پس از وفات پيامبر ص

وَ عَرِّجُوا عَنْ طَرِيقِ الْمُنَافَرَةِ

و از راه اختلاف و پراكندگى بپرهيزيد،

وَ ضَعُوا تِيجَانَ الْمُفَاخَرَةِ

و تاج هاى فخر و برترى جويى را بر زمين نهيد،

خطبه 5 : نهي از فتنه

النهي عن الفتنة

نهي از فتنه گري

خلقه و علمه

علم اميرالمومنين ع

وَ إِنْ أَسْكُتْ يَقُولُوا جَزِعَ مِنَ الْمَوْتِ

و اگر خاموش باشم، مى گويند: از مرگ مى ترسيد

هَيْهَاتَ بَعْدَ اللَّتَيَّا وَ الَّتِي

هرگز من و ترس از مرگ پس از آن همه جنگ ها و حوادث ناگوار

و من خطبة له (عليه السلام) لما قبض رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) و خاطبه العباس و أبو سفيان بن حرب في أن يبايعا له بالخلافة (و ذلك بعد أن تمت البيعة لأبي بكر في السقيفة، و فيها ينهى عن الفتنة و يبين عن خلقه و علمه)

(پس از وفات پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ماجراى سقيفه، عباس و ابو سفيان، پيشنهاد خلافت داده كه با امام عليه السّلام بيعت كنند)

أَيُّهَا النَّاسُ شُقُّوا أَمْوَاجَ الْفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجَاةِ

اى مردم، امواج فتنه ها را با كشتى هاى نجات درهم بشكنيد،

أَفْلَحَ مَنْ نَهَضَ بِجَنَاحٍ أَوِ اسْتَسْلَمَ فَأَرَاحَ

رستگار شد آن كس كه با ياران به پاخاست، يا كناره گيرى نمود و مردم را آسوده گذاشت.

هَذَا مَاءٌ آجِنٌ وَ لُقْمَةٌ يَغَصُّ بِهَا آكِلُهَا

اين گونه زمامدارى، چون آبى بد مزه، و لقمه اى گلوگير است،

وَ مُجْتَنِي الثَّمَرَةِ لِغَيْرِ وَقْتِ إِينَاعِهَا كَالزَّارِعِ بِغَيْرِ أَرْضِهِ.

و آن كس كه ميوه را كال و نارس بچيند، مانند كشاورزى است كه در زمين ديگرى بكارد.

فَإِنْ أَقُلْ يَقُولُوا حَرَصَ عَلَى الْمُلْكِ

در شرايطى قرار دارم كه اگر سخن بگويم، مى گويند بر حكومت حريص است،

وَ اللَّهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْيِ أُمِّهِ

سوگند به خدا، انس و علاقه فرزند ابى طالب به مرگ در راه خدا، از علاقه طفل به پستان مادر بيشتر است

بَلِ انْدَمَجْتُ عَلَى مَكْنُونِ عِلْمٍ لَوْ بُحْتُ بِهِ لَاضْطَرَبْتُمْ اضْطِرَابَ الْأَرْشِيَةِ فِي الطَّوِيِّ الْبَعِيدَةِ

اين كه سكوت برگزيدم، از علوم و حوادث پنهانى آگاهى دارم كه اگر باز گويم مضطرب مى گرديد، چون لرزيدن ريسمان در چاه هاى عميق.