خطاب به مغيرة

خطبه 135: خطاب به مغيرة

و من كلام له (عليه السلام) و قد وقعت مشاجرة بينه و بين عثمان فقال المغيرة بن الأخنس لعثمان أنا أكفيكه، فقال علي (عليه السلام) للمغيرة

(مشاجره اى بين امام عليه السّلام و عثمان در گرفت. مغيره پسر اخنس، كه يكى از منافقان بود به عثمان گفت من او را كفايت مى كنم، امام على عليه السّلام به مغيره فرمود)

يَا ابْنَ اللَّعِينِ الْأَبْتَرِ

اى فرزند لعنت شده دم بريده،

وَ الشَّجَرَةِ الَّتِي لَا أَصْلَ لَهَا وَ لَا فَرْعَ

و درخت بى شاخ و برگ و ريشه،

أَنْتَ تَكْفِينِي

تو مرا كفايت مى كنى

فَوَ اللَّهِ مَا أَعَزَّ اللَّهُ مَنْ أَنْتَ نَاصِرُهُ

به خدا سوگند، كسى را كه تو ياور باشى، خدايش نيرومند نگرداند،

وَ لَا قَامَ مَنْ أَنْتَ مُنْهِضُهُ

و آن كس را كه تو دست گيرى، بر جاى نمى ماند

اخْرُجْ عَنَّا أَبْعَدَ اللَّهُ نَوَاكَ

از نزد ما بيرون رو خدا خير را از تو دور سازد،

ثُمَّ ابْلُغْ جَهْدَكَ فَلَا أَبْقَى اللَّهُ عَلَيْكَ إِنْ أَبْقَيْتَ

پس هر چه خواهى تلاش كن، خداوند تو را باقى نگذارد، اگر از آنچه مى توانى، انجام ندهى.