در هنگام شوراي خلافت

خطبه 139: در هنگام شوراي خلافت

و من كلام له (عليه السلام) في وقت الشورى

(در سال 23 هجرى وقتى در شوراى شش نفره تنها با تأييد داماد عثمان «عبد الرحمن» به عثمان رأى دادند و حقائق مسلّم را ناديده گرفتند، فرمود)

لَنْ يُسْرِعَ أَحَدٌ قَبْلِي إِلَى دَعْوَةِ حَقٍّ وَ صِلَةِ رَحِمٍ وَ عَائِدَةِ كَرَمٍ

مردم هيچ كس پيش از من در پذيرش دعوت حق شتاب نداشت، و چون من كسى در صله رحم، و بخشش فراوان تلاش نكرد،

فَاسْمَعُوا قَوْلِي وَ عُوا مَنْطِقِي

پس به سخن من گوش فرا دهيد، و منطق مرا در يابيد،

عَسَى أَنْ تَرَوْا هَذَا الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِ هَذَا الْيَوْمِ تُنْتَضَى فِيهِ السُّيُوفُ

كه در آينده اى نه چندان دور براى تصاحب خلافت شمشيرها كشيده شده،

وَ تُخَانُ فِيهِ الْعُهُودُ

و عهد و پيمان ها شكسته خواهد شد،

حَتَّى يَكُونَ بَعْضُكُمْ أَئِمَّةً لِأَهْلِ الضَّلَالَةِ

تا آن كه بعضى از شما پيشواى گمراهان

وَ شِيعَةً لِأَهْلِ الْجَهَالَةِ

و پيرو جاهلان خواهيد شد.