حكمت 286: سرانجام خوشى ها
وَ قَالَ ع مَا قَالَ النَّاسُ لِشَيْ ءٍ طُوبَى لَهُ إِلَّا وَ قَدْ [خَبَّأَ] خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سَوْءٍ
و درود خدا بر او، فرمود: مردم چيزى را نگفتند خوش باد، جز آن كه روزگار، روز بدى را براى او تدارك ديد.
