استسقاء

وَ لَا زُلْفَةً إِلَيْكُمْ

يا براى نزديك شدن به شما،

اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَلَّا تَرُدَّنَا خَائِبِينَ

بار خداوندا از تو مى خواهيم ما را نوميد بر مگردانى،

وَ لَا تَقْلِبَنَا وَاجِمِينَ

و با اندوه و نگرانى به خانه هايمان باز نفرستى،

وَ لَا تُخَاطِبَنَا بِذُنُوبِنَا

و گناهانمان را به رخمان نكشى،

وَ رِزْقَكَ وَ رَحْمَتَكَ

و روزى و رحمتت را به ما برسان،

وَ لَا لِخَيْرٍ تَرْجُوَانِهِ مِنْكُمْ

و نه به اميد خيرى است كه از شما دارند،

وَ تَلَاحَمَتْ عَلَيْنَا الْفِتَنُ الْمُسْتَصْعِبَةُ

و فتنه هاى دشوار كارد به استخوان ما رسانده است.

خطبه 143: استسقاء

و من خطبة له (عليه السلام) في الاستسقاء و فيه تنبيه العباد وجوب استغاثة رحمة اللّه إذا حبس عنهم رحمة المطر

(اين سخنرانى را در مراسم نماز باران در شهر كوفه ايراد فرمود)

أَلَا وَ إِنَّ الْأَرْضَ الَّتِي تُقِلُّكُمْ وَ السَّمَاءَ الَّتِي تُظِلُّكُمْ مُطِيعَتَانِ لِرَبِّكُمْ

آگاه باشيد، زمينى كه شما را بر پشت خود مى برد، و آسمانى كه بر شما سايه مى گستراند، فرمانبردار پروردگارند،

وَ مَا أَصْبَحَتَا تَجُودَانِ لَكُمْ بِبَرَكَتِهِمَا تَوَجُّعاً لَكُمْ

و بركت آن دو به شما نه از روى دلسوزى

وَ لَكِنْ أُمِرَتَا بِمَنَافِعِكُمْ فَأَطَاعَتَا

بلكه آن دو، مأمور رساندن منافع شما بوده، اوامر خدا را اطاعت كردند،

وَ أُقِيمَتَا عَلَى حُدُودِ مَصَالِحِكُمْ فَقَامَتَا

به آنها دستور داده شد كه براى مصالح شما قيام كنند و چنين كردند.

إِنَّ اللَّهَ يَبْتَلِي عِبَادَهُ عِنْدَ الْأَعْمَالِ السَّيِّئَةِ بِنَقْصِ الثَّمَرَاتِ

خداوند بندگان خود را كه گناه كارند، با كمبود ميوه ها،

وَ حَبْسِ الْبَرَكَاتِ

و جلوگيرى از نزول بركات،

وَ إِغْلَاقِ خَزَائِنِ الْخَيْرَاتِ

و بستن در گنج هاى خيرات، آزمايش مى كند،

لِيَتُوبَ تَائِبٌ

براى آن كه توبه كننده اى باز گردد،

وَ يُقْلِعَ مُقْلِعٌ

و گناهكار، دل از معصيت بكند،

وَ يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ

و پند گيرنده، پند گيرد،

وَ يَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ

و باز دارنده، راه نافرمانى را بر بندگان خدا ببندد،

وَ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ الِاسْتِغْفَارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ

و همانا خدا استغفار و آمرزش خواستن را وسيله دائمى فرو ريختن روزى، و موجب رحمت آفريدگان قرار داد

وَ لَا تُقَايِسَنَا بِأَعْمَالِنَا

و اعمال زشت ما را مقياس كيفر ما قرار ندهى.

اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَيْنَا غَيْثَكَ وَ بَرَكَتَكَ

خداوندا باران رحمت خود را بر ما ببار، و بركت خويش را بر ما بگستران،

فَقَالَ سُبْحَانَهُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً

و فرمود: «از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، كه آمرزنده است، بركات خود را از آسمان بر شما فرو مى بارد، و با بخشش اموال فراوان و فرزندان، شما را يارى مى دهد، و باغستان ها و نهرهاى پر آب در اختيار شما مى گذارد».

فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ

پس رحمت خدا بر آن كس كه به استقبال توبه رود،

وَ اسْتَقَالَ خَطِيئَتَهُ

و از گناهان خود پوزش طلبد،

وَ بَادَرَ مَنِيَّتَهُ

و پيش از آن كه مرگ او فرارسد، اصلاح گردد.

اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَيْكَ مِنْ تَحْتِ الْأَسْتَارِ وَ الْأَكْنَانِ وَ بَعْدَ عَجِيجِ الْبَهَائِمِ وَ الْوِلْدَانِ

بار خداوندا ما از خانه ها، و زير چادرها پس از شنيدن ناله حيوانات تشنه، و گريه دلخراش كودكان گرسنه، به سوى تو بيرون آمديم،

رَاغِبِينَ فِي رَحْمَتِكَ وَ رَاجِينَ فَضْلَ نِعْمَتِكَ وَ خَائِفِينَ مِنْ عَذَابِكَ وَ نِقْمَتِكَ

و رحمت تو را مشتاق، و فضل و نعمت تو را اميدواريم، و از عذاب و انتقام تو ترسناكيم.

اللَّهُمَّ فَاسْقِنَا غَيْثَكَ

بار خداوندا بارانت را بر ما ببار،

وَ لَا تَجْعَلْنَا مِنَ الْقَانِطِينَ

و ما را مأيوس بر مگردان

وَ لَا تُهْلِكْنَا بِالسِّنِينَ

و با خشكسالى و قحطى ما را نابود مفرما،

وَ لَا تُؤَاخِذْنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّايَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

و با اعمال زشتى كه بى خردان ما انجام داده اند ما را به عذاب خويش مبتلا مگردان، اى مهربانترين مهربان ها

اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَيْكَ نَشْكُو إِلَيْكَ مَا لَا يَخْفَى عَلَيْكَ

بار خداوندا به سوى تو آمديم از چيزهايى شكايت كنيم كه بر تو پنهان نيست

حِينَ أَلْجَأَتْنَا الْمَضَايِقُ الْوَعْرَةُ

و اين هنگامى است كه سختى هاى طاقت فرسا ما را بيچاره كرده

وَ أَجَاءَتْنَا الْمَقَاحِطُ الْمُجْدِبَةُ

و خشكسالى و قحطى ما را به ستوه آورده،

وَ أَعْيَتْنَا الْمَطَالِبُ الْمُتَعَسِّرَةُ

و پيش آمدهاى سخت ما را ناتوان ساخته،

وَ اسْقِنَا سُقْيَا نَاقِعَةً مُرْوِيَةً مُعْشِبَةً

و ما را از بارانى سيراب فرما كه سودمند و سيراب كننده و روياننده گياهان باشد،

تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ

و آنچه خشك شده دوباره بروياند،

وَ تُحْيِي بِهَا مَا قَدْ مَاتَ

و آنچه مرده است زنده گرداند،

نَافِعَةَ الْحَيَا

بارانى كه بسيار پر منفعت،

كَثِيرَةَ الْمُجْتَنَى

روياننده گياهان فراوان،

تُرْوِي بِهَا الْقِيعَانَ

كه تپّه ها و كوهها را سيراب،

وَ تُسِيلُ الْبُطْنَانَ

و در درّه ها و رودخانه ها، چونان سيل جارى شود،

وَ تَسْتَوْرِقُ الْأَشْجَارَ

درختان را پر برگ نمايد

وَ تُرْخِصُ الْأَسْعَارَ

و نرخ گرانى را پايين آورد،

إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ

همانا تو بر هر چيز كه خواهى توانايى.