا جز اين است كه همگى رخت بستند و رفتند و از اين جهان پست و گذران

وَ الْعَاجِلَةِ الْمُنَغِّصَةِ

و تيره كننده عيش و شادمانى گذشتند

وَ هَلْ خُلِقْتُمْ إِلَّا فِي حُثَالَةٍ لَا تَلْتَقِي إِلَّا بِذَمِّهِمُ الشَّفَتَانِ اسْتِصْغَاراً لِقَدْرِهِمْ وَ ذَهَاباً عَنْ ذِكْرِهِمْ

مگر نه اين است كه شما وارث آنها بر جاى آنان تكيه زديد، و در ميان چيزهاى بى ارزش قرار داريد كه لب هاى انسان به نكوهش آن مى جنبد تا قدر آنها را كوچك شمرده و براى هميشه يادشان فراموش گردد.

فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ

پس در اين نگرانى ها بايد گفت: «الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا».

ظَهَرَ الْفَسَادُفَلَا مُنْكِرٌ مُغَيِّرٌ وَ لَا زَاجِرٌ مُزْدَجِرٌ

فساد آشكار شد، نه كسى باقى مانده كه كار زشت را دگرگون كند، و نه كسى كه از نافرمانى و معصيت باز دارد.

أَ فَبِهَذَا تُرِيدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اللَّهَ فِي دَارِ قُدْسِهِ

شما با چنين وضعى مى خواهيد در خانه قدس الهى و جوار رحمت پروردگارى قرار گيريد

وَ تَكُونُوا أَعَزَّ أَوْلِيَائِهِ عِنْدَهُ

و عزيزترين دوستانش باشيد

هَيْهَاتَ لَا يُخْدَعُ اللَّهُ عَنْ جَنَّتِهِ

هرگز خدا را نسبت به بهشت جاويدانش نمى توان فريفت،

وَ لَا تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ

و جز با عبادت، رضايت او را نمى توان به دست آورد.

لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِكِينَ لَهُ

نفرين بر آنان كه امر به معروف مى كنند و خود ترك مى نمايند،

وَ النَّاهِينَ عَنِ الْمُنْكَرِ الْعَامِلِينَ بِهِ

و نهى از منكر دارند و خود مرتكب آن مى شوند.