پس از شورش نهروان

خطبه 37: پس از شورش نهروان

و من كلام له (عليه السلام) يجري مجرى الخطبة و فيه يذكر فضائله (عليه السلام) قاله بعد وقعة النهروان

(پس از فرونشاندن شورش نهروان در سال 38 هجرى در كوفه ايراد فرمود كه شبيه يك سخنرانى است)

فَقُمْتُ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا

آن گاه كه همه از ترس سست شده، كنار كشيدند، من قيام كردم،

وَ تَطَلَّعْتُ حِينَ تَقَبَّعُوا

و آن هنگام كه همه خود را پنهان كردند من آشكارا به ميدان آمدم،

وَ نَطَقْتُ حِينَ تَعْتَعُوا

و آن زمان كه همه لب فرو بستند، من سخن گفتم،

وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللَّهِ حِينَ وَقَفُوا

و آن وقت كه همه باز ايستادند من با راهنمايى نور خدا به راه افتادم.

وَ كُنْتُ أَخْفَضَهُمْ صَوْتاً

در مقام حرف و شعار صدايم از همه آهسته تر بود

وَ أَعْلَاهُمْ فَوْتاً

امّا در عمل برتر و پيشتاز بودم،

فَطِرْتُ بِعِنَانِهَا

زمام امور را به دست گرفتم، و جلوتر از همه پرواز كردم،

وَ اسْتَبْدَدْتُ بِرِهَانِهَا

و پاداش سبقت در فضيلت ها را بردم.

كَالْجَبَلِ لَا تُحَرِّكُهُ الْقَوَاصِفُ

همانند كوهى كه تند بادها آن را به حركت در نمى آورد،

وَ لَا تُزِيلُهُ الْعَوَاصِفُ

و طوفانها آن را از جاى بر نمى كند،

لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيَّ مَهْمَزٌ

كسى نمى توانست عيبى در من بيابد،

وَ لَا لِقَائِلٍ فِيَّ مَغْمَزٌ

و سخن چينى جاى عيب جويى در من نمى يافت.

الذَّلِيلُ عِنْدِي عَزِيزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ

خوارترين افراد نزد من عزيز است تا حق او را باز گردانم،

وَ الْقَوِيُّ عِنْدِي ضَعِيفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ

و نيرومند در نظر من پست و ناتوان است تا حق را از او باز ستانم.

رَضِينَا عَنِ اللَّهِ قَضَاءَهُ

در برابر خواسته هاى خدا راضى،

وَ سَلَّمْنَا لِلَّهِ أَمْرَهُ

و تسليم فرمان او هستم،

أَ تَرَانِي أَكْذِبُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله عليه وسلم)

آيا مى پنداريد من به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دروغى روا دارم

وَ اللَّهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ

به خدا سوگند، من نخستين كسى هستم كه او را تصديق كردم،

فَلَا أَكُونُ أَوَّلَ مَنْ كَذَبَ عَلَيْهِ

و هرگز اوّل كسى نخواهم بود كه او را تكذيب كنم.

فَنَظَرْتُ فِي أَمْرِي

در كار خود انديشيدم،

فَإِذَا طَاعَتِي قَدْ سَبَقَتْ بَيْعَتِي

ديدم پيش از بيعت، پيمان اطاعت و پيروى از سفارش رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را بر عهده دارم،

وَ إِذَا الْمِيثَاقُ فِي عُنُقِي لِغَيْرِي

كه از من براى ديگرى پيمان گرفت. (پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود اگر در امر حكومت كار به جدال و خونريزى كشانده شود، سكوت كن)