در مورد فتنه ها

خطبه 50 : در مورد فتنه ها

و من كلام له (عليه السلام) و فيه بيان لما يخرب العالم به من الفتن و بيان هذه الفتن

(از خطبه‏هاى آن حضرت است در بيان فتنه‏ که پس از پايان جنگ صفّين و ماجراى حكميّت در سال 38 هجرى در شهر كوفه ايراد فرمود)

إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ

همانا آغاز پديد آمدن فتنه ها، هوا پرستى،

وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ

و بدعت گذارى در احكام آسمانى است،

يُخَالَفُ فِيهَا كِتَابُ اللَّهِ

نوآورى هايى كه قرآن با آن مخالف است،

وَ يَتَوَلَّى عَلَيْهَا رِجَالٌ رِجَالًا عَلَى غَيْرِ دِينِ اللَّهِ

و گروهى «با دو انحراف ياد شده» بر گروه ديگر سلطه و ولايت يابند، كه بر خلاف دين خداست.

فَلَوْ أَنَّ الْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ الْحَقِّ

پس اگر باطل با حق مخلوط نمى شد،

لَمْ يَخْفَ عَلَى الْمُرْتَادِينَ

بر طالبان حق پوشيده نمى ماند،

وَ لَوْ أَنَّ الْحَقَّ خَلَصَ مِنْ لَبْسِ الْبَاطِلِ

و اگر حق از باطل جدا و خالص مى گشت

انْقَطَعَتْ عَنْهُ أَلْسُنُ الْمُعَانِدِينَ

زبان دشمنان قطع مى گرديد.

فَهُنَالِكَ يَسْتَوْلِي الشَّيْطَانُ عَلَى أَوْلِيَائِهِ

آنجاست كه شيطان بر دوستان خود چيره مى گردد

وَ لَكِنْ يُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَيُمْزَجَانِ

امّا قسمتى از حقّ و قسمتى از باطل را مى گيرند و به هم مى آميزند

وَ يَنْجُو الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ الْحُسْنى

و تنها آنان كه مشمول لطف و رحمت پروردگارند نجات خواهند يافت.